Το προχθεσινό μπάχαλο με τη μορφή απεργίας που ανάγκασε και τους κομματικούς εργατοπατέρες να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη θυμίζει πολλά.
Θα τα ξαναζήσουμε.
Οι κομματικές επιθέσεις με "φορεσιά" εργατικού κινήματος ενάντια στον εκσυγχρονισμό μιας μονάδας κρασιού (αντιγραφή εκείνης του 1991 στην Πάτρα σε ιταλική μονάδα ελαστικών) και το χάος για το λαό από τη δήθεν συνδικαλιστική "ένσταση" για το άνοιγμα του κρατισμού στις συγκοινωνίες, είναι σαφέστατα μέσα στα απόνερα "οραμάτων νέου κρατισμού", που είχαν αφετηρία τη ΔΕΘ.
Από πού προκύπτει αυτό και τι σημαίνει για το αύριο των τραγικών ημερών που περιμένει την οικονομία αλλά και την κοινωνία.
Είναι ερωτήματα που χρειάζονται απαντήσεις.
Αποκλείεται όμως να δοθούν. Ούτε από κυβέρνηση ούτε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (όλης της αντιπολίτευσης).
Γιατί;
Γιατί ήρθε η ώρα να βάλουν και τον ελεγχόμενο κρατικό εργατοπατερισμό στον χορό των εκλογών. Πρόχειρα μεν αλλά ήρθε η ώρα.
Χωρίς προσχήματα. Και με τη γνωστή αδιαφορία και αναίδεια προς την υπόλοιπη κοινωνία. Αυτή που ζει από την ιδιωτική οικονομία.
Δώστε εσείς άλλη εξήγηση στην τόση προχειρότητα της δήθεν απεργιακής διαμαρτυρίας. Το σημειώνουμε μόνο επειδή μας τρομάζει η συνέχεια.
Ποια θα είναι η συνέχεια;
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να τη διακρίνετε. Περιγράφεται άριστα στη μεταπολιτευτική μας "ιστορία".
Την "ιστορία" που έγραψε ο κρατικός κομματικός συνδικαλισμός όταν οι δανειστές μας θύμισαν τη χρεοκοπία και τις υποχρεώσεις μας να πουλήσουμε κράτος για τους επιστρέψουμε τα δανεικά, μιας και οι φορολογούμενοι δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα.
Στη λίστα λοιπόν εκείνων που υπογράψαμε για να μας βγάλουν το 2018, από το τρίτο μνημόνιο (της κυβέρνησης της αριστεράς και της προόδου...) σειρά (με μεγάλη καθυστέρηση) έχουν τα λιμάνια, η "περίπλοκη" υπόθεση της ΛΑΡΚΟ... και η ΔΕΗ.
Τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας, της Ηγουμενίτσας, του Βόλου, της Κρήτης και αν είμαστε καλά... θα πάμε μέχρι και τα λιμάνια Ραφήνας και Λαυρίου.
Στο μεταξύ οφείλουμε να μην περιπλέκουμε και άλλο το (δήθεν) βραχυκύκλωμα στον διαγωνισμό για τη ΛΑΡΚΟ (το οποίο βολεύει όλα τα κόμματα της πολιτικής σκηνής) αλλά να φορτώσουμε την κρατική τραγωδία, στους υποψήφιους ιδιώτες αγοραστές.
Τι νομίζετε λοιπόν; Ότι έτσι θα περάσουν αυτά;
Θα ξυπνήσουμε κάποιο πρωί και θα ακούσουμε ότι πουλήθηκαν, χωρίς να βάλει ο κομματισμός του δήθεν εργατικού κινήματος το χεράκι του;
Χωρίς να δούμε ξεσήκωμα της κρατικής ΛΑΡΚΟ στο Σύνταγμα να κλείνει την κυκλοφορία, γιατί έτσι μας αρέσει;
Χωρίς να ξεσηκωθεί η Καβάλα για τη μορφή της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού ή ο Βόλος με τους δικούς του λιμενεργάτες;
Χωρίς ενάντια... όταν και εάν πουληθούν τα λιμάνια στην Κρήτη και όπου αλλού;
Χωρίς να γίνει το έλα να δεις αν βάλεις χέρι στη Ραφήνα και στο Λαύριο;
Ο Θεός να φυλάει τον μισό πληθυσμό της χώρας που κατοικεί στην Αθήνα...
Αυτό είναι το πρόγραμμα για το επόμενο μπάχαλο με πρόσχημα πάντα το εργατικό κίνημα. Η προστασία του κρατικού εργάτη από τον άλλο εργάτη. Αυτόν της ολιγαρχίας... Των συμφερόντων..., που ήταν και είναι ενάντια στον λαό.
Ποιο θα είναι το βασικό επιχείρημα;
Το γνωστό. Κάτω τα χέρια από το κράτος.
Ποιο κράτος;
Αυτό που θέλουμε εμείς να λέμε ότι είναι κράτος. Και ας μην κάνει τη δουλειά του. Και ας βρίσκεται στα χέρια μιας κομματικής ομάδας (το ζήσαμε 10ετίες και μέχρι τα πρόθυρα πτώχευσης της ΔΕΗ).
Θα τα ξαναθυμηθούμε στις (πάρα πολύ πιθανές) κινητοποιήσεις και της ΔΕΗ. Μαθαίνουμε ότι κομματικά συζητήθηκαν ήδη αμέσως μετά τη ΔΕΘ, όταν βγήκε από το συρτάρι, της αριστεράς και της προόδου..., η συνέχεια του κρατισμού.
Ανακοπή των αποκρατικοποιήσεων, σε κάθε κρατικό τομέα που ελέγχεται ως ψηφοθηρικός χώρος της αριστεράς και προόδου.
Δεν είναι τυχαίοι ή συμπτωματικοί οι συνδικαλιστικοί "αγώνες" των κρατικών εργατοπατέρων. Πρόκειται για...
μερικές σκηνές από το αριστερό προοδευτικό "έργο" όπως αναγγέλθηκε στη ΔΕΘ. Επιστροφή στην κρατικοποίηση.
Ποιος ο λόγος;
Οι επιδοτήσεις του κράτους-πατερούλη δεν καλύπτουν τα κόμματα.
Συνεπώς μοιάζει μάλλον αδιανόητο να αλλάξουμε μοντέλο στην οικονομία. Να χαθεί το άρωμα της σοβιετίας.
Πώς όμως θα πηγαίνουμε στα σπίτια και στις δουλειές μας;
Από τα βουνά της Αττικής. Ευτυχώς διαθέτει πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου