Tης ΙΩΑΝΝΑΣ ΧΑΡΜΠΕΑ
Πρωτοχρονιές σε χρόνους άλλους
Πρωτοχρονιές με τους μεγάλους
μικρός εσύ μικρός κι ο χρόνος
αλλάζατε κι οι δυο συγχρόνως
Τώρα τι κλαις και τι γκρινιάζεις
Πρωτοχρονιά είναι και γιορτάζεις
την λίγη πίστη του ενηλίκου
στην παιδική ανατολή του
Πρωτοχρονιές γιορτές του χρόνου
Πρωτοχρονιές του ραδιοφώνου
πως θα τις γιόρταζες εσύ
τώρα που έχεις το κλειδί;
Μικρό κλειδί και σ’ οδηγάει
σ’ ένα παράσπιτο στο πλάι
σ’ ένα μικρό μικρό πλανήτη
πλάι στο μεγάλο άδειο σπίτι
Πάει ο καιρός που οι δικοί σας
σκηνοθετούσαν την γιορτή σας
και είσ’ εσύ που πρέπει τώρα
να υψώσεις της γιορτής τα δώρα
Ποιος θα νοιαστεί και ποιος θα παίξει
Χρονοποιός ας είναι η λέξη
γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα
κι εμείς τους δίνουμε ένα σχήμα
(Διονύσης Σαββόπουλος)
Νύχτα πρωτοχρονιάς 30 χρόνια πριν… το χιόνι πέφτει
αδιάκοπα … και όσο βαθαίνει το σκοτάδι της νύχτας τόσο ομορφαίνει η
πλάση! Ο Χιονάνθρωπος που έφτιαξες το πρωί βάζοντας δυο μάτια ελιές,
καρότο για μύτη και ένα ξυλαράκι για στόμα στολίζει μια άκρη της αυλής
σου.. Οι νιφάδες όσο πάνε και πυκνώνουν, το κρύο γίνεται ακόμα
περισσότερο τσουχτερό, αλλά δε σε νοιάζει. Η ξυλόσομπα καίει συνεχώς… ο
παππούς αναλαμβάνει το ρόλο του παραμυθά για ένα ακόμα βράδυ… θα σου πει
εκείνη την ιστορία με το πριγκιπόπουλο που έβαζε στάχτη στα παπούτσια
του για να ζεσταθεί και πριν πας να κοιμηθείς θα αφήσεις το γράμμα κάτω
από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Στο γράμμα θα λες για το δώρο που θες
να βρεις ξυπνώντας το πρωί…. Βλέπετε τότε δε στέλναμε e – mail στον Αι
-Βασίλη όπως σήμερα!
Νύχτα πρωτοχρονιάς 15 χρόνια πριν….. Οι παππούδες με
τα παραμύθια δεν υπάρχουν πια ή μένουν στο χωριό. Οι οικογένειες
αποτελούνται από τους γονείς και τα παιδιά και το πυρηνικό στυλ
οικογένειας κυριαρχεί. Οι υπολογιστές έχουν εισβάλλει στα σπίτια και τα
παιδιά ζητάνε δώρα συνδεδεμένα με τη νέα τεχνολογία.. Ο πατέρας ντύνεται
ο ίδιος Αι – Βασίλης και φέρνει δώρο στο παιδί..Όλοι είναι
ευτυχισμένοι. Το τζάκι το ανάβουν πλέον πιο αραιά..πιο πολύ σαν
διακοσμητικό υπάρχει, εφόσον νέες μορφές θέρμανσης έχουν πάρει τη θέση
της ζεστασιάς.. ακόμα και το νοικοκυριό του τελευταίου χωριού της πιο
ψηλής ραχούλας έχει καλοριφέρ!
Πρωτοχρονιά 2014 κάτι υπάρχει στο βράδυ αυτό που
θυμίζει λίγο ως πολύ από το παρελθόν… Τζάκια… ξυλόσομπες έχουν την
τιμητική τους ακόμα και στις πόλεις… H αιθαλομίχλη μολύνει πλέον και
φορολογείται. Τα κοινωνικά συσσίτια οργανώνονται από τους Δήμους και τις
εκκλησίες όλης της χώρας προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των
ευπαθών κοινωνικών ομάδων που όλο και αυξάνονται. Τα παιδιά συνομιλούν
πλέον με τον Αι – Βασίλη μέσω του προγράμματος Skype στον υπολογιστή. Το
έθιμο με τις τσιγαρίδες και τη γουρονοχαρά αναβιώνει… για να
ξαναθυμηθούν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Η ψαλίδα της
οικονομικής κατάστασης μεγαλώνει και ενώ κάποια παιδιά παίρνουν
πανάκριβα δώρα κάποια άλλα στερούνται και τα ουσιώδη μέσα βιοπορισμού.
Αντιφατικές εικόνες….
Πρωτοχρονιά 2020:
Παρελθόν – Παρόν – Μέλλον ο χρόνος κυλά τόσο
γρήγορα… σα νερό… και οι στιγμές μπερδεύονται! Τα εξαιρετικά
μελομακάρονα της μαμάς έρχονται να γλυκάνουν ότι ο χρόνος διέψευσε στο
πέρασμα του. Ο ήχος από τα κάλαντα των παιδιών σπάει τη ρουτίνα της
μονόχνοτης σιωπής. Η φωταγωγημένη πόλη σε ταξιδεύει σε λαμπερό κόσμο.
Όλα είναι μαγικά, παραμυθένια… και κάπου εκεί μέσα σε όλο αυτό το
παραμύθι αντικρίζεις και τον κακό λύκο του παραμυθιού, τα ξωτικά, ίσως
και την κακιά μάγισσα. Σκέφτεσαι λοιπόν ότι και τα παραμύθια αντανακλούν
την αληθινή κοινωνία. Ο κόσμος τους είναι κομμάτι της πραγματικότητας.
Και τότε αναρωτιέσαι πως η καλομαθημένη γενιά θα μπορέσει να
ανταποκριθεί στις σκληρές συνθήκες της ζωής.
Τώρα όμως έχουμε γιορτή, είναι πρωτοχρονιά! πεθαίνει κάτι παλιό,
γεννιέται κάτι καινούριο..πώς να γεννηθεί όμως κάτι όμορφο, πώς να
γεννηθεί η ελπίδα αφού βυθιζόμαστε κάθε μέρα στο σκοτάδι και ένας
καινούριος θάνατος με αίτια φτώχειας μας σφίγγει την καρδιά;…. Και όμως
εκεί ψηλά ένα αστέρι που γεννιέται σε συνεπαίρνει… η μαγεία της
Πρωτοχρονιάτικής νύχτας και τα πολύχρωμα λαμπιόνια σε παρασύρουν σε
ρυθμούς γιορτινούς… Η ψυχή σου θέλει να βρει λόγο να γιορτάσει!
Που να
ψάξει;
Μα στην ΕΛΠΙΔΑ φυσικά!
Που υπάρχει αυτή η έρμη η ελπίδα;
Όλοι
ξέρουμε ότι μας έκοψαν όλα τα λουλούδια που φύτρωναν! Ακόμα όμως και αν
έχουν κόψει τα λουλούδια δε μπορούν να σταματήσουν την Άνοιξη να έρθει…
Κάθε χτες και ένα σήμερα
Της ζωής συνονθύλευμα, πάντα πίσω, λίγο μπρος και περνάει ο καιρός
Και όμως πρέπει να ελπίζω και με όνειρα να χτίζω
Την καινούρια τη μέρα και να βλέπω πιο πέρα
Και να πω με σιγουριά! Μια καλή Πρωτοχρονιά!
Ευτυχισμένο το 2014!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου