ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα ΜΑΤ και το αριστερό ξύλο είναι εδώ
«Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις» μας
μάθαιναν οι παλιότεροι. Και είχαν δίκιο που μας το υποδείκνυαν. Η πείρα
είναι αναντικατάστατο εφόδιο, βλέπετε. Και έχει και την ιδιαιτερότητα να
μην υπακούει σε ταξικές ή πολιτικές επιλογές. Σου μαθαίνει ότι η
ανακολουθία υποσχέσεων και πράξεων, από οπουδήποτε και οιονδήποτε κι αν
προέρχεται, προκαλούσε, προκαλεί και θα συνεχίσει να προκαλεί τα ίδια
πάντα αποτελέσματα: εκνευρισμό στην αρχή, απογοήτευση στη συνέχεια και
οργή στο τέλος.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται
ανάμεσα στο δεύτερο και στο τρίτο στάδιο. Πολλοί, οι περισσότεροι, έχουν
απογοητευτεί αλλά σιωπούν, κάποιοι άλλοι αναζητούν στην οργή τη διέξοδο
της απογοήτευσης των προσδοκιών τους. Δεν είναι ακόμη πάρα πολλοί, αλλά
δεν θα αργήσουν να γίνουν. Αλλωστε, τώρα κλείνει το δίμηνο από την
απόφασή τους να δώσουν τη «δεύτερη ευκαιρία» στον Τσίπρα και στους
συνεργάτες του.
Θυμάμαι ότι η κατάργηση των ΜΑΤ
ήταν από τα βασικά αιτήματα του αντιπολιτευτικού και σκληρά
αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ. Και θυμάμαι και τον δόλιο τον Πανούση να μην
τολμά να τα χρησιμοποιήσει τον πρώτο καιρό της θητείας του ως υπουργού
Προστασίας του Πολίτη. Αλλά στην Ελλάδα τα ΜΑΤ πάνε πακέτο με την εντολή
σχηματισμού κυβέρνησης. Κι από τη στιγμή που δεν υπήρξε
μεταπολιτευτικός πρωθυπουργός που να μην τα χρησιμοποίησε, ποιος είναι ο
Τσίπρας και ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που θα αποτελούσαν εξαίρεση στον
κανόνα;
Οταν μάλιστα το μόνο που έχουν να επιδείξουν ως τώρα είναι
ανακολουθία λόγων και έργων, διάψευση εξαγγελιών και υποσχέσεων,
ανατροπές πολιτικών διακηρύξεων και ιδεολογικοπολιτικές κωλοτούμπες.
Η προχθεσινή
εικόνα της πλατείας Συντάγματος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου