Η ήττα του Ρέντζι, , σημαίνει και ναυάγιο του μεγάλου
στοιχήματος της ιταλικής Αριστεράς στη Μεταπολεμική Περίοδο που είχε
θέσει πρώτος ο ηγέτης του ΚΚ Ιταλίας Τολιάτι και διατύπωσε ως συνολική
στρατηγική ο Μπερλιγκουέρ στη δεκαετία του ’70: Την ολοκλήρωση του
εκσυγχρονισμού της χώρας.
Από την δεκαετία του ’70 και μετά υπό
τον Μπερλιγκουέρ το ΙΚΚ είχε ξεκάθαρη ατζέντα εκσυγχρονισμού:
Καταπολέμηση του πελατειακού κομματικού κράτους που ίδρυσε η Χριστιανική
Δημοκρατία μετά το 1945, που στον νότο είχε τη μορφή συγκυβέρνησης με
το οργανωμένο έγκλημα της Μαφίας και της Κόζα Νόστρα, άμβλυνση των
περιφερειακών ανισοτήτων Βορρά - Νότου και συμμετοχή ισότιμη στον
σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, με πυρήνα την πορεία προς το ενιαίο νόμισμα
που δρομολόγησαν η Γαλλία και η Δυτική Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας
του ’70.
Ο
δρόμος φάνηκε να ανοίγει μετά τις ανατροπές του 1989-91. Ηταν το πρώτο
χαμένο ραντεβού για το ΙΚΚ, που στα τέλη του 1991 μετονομάσθηκε σε
Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς.
Τη σκυτάλη στον απόηχο της
επιχείρησης «Καθαρά Χέρια» την πήρε η επιτομή της διαπλοκής ο
Μπερλουσκόνι και η Φόρτσα Ιτάλια που για ένα χρόνο το 1994-5
συγκυβέρνησε με τους νεοφασίστες του Φίνι και τη ρατσιστική Λέγκα του
Βορρά του Μπόσι.
Η ώρα της Αριστεράς ήλθε το 1996 με την κυβέρνηση
Πρόντι με μείζονα εταίρο το Δημοκρατικό Κόμμα και δύο ήσσονες εταίρους
από τα αριστερά και το Κέντρο. Η συμμετοχή της Ρώμης συμπαρέσυρε αμέσως
την Ισπανία και την Πορτογαλία και άνοιξε τον δρόμο για την Ελλάδα δύο
χρόνια αργότερα.
Οι εσωτερικές συγκρούσεις της Κεντροαριστεράς που
κυβέρνησε στην πενταετία 1996-2001 άνοιξαν τον δρόμο για την πενταετία
Μπερλουσκόνι -2001 έως 2006- ακολούθησε μια διετία με τον Πρόντι και την
Κεντροαριστερά και μια τρίτη διακυβέρνηση Μπερλουσκόνι στην περίοδο
2008 - 2011.
Η Κεντροαριστερά πλέον με μια άχρωμη και γκρίζα
διαχείριση της εξουσίας χωρίς μεταρρυθμιστικό όραμα και με μόνο
επίτευγμα την ένταξη στην ΟΝΕ δεν μπόρεσε να ελέγξει τον πολυσυλλεκτικό
λαϊκισμό του Καβαλιέρε.
Με την κρίση της Ευρωζώνης να οδηγεί τους Μέρκελ
- Σαρκοζί να επιβάλουν την αποχώρηση Μπερλουσκόνι, η Κεντροαριστερά
έβαλε το στοίχημα της ταυτόχρονης δημοσιονομικής προσαρμογής και
εκσυγχρονιστικών μεταρρυθμίσεων με κοινωνικό πρόσημο.
Ενα στοίχημα που...
ήδη έχει χάσει ο Ρέντζι στα δυόμισι χρόνια του στην κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου