Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ
Η Τουρκία έχει εισέλθει σε νέα φάση μετά το δημοψήφισμα. Η Ελλάδα πρέπει
να ζυγίσει πολύ προσεκτικά τη νέα κατάσταση και να μπορέσει να
προβλέψει τις κινήσεις του προέδρου Ερντογάν.
Οσοι παρακολουθούν επί δεκαετίες τις ελληνοτουρκικές σχέσεις φοβούνταν
πάντοτε τη «στιγμή της αλήθειας» για τις σχέσεις Ε.Ε. - Τουρκίας. Αυτή η
στιγμή μάλλον έχει φτάσει. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αντέδρασαν έντονα στο
αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Πολλοί εστίασαν στην κριτική των
διαδικασιών που ακολουθήθηκαν, άλλοι ζήτησαν ξεκάθαρα να διακοπεί η
ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Συγκρίνετε αυτές τις αντιδράσεις με το
θερμό τηλεφώνημα του προέδρου Τραμπ στον κ. Ερντογάν και τις δηλώσεις
του Κρεμλίνου. Ο Τούρκος ηγέτης παρουσίασε την Ευρώπη σαν τον κακό
μπαμπούλα που καταδιώκει την Τουρκία και οι Ευρωπαίοι έπεσαν στην
παγίδα, πριν και μετά το δημοψήφισμα.
Η εξίσωση, βέβαια, δεν είναι εύκολη για κανέναν.
Οι οικονομικές σχέσεις
έχουν τεράστια σημασία και για την Τουρκία και για την Ε.Ε.
Οι Ευρωπαίοι
επίσης δεν μπορούν να εγκαταλείψουν στη μοίρα του τον μισό τουρκικό
πληθυσμό ο οποίος ψήφισε «Οχι» αναλαμβάνοντας μεγάλο ρίσκο. Για τη
διανόηση και τη φιλοευρωπαϊκή μερίδα του πληθυσμού, η σχέση με την Ε.Ε.
είναι το μόνο φρένο που μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα.
Πάντως, η Τουρκία έχει πάρει μια πορεία που δύσκολα θα ανατραπεί. Η
μαντίλα μπήκε ακόμη και στον στρατό. Η κεμαλική Τουρκία, που ξέραμε επί
δεκαετίες, ξεθεμελιώνεται. Αντιδράσεις θα υπάρξουν πολλές, ίσως και
εμφύλιες συρράξεις. Το στοίχημα για τον κ. Ερντογάν είναι να κρατήσει
την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης και να κερδίσει τις επόμενες
προεδρικές εκλογές το 2019. Δεν είναι αυτονόητο ότι θα το πετύχει, ώστε
να προλάβει να δοκιμάσει τις νέες εξουσίες του. Στην τουρκική Ιστορία
έχει αποδειχθεί πολλάκις ότι η απόσταση ανάμεσα στον θρίαμβο και στο
λιντσάρισμα είναι μερικά χρόνια.
Το ζήτημα είναι ότι η Ελλάδα γειτονεύει με την Τουρκία και θα κληθεί...
Αν οι σχέσεις Ε.Ε. - Τουρκίας μπουν σε μεγάλη
κρίση, οι κίνδυνοι για τα συμφέροντά μας θα είναι μεγάλοι. Ιδίως αν ο κ.
Ερντογάν νιώσει ότι έχει τις «πλάτες» Τραμπ και Πούτιν, που αυτή τη
στιγμή μοιάζει να τις έχει.
Δεν θα είναι εύκολο να συμβιώσουμε με ένα γείτονα σε νευρική κρίση και
με έναν ηγέτη που κινείται μεταξύ μεγαλείου και παράνοιας. Θα χρειασθεί,
ενδεχομένως, να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι πρέπει να
χαράξουν προσεκτικά τη στάση τους. Γιατί, αν κλείσουν για τα καλά την
πόρτα στην Τουρκία, καλό θα ήταν να την ασφαλίσουν κιόλας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου