Δεν γνωρίζουμε αν ο πρώην υπουργός και ομότιμος
καθηγητής του Αριστοτελείου κ. Νίκος Παρασκευόπουλος πληρώθηκε για το
δεκαοκτασέλιδο (ο Θεός να το κάνει) «πόρισμα», σχετικά με την
παραβατικότητα στα ΑΕΙ, αλλά καλό είναι να μην κουβαλά τα λεφτά όταν
πάει στο πανεπιστήμιο. Διότι αν απομακρυνθούν τα ΑΤΜ, όπως προτείνει η
Επιτροπή του, τα καλόπαιδα κάπου αλλού θα εκτονώσουν την επαναστατική
τους θέρμη. Γενικώς, δεν πρέπει να κυκλοφορεί ούτε το χαρτζιλίκι των
φοιτητών διότι όπως γράφει ο καθηγητής και μέλος της Επιτροπής κ. Αλέξης
Μπένος, «από τα χρόνια του μεσαιωνικού studium generale της Μπολόνια,
το πανεπιστήμιο έχει κατακτήσει το στάτους ενός “συστήματος” πέρα από το
κράτος και την αγορά».
Είναι γελοίο το «πόρισμα της Επιτροπής για τη μελέτη ζητημάτων της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης του υπουργείου Παιδείας, Ερευνας και Θρησκευμάτων». Οχι μόνο σε ό,τι αφορά προτάσεις, αλλά και στη δομή του.
Κατ’ αρχάς, πρέπει να σημειωθεί ότι οι φοβερές ιδέες του πορίσματος (όπως, π.χ. «δημιουργία φόρουμ σε κάθε πανεπιστήμιο, που θα συνεδριάζει τακτικά ή έκτακτα και στο οποίο θα συμμετέχουν φοιτητές, διοικητικό και άλλο προσωπικό και καθηγητές, εκπρόσωποι συλλόγων του ΑΕΙ, ομάδων και παρατάξεων. Εκεί θα συζητούνται η κατάσταση στα πανεπιστήμια, τα προβλήματα και η δημοκρατική λειτουργία των...») καταλαμβάνουν περίπου το μισό κείμενο των 4.600 λέξεων. Τα υπόλοιπα είναι «ανάλυση της κατάστασης» (τον λύκο τον βλέπουμε...) και περιγραφή της διαδικασίας, όπως π.χ. «στις συνεδριάσεις τα τακτικά μέλη μετέχουν είτε διά της φυσικής παρουσίας, είτε μέσω τηλεδιασκέψεως (skype)».
Είναι ενδιαφέρον, δε, πως ενώ το πόρισμα προτείνει έναν σκασμό επιτροπές για την αντιμετώπιση των καταλήψεων, οι δικές τους συνεδριάσεις «ήταν κλειστές και πραγματοποιούνταν μόνο με τη συμμετοχή των τακτικών μελών ή των ειδικών φορέων που είχαν λάβει σχετική επιστολή για τις διευρυμένες συναντήσεις».
Φυσικά δεν υπήρχε εκπρόσωπος των φοιτητών. Πού να τον βρουν, αφού το λεγόμενο φοιτητικό κίνημα είναι φάντασμα, χρήσιμο μόνο να καλύπτει την ανομία των μπάχαλων;
Είναι ενδιαφέρον, επίσης, πως «η Επιτροπή όφειλε να ολοκληρώσει τις εργασίες της και να παραδώσει το πόρισμά της μέχρι και το τέλος Ιουνίου τ.έ. (30.6.2018). Με αίτημα του κ. Ν. Παρασκευόπουλου προς τον κ. Κ. Γαβρόγλου, οι εργασίες της Επιτροπής, παρατάθηκαν μέχρι το τέλος Ιουλίου τ.έ. (31.7.2018)». Τελικώς, είδαμε το πόρισμα στα τέλη Σεπτεμβρίου τ.έ. (τρέχοντος έτους, στη γραφειοκρατική γλώσσα).
Εν κατακλείδι, μπορούμε να πούμε ότι η μόνη χρησιμότητα του πορίσματος είναι ότι ...
δικαιώνει τον αφορισμό για τις επιτροπές: μια μάζωξη ανθρώπων, που ο καθένας δεν μπορεί να κάνει κάτι και όλοι μαζί μπορούν να αποφασίσουν ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει.
Είναι γελοίο το «πόρισμα της Επιτροπής για τη μελέτη ζητημάτων της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης του υπουργείου Παιδείας, Ερευνας και Θρησκευμάτων». Οχι μόνο σε ό,τι αφορά προτάσεις, αλλά και στη δομή του.
Κατ’ αρχάς, πρέπει να σημειωθεί ότι οι φοβερές ιδέες του πορίσματος (όπως, π.χ. «δημιουργία φόρουμ σε κάθε πανεπιστήμιο, που θα συνεδριάζει τακτικά ή έκτακτα και στο οποίο θα συμμετέχουν φοιτητές, διοικητικό και άλλο προσωπικό και καθηγητές, εκπρόσωποι συλλόγων του ΑΕΙ, ομάδων και παρατάξεων. Εκεί θα συζητούνται η κατάσταση στα πανεπιστήμια, τα προβλήματα και η δημοκρατική λειτουργία των...») καταλαμβάνουν περίπου το μισό κείμενο των 4.600 λέξεων. Τα υπόλοιπα είναι «ανάλυση της κατάστασης» (τον λύκο τον βλέπουμε...) και περιγραφή της διαδικασίας, όπως π.χ. «στις συνεδριάσεις τα τακτικά μέλη μετέχουν είτε διά της φυσικής παρουσίας, είτε μέσω τηλεδιασκέψεως (skype)».
Είναι ενδιαφέρον, δε, πως ενώ το πόρισμα προτείνει έναν σκασμό επιτροπές για την αντιμετώπιση των καταλήψεων, οι δικές τους συνεδριάσεις «ήταν κλειστές και πραγματοποιούνταν μόνο με τη συμμετοχή των τακτικών μελών ή των ειδικών φορέων που είχαν λάβει σχετική επιστολή για τις διευρυμένες συναντήσεις».
Φυσικά δεν υπήρχε εκπρόσωπος των φοιτητών. Πού να τον βρουν, αφού το λεγόμενο φοιτητικό κίνημα είναι φάντασμα, χρήσιμο μόνο να καλύπτει την ανομία των μπάχαλων;
Είναι ενδιαφέρον, επίσης, πως «η Επιτροπή όφειλε να ολοκληρώσει τις εργασίες της και να παραδώσει το πόρισμά της μέχρι και το τέλος Ιουνίου τ.έ. (30.6.2018). Με αίτημα του κ. Ν. Παρασκευόπουλου προς τον κ. Κ. Γαβρόγλου, οι εργασίες της Επιτροπής, παρατάθηκαν μέχρι το τέλος Ιουλίου τ.έ. (31.7.2018)». Τελικώς, είδαμε το πόρισμα στα τέλη Σεπτεμβρίου τ.έ. (τρέχοντος έτους, στη γραφειοκρατική γλώσσα).
Εν κατακλείδι, μπορούμε να πούμε ότι η μόνη χρησιμότητα του πορίσματος είναι ότι ...
δικαιώνει τον αφορισμό για τις επιτροπές: μια μάζωξη ανθρώπων, που ο καθένας δεν μπορεί να κάνει κάτι και όλοι μαζί μπορούν να αποφασίσουν ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου