Ελλαδα 2025:
— Λoχίας Λίνκον Όσιρις gen.2 🇬🇷🇨🇾🇺🇦🇮🇱🇦🇲 (@LinconOsiris2) May 16, 2025
Απλα εκλεισε λωριδα στην Εθνικη Οδο στον Κηφισο και τον εβγαλε εξω να τον σταξει...
Και οι αστυνομικοι τον αφησαν να φυγει γιατι YOLO,για αυτο...
Ειμαστε τυχεροι που ζουμε... pic.twitter.com/9ZIp2lxMZx
Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Ηταν ένα σπάνιο περιστατικό, αλλά άξιζε την προσοχή που απέσπασε, επειδή στη σπανιότητά του είναι απολύτως χαρακτηριστικό της πραγματικότητας στον Υπαρκτό Ελληνισμό, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την τήρηση του νόμου.
Ο τύπος σταμάτησε το αυτοκίνητο στη μέση της λεωφόρου (στον Κηφισό, συγκεκριμένα), κατέβηκε, πήδηξε τα κάγκελα του διαζώματος και, εκεί ακριβώς, έκανε το πιπί του και ανακουφίστηκε.
Το αδιανόητο όμως είναι η συνέχεια.
Φτάνει το περιπολικό της Τροχαίας, καθώς έχει σχηματιστεί ολόκληρη ουρά αυτοκινήτων, και σταματά δίπλα στο αυτοκίνητο του τύπου, ο οποίος εκείνη τη στιγμή επιστρέφει κουμπώνοντας το παντελόνι του. Ο αστυνομικός, όρθιος δίπλα στο περιπολικό, με το χέρι του προτεταμένο, λέει κάτι στον ανακουφισθέντα (μια αυστηρή σύσταση, υποθέτω…) κι εκεί τελειώνει η υπόθεση.
Φεύγουν όλοι, ο καθένας για τη δουλειά του, και η ζωή συνεχίζεται.
Αφού δεν είχαμε καραμπόλα και ανθρώπινα θύματα, γιατί να ασχοληθούμε;
Ασε πρώτα να γίνει η καραμπόλα και μετά ασχολούμαστε…
Το άλλο σημείο στο οποίο το συγκεκριμένο περιστατικό είναι τελείως χαρακτηριστικό της πραγματικότητας είναι η αντίληψη για τον δημόσιο χώρο.
Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος τύπος σταμάτησε στη μέση του δρόμου σημαίνει ότι είχε μεγάλη ανάγκη. Τόσο μεγάλη, που δεν προλάβαινε καν να στρίψει λίγο δεξιά. Διότι, ανεξαρτήτως του αν απαγορεύεται η στάση οπουδήποτε στη συγκεκριμένη λεωφόρο, αν είναι ανάγκη να σταματήσεις, μάλλον στην άκρη θα προτιμήσεις παρά στη μέση του δρόμου. Εκείνος όμως το κοκάλωσε εκεί επί τόπου, στη μέση του δρόμου. Διαφορετικά, υποθέτω, θα του έφευγαν πάνω του και θα λέρωνε το αυτοκίνητό του.
Αυτός όμως αγαπά την καθαριότητα! Κάνει ντους κάθε μέρα, πολύ συχνά και δύο φορές τη μέρα! Δεν είχε μαζί του βρακί να αλλάξει, ούτε δεύτερο παντελόνι. Επιπλέον, ήταν ο κίνδυνος της ζημίας. Γιατί, αν τα ούρα διαπεράσουν το πλαστικό του καθίσματος και ποτίσει το αφρολέξ από μέσα, πάει τελείωσε. Αναγκαστικά αλλάζεις ολόκληρο το κάθισμα. Αυτά λοιπόν φαντάζομαι ότι πέρασαν από το μυαλό του, υπερίσχυσε βεβαίως η αγάπη του για την καθαριότητα και τα έκανε στον δημόσιο χώρο, σε δημόσια θέα.
Οι αστυνομικοί, τώρα, έκαναν και εκείνοι τις ίδιες σκέψεις πάνω – κάτω και εκτίμησαν, δεν έχω καμία αμφιβολία, την...
αγάπη του ανθρώπου αυτού για την καθαριότητα.
Γι’ αυτό και δεν είχε καμία συνέπεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου