Η πρώτη διαπίστωση καθώς μπαίνεις στη Λευκωσία, προερχόμενος από το αεροδρόμιο της Λάρνακας, είναι πως τα σημάδια παρακμής και εγκατάλειψης, που πλέον είναι εμφανή παντού εδώ στην Αθήνα, εκεί δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα.
Τα αστραφτερά και ολοκαίνουργια πολυώροφα κτίρια των μεγάλων πολυεθνικών και τα γιγάντια (ακόμη και για τα δεδομένα της Αθήνας των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων) εμπορικά πάρκα γύρω από την πόλη, σου δημιουργούν την εντύπωση πως βρίσκεσαι σε μια εύρωστη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη και όχι σε μια πόλη μόλις 300.000 κατοίκων.
Την ίδια διαπίστωση κάνει κανείς παρατηρώντας τα πάρα πολλά ακριβά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους της πόλης (και τους εξαιρετικούς και χωρίς διόδια αυτοκινητοδρόμους). Η Λευκωσία ήταν και παραμένει μια ιδιαίτερα φροντισμένη και προσεγμένη πόλη, σε κάθε της λεπτομέρεια. Καθαρή, πολύ καλά οργανωμένη και χωρίς παραφωνίες. Καταλαβαίνεις αμέσως πως η πόλη λειτουργεί εύρυθμα, σε ανθρώπινους ρυθμούς και ότι δεν υπάρχουν επάνω της σημάδια κακοποίησης, από τους κατοίκους της.
Γκράφιτι στους τοίχους δεν υπάρχει ούτε για δείγμα, η ανεξέλεγκτη αφισοκόλληση κάθε ελεύθερου χώρου (που πλέον εδώ δεν μας προκαλεί εντύπωση) είναι ανύπαρκτη, σκουπίδια δεν βλέπεις πουθενά. Αν δεν υπήρχαν στα μπαλκόνια των σπιτιών, τόσες πολλές ανηρτημένες Ελληνικές σημαίες, θα είχες την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη. Κυπριακές σημαίες υπάρχουν σχεδόν μόνο στα κυβερνητικά κτίρια. Στα σπίτια και στις καρδιές των Κυπρίων, εξακολουθεί να ανεμίζει η γαλανόλευκη! Ένα γεγονός που πάντα προκαλεί μεγάλη συγκίνηση στον Ελλαδίτη επισκέπτη.
Είναι εμφανές πως η Κύπρος, παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και τους φόβους για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, (το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, προκάλεσε τεράστιες ζημιές στις Κυπριακές τράπεζες) κοιτάζει μπροστά και αντιμετωπίζει με αυτοπεποίθηση τις προκλήσεις του μέλλοντος! Έτυχε να γνωρίσω και να συναναστραφώ επιχειρηματίες, αλλά και στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Νέους και δημιουργικούς ανθρώπους, εξωστρεφείς, με εμπειρία στο εξωτερικό και διάθεση να προσφέρουν στον τόπο τους. Ένα έξοχο δείγμα προοδευτικών ανθρώπων, που αγαπούν και πονούν τον τόπο τους. Κάτι που δυστυχώς, δύσκολα πλέον συναντάς εδώ!
Όχι ότι λείπει η γκρίνια και ο προβληματισμός! Κάθε άλλο. Κατ’ αρχήν η αποδυνάμωση της Ελλάδας λόγω της κρίσης, είναι για την Κύπρο ένα θέμα που δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας. Μετά είναι ο φόβος μήπως σύντομα βρεθούν οικονομικά και οι ίδιοι, στη θέση που είμαστε εμείς σήμερα! Αλλά ακόμη και έτσι να είναι, από την άλλη ξέρουν πως τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, είναι το δυνατό διπλωματικό και οικονομικό τους χαρτί, όταν θα έλθει η ώρα.
Το τι σημαίνει Κύπρος και Ελληνισμός, χρειάζονται μόλις λίγα βήματα, για το διαπιστώσει κανείς και μάλιστα με κραυγαλέο τρόπο. Αρκεί να διασχίσει το οδόφραγμα της οδού Λήδρας και να περάσει για λίγο στα κατεχόμενα! Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου