Αυτό που συγκρότησε τον Συριζα ήταν οι αριστερές μεταπολιτευτικές φράξιες και τα λεγόμενα κινήματα με βασικό πυρήνα τις μεταλλάξεις της αποκαλούμενης ανανεωτικής αριστεράς.
Του ΚΚΕ εσ, δηλαδή, το οποίο δεν ήταν αρνητικό ως πολιτικό μόρφωμα. Εξαιρείται απο όλα το ΚΚΕ το οποίο δεν είναι κόμμα αλλά, μάλλον, θρησκευτική αίρεση.
Το αποτέλεσμα, όπως αναγνωρίζουν σήμερα και οι ίδιοι, ήταν τοξικό. Όσοι δεν συμμετείχαν στην άμεση νομή της εξουσίας και έχουν έναν αυτοσεβασμό το αναγνωρίζουν.
Αναγνωρίζουν, επίσης, πως ο Συριζα ήταν το άθροισμα των συνιστωσών του, δεν παρήγαγε, δηλαδή, μια νέα πολιτική και ιδεολογική σύνθεση. Και οι συνιστώσες λειτουργούσαν με μηχανισμούς. Αν δεν συμμετείχες στους μηχανισμούς δεν είχες ουτε παρόν, ούτε μέλλον.
Το δέλεαρ ήταν η κατοχή και η νομή της εξουσίας. Που δεν είναι, υποτίθεται, αυτοσκοπός για την αριστερά.
Η εξέλιξη αυτής της πολιτικής οντότητας ήταν προδιαγεγραμμένη. Θα φθάναμε νομοτελειακά σ αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Ένας αστέρας εμφανίσθηκε ξαφνικά και δεν είμαστε σίγουροι ότι θα αποδειχθεί διάττων. Μπορεί και να μείνει.
Στα τελευταία του ο Συριζα έκανε εκλογές για να εκλέξει νέα ηγεσία. Εξελέγη ο αστέρας στην θέση των μηχανισμών. Και την επομένη άρχισαν τα όργανα.
Απορίες:
-Αν δεν θα αποδέχονταν το αποτέλεσμα των εκλογών γιατί συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία; Τόσο ολοκληρωτική είναι η…δημοκρατική τους αντίληψη; Ή εμείς ή γαία πυρί μειχθήτω;
-Ο Κασσελάκης και όποιος Κασσελάκης, είναι ευπρόσδεκτος όσο ευνοεί τους μηχανισμούς αλλά δεν είναι αν διεκδικήσει κυρίαρχο ρόλο;
-Αφού ο άνθρωπος έχει όλα αυτά τα αρνητικά που του καταλογίζουν, γιατί τον δέχθηκαν στο ψηφοδέλτιο επικρατείας και στο κόμμα; Την συμμετοχή για να ωφεληθούμε την αποδεχόμαστε αλλά ρόλους υψηλών θέσεων δεν αναγνωρίζουμε;
-Ο βασικός πυρήνας της μεταπολιτευτικής αριστεράς η οποία θέλει να διαδραματίζει, ακόμη, ρόλο δεν είναι δημοκρατικών αντιλήψεων. Είναι αντιλήψεων μηχανισμών, φράξιας και ολοκληρωτική. Ο κόσμος αυτός δεν έχει καμιά σχέση με την δημοκρατία. Είναι “δήθεν”. Και αυτοί που μένουν και αυτοί που θα φύγουν. Γι αυτό και δεν μπόρεσαν να αντέξουν σε μια διαδικασία που διερρήγνυε τα κομματικά στεγανά. Το είπε, άλλωστε, ένα πασοκογενές στέλεχος του Συριζα: η άμεση επαφή του ηγέτη με τον λαό δεν είναι δημοκρατία. Ποια είναι δημοκρατία; Η διαμεσολάβηση των μηχανισμών μεταξύ ηγεσίας και λαού;
-Η νέα ηγεσία του Συριζα...
έχει πραγματικά χαρακτηριστικά μεταπολιτικής Παλαιότερα θα ήταν αδιανόητο να αναδειχθεί στην ηγεσία πρόσωπο που δεν γνώριζε σε βάθος τα προβλήματα που θα διαχειριστεί. Θυμάμαι, τη δεκαετία του 80 όταν ο Αρσένης ήταν υπουργός εθνικής οικονομίας παρακολουθούσα μια συνέντευξη στην οποία συμμετείχε. Κατά την εξέλιξη της συζήτησης, προφανώς, θα χρειάστηκε κάποια στατιστικά στοχεία και τα ζήτησε απο τον άνθρωπο που τον ακολουθούσε να τα βρει. Την επομένη έγινε χαμός στα ΜΜΕ. Πως ο Αρσένης, υπουργός εθνικής οικονομίας, δεν γνώριζε απέξω τα στοιχεία και ζήτησε να του τα προσκομίσουν!!! Αυτό είναι το άλλο άκρο. Το σημερινό είναι να μην γνωρίζεις που είναι η Κύπρος και να θέλεις να λύσεις το κυπριακό.
Παρακολουθούμε το κυπριακό απο την μεταπολίτευση. Και ακόμη δεν είμαστε σίγουροι τι θα μπορούσε να επιτευχθεί ως λύση. Η νέα ηγεσία πως θα το λύσει; Με σκονάκι;
Αυτή είναι, δυστυχώς, η ελληνική αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου