Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Πώς και το είπε αυτό ο Γιούνκερ;
Σε ποιο τζιν τόνικ βρισκόταν, στο
πέμπτο; Θα περάσει αυτό από το μυαλό των κακεντρεχών. Προσωπικώς, όμως,
δεν νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός «ακροδεξιός», που επεφύλασσε ο πρόεδρος
της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον Π. Καμμένο, ωφείλετο στο δημοφιλές
κοκτέιλ που λάτρεψε η αείμνηστη βασιλομήτωρ Ελισάβετ της Βρετανίας,
καθώς και ο προσφιλής μας Ζαν-Κλοντ. (Για τους ενδιαφερόμενους
μερακλήδες, το τζιν τόνικ επινόησαν οι Βρετανοί στην Ινδία και, βεβαίως,
πίνεται ζεστό· δηλαδή, σε φυσική θερμοκρασία Ινδίας.)
Πίσω από τις γραφικότητες, τα δήθεν ολισθήματα και τις δήθεν
εξάρσεις, ο Γιούνκερ είναι ένας παμπόνηρος πολιτικός και ό,τι περνάει το
έρκος των οδόντων του κατά κανόνα υπηρετεί μια σκοπιμότητα.
Στην
προκειμένη περίπτωση, η υποτιμητική αναφορά στον κυβερνητικό εταίρο του
Αλέξη Τσίπρα δεν απευθυνόταν, φυσικά, στον Π. Καμμένο προσωπικώς – μια
επίθεση στο πρόσωπό του θα ήταν τελείως αντιπαραγωγική, αν υποθέσουμε
ότι ο Γιούνκερ ήθελε κάτι από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ. Ο Γιούνκερ όμως
θέλει κάτι από τον Τσίπρα και, γι’ αυτό, την έπεσε στον Καμμένο. Πιέζει
τον πρωθυπουργό με σκοπό να τον υποχρεώσει να συγκρατήσει τον
κυβερνητικό εταίρο του ενόψει επίλυσης του Μακεδονικού. Εξάλλου, η
στήριξη της κυβέρνησης από τους ΑΝΕΛ είναι μια «οδυνηρή συμμαχία» για
την τάση των «53», όχι για τους ίδιους τους ΑΝΕΛ και, συνεπώς, η πίεση
του Γιούνκερ απευθύνεται, διά της τεθλασμένης, στον Τσίπρα.
Σχεδόν βέβαιο πρέπει να
θεωρείται ότι ο Νίκος Κοτζιάς έχει πάρει πολύ ζεστά την εξέλιξη του
Μακεδονικού και τις βάσιμες ελπίδες που γεννάει για οριστική
τακτοποίηση. Η μόνη ελπίδα του να αφήσει κάτι πίσω του είναι να κλείσει,
επιτέλους, το υπερτιμημένο και, στο βάθος, σαχλό ζήτημα του ονόματος
της ΠΓΔΜ. (Εξάλλου ο Παπαθεμελής έχει βγει στη σύνταξη· αλλά και να
παρέμβει από το κελί όπου μονάζει, ποιος θα του δώσει σημασία;)
Ας μη θεωρηθεί πρόβλεψη, αλλά οι ενδείξεις μάς επιτρέπουν να
υποθέσουμε ότι, εφόσον το Μακεδονικό πράγματι φθάσει στα πρόθυρα της
λύσης, οι ΑΝΕΛ δεν θα αντιδράσουν· είναι πιθανό να λουφάξουν, ως
συνήθως.
Ο αρχηγός τους θα εξαφανισθεί από το προσκήνιο για όσο
χρειασθεί – δεν θα είναι η πρώτη φορά, το συνηθίζει όποτε βρίσκεται σε
δύσκολη θέση.
Ο ξάδελφος θα δώσει για λίγες μέρες την ίδια παράσταση στα
ΜΜΕ για το τεταρτάκι της δημοσιότητας: θέλω-δεν θέλω, ξέρω-δεν ξέρω, θα
δω-δεν θα δω κ.ο.κ.
Δεν είναι απίθανο να το δούμε όλο αυτό να
συμβαίνει. Ας ληφθεί υπ’ όψιν, επίσης, ότι και για τον Π. Καμμένο
προέχει η παραμονή της κυβέρνησης στην εξουσία. Ούτε φαντάζομαι ότι θα
θέλει να δυσαρεστήσει τους Αμερικανούς, που θέλουν να κλείσει το θέμα
όσο και οι Ευρωπαίοι.
Προσέξατε, κατ’ αρχάς, πώς διατύπωσε την αντίθεσή του ο Π. Καμμένος;
Ολο κι όλο ήταν μία πρόταση μέσα σε μία ομιλία του σε κάποιο στρατόπεδο:
«Οσον αφορά εμένα», είπε, «όχι με την ιδιότητα του υπουργού Εθνικής
Αμυνας αλλά με την ιδιότητα του αρχηγού κόμματος, σας διαβεβαιώνω ότι
ουδέποτε θα συναινέσω στην οποιαδήποτε χρήση του ελληνικού όρου
“Μακεδονία” για την ονομασία των Σκοπίων». Τονίζει ότι δεν το λέει ως
υπουργός – αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι η αντίθεσή του αποσυνδέεται
από τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση. Μόνον ως πολιτικός αρχηγός
διαφωνεί, όχι ως κυβερνητικός εταίρος. Οσο για την ομιλία του στη
συζήτηση του προϋπολογισμού, δεν περιελάμβανε ούτε νύξη στο Μακεδονικό.
Εχει σημασία, επίσης, ότι...
για την απάντηση των ΑΝΕΛ στον Γιούνκερ
βγήκε από τη ναφθαλίνη εκείνη η καημένη κοπέλα που παριστάνει την
εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ο ίδιος ο Π.
Καμμένος δεν έχει πει τίποτε.
Αν αυτή θα είναι η τελική στάση του κατά Γιούνκερ «ακροδεξιού
εταίρου» του Αλ. Τσίπρα, τότε το ενδιαφέρον πολιτικό ερώτημα είναι ποια
στάση θα κρατήσει η Νέα Δημοκρατία. Σε μια κρίσιμη φάση της πορείας της,
που έχει μεγάλη σημασία να μη χάσει ούτε ψήφο, το σοβαρό ενδεχόμενο
επίλυσης του Μακεδονικού έχει όλες τις δυνατότητες ενός εσωκομματικού
προβλήματος με διχαστικές επιπτώσεις. Μην αμφιβάλλετε ότι ο Τσίπρας το
λαμβάνει και αυτό υπ’ όψιν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου