Μια μέρα πριν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας με παρέμβασή του ζήτησε από τον νυν πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη να προσφύγει εκ νέου στη βάση των μελών του κόμματος που τον εξέλεξε πριν λίγους μόνο μήνες.
Δεν έχει ξανασυμβεί, πρόεδρος ενός κόμματος να αμφισβητείται λίγους μήνες μετά την εκλογή του χωρίς τουλάχιστον να έχει μεσολαβήσει κάποια μεγάλη ήττα.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως ο κ. Κασσελάκης στην αρχή αποδέχτηκε την πρόκληση και ζήτησε να παρουσιαστούν αντίπαλοι. Παρουσιάστηκε η κα Γεροβασίλη. Το συνέδριο απέρριψε την προσφυγή του κ. Κασσελάκη σε νέες κάλπες και ο ίδιος απέσυρε την πρόταση, οπότε αποσύρθηκε και η υποψηφιότητα της κας Γεροβασίλη. Αυτά δεν γίνονται ούτε σε 15μελή μαθητικά συμβούλια.
Με μια ανόητη κίνηση ο κ. Τσίπρας έκαψε τον εαυτό του, τον κ. Κασσελάκη και την κα Γεροβασίλη.
Η κα Αχτσιόγλου και ο κ. Χαρίτσης αυτοπυρπολήθηκαν μόνοι τους.
Για αρκετά χρόνια υπήρχαν πολλοί που θεωρούσαν τον κ. Τσίπρα σαν πολιτικό ογκόλιθο της Αριστεράς που θα αφήσει εποχή. Δικαιώθηκαν αυτοί που τον θεωρούσαν κάποιον περαστικό που έτυχε να βρεθεί την κατάλληλη χρονική στιγμή στο κατάλληλο σημείο.
Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ καταδεικνύουν πως το κόμμα αυτό διαλύεται στα εξ ων είχε συντεθεί. Αυτό συμβαίνει γιατί εκλείπουν οι λόγοι που το δημιούργησαν στα μισά της περασμένης δεκαετίας.
Επιπλέον, τα περιθώρια στην Κεντροαριστερά στενεύουν καθώς η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη ενσωματώνει τις περισσότερες από τις πολιτικές της προτάσεις.
Σε μια περίοδο που η κοινή γνώμη συνεχίζει να μετακινείται προς τα δεξιά, η Ν.Δ. κινείται προς την Κεντροαριστερά και περιορίζει τα παραδοσιακά κόμματα που κινούνταν εκεί.
Μετά τη χρεοκοπία του 2010 το πολιτικό σκηνικό ανατράπηκε. Το μοναδικό κόμμα που μεταμορφώθηκε όμως είναι η Νέα Δημοκρατία η οποία από δεξιά κινείται προς τα αριστερά.
Η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν θυμίζει σε τίποτα την Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ο Κυριάκος όμως θα κυβερνήσει τουλάχιστον δυο τετραετίες. Ο Κωνσταντίνος δεν ολοκλήρωσε ούτε μία καθώς ανατράπηκε από κάποιον Συμπιλίδη και τον Σαμαρά.
Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη χρεοκοπία του 2010 αντί να επινοήσουν την νέα Κεντροαριστερά που θα γοητεύει και λεηλατεί την Κεντροδεξιά, διαγκωνίζονταν για τα πολιτικά "κουρέλια" του Ανδρέα Παπανδρέου.
Στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να ακυρώσουν την εισβολή και επικράτηση της Ν.Δ. στα χωράφια τους.
Τώρα αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι. Η επιλογή Κασσελάκη ήταν μια κίνηση απελπισίας.
Είχαμε επισημάνει από νωρίς πως τα κριτήρια με τα οποία επέλεξαν τον κ. Κασσελάκη είχαν να κάνουν με μια επιδερμική στρατηγική άλωσης της εξουσίας με τη συνδρομή της γενιάς των κοινωνικών δικτύων.
Η γενιά των κοινωνικών δικτύων όμως έχει μνήμη χρυσόψαρου και αναλίσκεται στην πρόσκαιρη ικανοποίηση που προκαλούν οι συναισθηματικές αντιδράσεις στην καταιγιστική πληθώρα ανούσιων και ερεθισμάτων.
Με ή χωρίς Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τελειώσει. Για την ακρίβεια η αντίστροφη μέτρηση για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεκίνησε το Καλοκαίρι του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να αποφύγει η χώρα την πρόσκρουση στα "βράχια", έκανε την κωλοτούμπα.
Το πιθανότερο είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να φυλλορροεί μέχρι να επιστρέψει χαμηλότερα από το 3% που ξεκίνησε.
Ό,τι έχει απομείνει από τον κόσμο και τον μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να υπάρχει όσο η δεύτερη θέση στις τελευταίες εκλογές εξασφαλίζει σε κάποιες χιλιάδες μέλη και στελέχη τον βιοπορισμό τους.
Οι οπαδοί των κομμάτων στην Ελλάδα σπανίως αποσύρονται ακόμη και όταν δεν έχουν κάποια πολιτική πρόταση για να στρατευθούν πίσω της.
Στην κρατικοδίαιτη οικονομία μας, η πολιτική παραμένει ένας αποδοτικός τρόπος βιοπορισμού και πλουτισμού όσων είναι ανίκανοι να το πετύχουν στην πραγματική οικονομία. Η διαπίστωση αυτή δεν αφορά μόνο την αριστερά.
Στην Ελλάδα ισχύει πάντα αυτό που είχε διαπιστώσει ο Εμμανουήλ Ροΐδης πριν από 150 χρόνια περίπου.
"Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται, διότι εκεί υπάρχουσιν άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες.
Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν· αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου".
Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης, νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως κόμμα ήθελεν είναι ο ακόλουθος:
"Ομάς ανθρώπων ειδότων ν’ αναγινώσκωσι και ν’ ανορθογραφώσιν, εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες, ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν’ αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι".
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ασμοδαίος" στις 8 Ιουνίου 1875
Ο χρόνος για τον ΣΥΡΙΖΑ…
από το καλοκαίρι του 2015 μετράει αντίστροφα. Στον ορίζοντα δεν φαίνεται κανένα πρόσωπο που θα μπορεί να "ιντριγκάρει" την κοινή γνώμη στην εποχή της εικόνας και των κοινωνικών δικτύων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου