Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι στα δημόσια πράγματα εδώ και τριάντα χρόνια. Εμείς τον μεγαλώσαμε. Μαζί τον στείλαμε στο στρατό, στον ακριτικό Έβρο, μαζί τον καμαρώσαμε να ποζάρει με το πρώτο του χαρτοφυλάκιο δίπλα στον πατέρα του.
Ήταν υπουργός επί σειρά ετών, διετέλεσε πρόεδρος κόμματος, έγινε πρωθυπουργός. Και να που τώρα με τόσα χρόνια στην καμπούρα και τόσα ράμματα στη γούνα, εμφανίστηκε Σάββατο και απόβραδο να μιλάει για βιώσιμη ανάπτυξη, οικολογία και ένα ελληνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Λες και γνωριστήκαμε σήμερα.
Προσπαθώ να καταλάβω το αφήγημα του Παπανδρέου.
Πέρασε τριάντα χρόνια στο πολιτικό κουρμπέτι και δύο γεμάτα στο Μαξίμου. Δηλαδή τι έκανε; Το αγροτικό του στη διακυβέρνηση;
Αν θέλει να διατυπώσει κυβερνητική πρόταση, οφείλει πρώτα να εξηγήσει τι απέγινε η ευκαιρία που του δόθηκε.
Μίλησε σχεδόν για μία ώρα, αλλά δεν χάρισε ούτε δευτερόλεπτο στην αυτοκριτική.
Πήρε παλιές ομιλίες, τις προσάρμοσε στη συγκυρία και περιέγραψε όραμα, χωρίς να ξορκίσει τον εφιάλτη.
Ο Γιώργος δεν ζητάει μόνο να πιστέψεις. Θέλει και να ξεχάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου