Θα πρέπει να είναι ευχαριστημένος ο πρύτανης του Πολυτεχνείου, Ιωάννης
Γκόλιας, που οι καταληψίες του κτιρίου Γκίνη αποχώρησαν χθες νωρίς το
πρωί και έτσι τον έβγαλαν από τη δυσχερή θέση. Αβολο και επικίνδυνο,
ομολογουμένως, να πρέπει κανείς να επιτρέψει την επέμβαση της αστυνομίας
στο ιστορικό κτίριο, ενώ υφίσταται βανδαλισμούς ανήμερα και την επέτειο
του Πολυτεχνείου. Με ανακούφιση, η Πρυτανεία της σχολής διαπίστωσε χθες
ότι και οι απρόσκλητοι είχαν αποχωρήσει («έρχεται και Σαββατοκύριακο»
όπως επισήμανε συνάδελφος, γνώστης του ρεπορτάζ), αλλά και ότι οι
«ζημιές ήταν μικρής έκτασης». Μόνο μάρμαρα είχαν αποσπαστεί για να
χρησιμεύσουν για πολεμοφόδια, ένας φωτεινός σηματοδότης επί της Πατησίων
είχε καταστραφεί, μαζί με άλλες φθορές ξένης παρουσίας, μικροπράγματα
γενικώς.
Το σημαντικό είναι ότι, παρά το γεγονός πως ο εισαγγελέας
Πρωτοδικών άναψε το «πράσινο φως» στην αστυνομία για επέμβαση, εάν
έκρινε ότι συντρέχουν οι λόγοι, δεν κουνήθηκε φύλλο. Για την ακρίβεια,
πολλά φύλλα κουνήθηκαν, κάδοι κάηκαν, η περιοχή γνώρισε άλλη μία ένδοξη
νύχτα «συγκρούσεων ανάμεσα στα ΜΑΤ και στους καταληψίες», αλλά το βασικό
είναι ότι δεν χρειάστηκε να περάσει η αστυνομία το κατώφλι του
Πολυτεχνείου. Το προνόμιο αυτό έχουν, εξάλλου, μόνο οι αντιεξουσιαστές, η
Διεθνής των «ακτιβιστών» - μπαχαλάκηδων και οι φίλοι τους.
Σωστά. Ας αναλογιστούμε μόνο το πολιτικό κόστος μιας «αστυνομικής
επέμβασης», ενδεχομένως και τις συνέπειες – αντίποινα. Ενώ, τώρα, τα
προχθεσινά «επεισόδια» θα επικαλυφθούν από τα επόμενα, οι ζημιές κάπως
θα επουλωθούν, και όλα θα επιστρέψουν σε μια διαλυτική και ανυπόφορη
καθημερινότητα. Τα «παιδιά» θα επανέρχονται όποτε γουστάρουν, οι
καθηγητές και οι φοιτητές εντός του Πολυτεχνείου θα αγανακτούν –και οι
πιο γενναίοι θα το δηλώνουν–, ο πρύτανης θα κρατάει τις «ισορροπίες»
(εντός εισαγωγικών απαραιτήτως η λέξη), η ευθύνη θα διαχέεται και θα
εξαερώνεται, το κτίριο Γκίνη δεν θα παραδίδεται σε καμία χρήση, προς
εκπαιδευτικό - κοινωνικό όφελος, από όσες έχουν κατά καιρούς συζητηθεί,
γιατί μετά, από πού θα εκτοξεύουν τις μολότοφ και τις πέτρες οι
διαχρονικοί καταληψίες;
Και έτσι...
Και έτσι...
Εκτός από την κανονικότητα, τη νομιμότητα και, ασφαλώς, τη δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου