Ελπίζω να δοθεί χρόνος στον κ. Λοβέρδο να μας αποκαλύψει την πραγματική του ιδεολογία. Γιατί ο πολιτικός λαϊκισμός δεν είναι ιδεολογία. Είναι «τεχνική» της κακιάς ώρας.
Συνεπώς δεν βλέπω... τίποτε περίεργο από την επιστροφή του κ. Α. Λοβέρδου στους διορισμούς «παραθύρου» τύπου Καραμανλή - Παυλόπουλου στα ΑΕΙ ή στην κατάργηση της «βαναυσότητας» με την επιμήκυνση της σχολικής περιόδου ή της «ανταρσίας» του στον προϋπολογισμό που δεν ψήφισε...
Ο λαϊκισμός «αγιάζει» τα μέσα...
Περισσότερος σχολιασμός δεν νομίζω ότι χρειάζεται γιατί η μαθητική και σπουδαστική περίοδος που θα ακολουθήσει υπόσχεται περισσότερα γέλια... Άλλωστε, όπως λέει και ο λαός, η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται...
Ερέθισμα για το σημερινό σημείωμα μου έδωσε (μόνο) ο φίλος της στήλης (γνωστός και από παλαιότερες τοποθετήσεις του) συνταξιούχος φυσικός κ. Θανάσης Παπαδημητρίου που ζητάει ευθέως από τον κ. Λοβέρδο συγκεκριμένο δείγμα υπουργικής γραφής στην παιδεία.
Απολαύστε την αναμφίβολα ενδιαφέρουσα τοποθέτησή του.
«Ο νέος υπουργός Παιδείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος δεν βλέπει με καλό μάτι την Τράπεζα Θεμάτων και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να την καταργήσει.
Στην πράξη αυτό θα σημαίνει ότι το νέο σύστημα που θα ίσχυσε από το 2015 - 2016 ίσως δεν εφαρμοστεί.
Ο λόγος;
Mα... υπήρξαν αντιδράσεις από μαθητές και εκπαιδευτικούς, που ζητούσαν να εφαρμοστεί το μέτρο πιλοτικά και στη συνέχεια να γίνουν οι αναγκαίες βελτιώσεις! (Δηλαδή παραπομπή στις καλένδες μέχρι που να ξεχαστεί το θέμα).
Και πότε δεν είχαμε αντιδράσεις από μαθητές και εκπαιδευτικούς, όταν επρόκειτο να εφαρμοστεί κάτι που είχε ως σκοπό να τους βγάλει από την περίφημη αδράνεια τους και να τους θυμίσει το ρητό «τα αγαθά κόποις κτώνται»;
Αν ο κύριος υπουργός επιθυμεί να ασχοληθεί με τα «κακώς έχοντα» στην εκπαίδευση ας κάνει πρώτα απ’ όλα τον κόπο να δει τι συμβαίνει με το σύστημα που ισχύει σήμερα.
Τα μαθήματα της Γ΄ τάξης του Λυκείου χωρίζονται σε:
• Έξι (6) Πανελλαδικώς εξεταζόμενα (πράγμα που, σε απλά Ελληνικά, σημαίνει αντικειμενική αξιολόγηση του μαθητή) και,
• Οκτώ (8) μαθήματα Γενικής Παιδείας ενδοσχολικώς εξεταζόμενα, για τα οποία το 95% των μαθητών δεν κάνει τον κόπο ούτε να ανοίξει τα αντίστοιχα βιβλία, το σύνολο των γονέων απαιτεί από τους καθηγητές «βαθμούς ασφαλείας» και οι περισσότεροι καθηγητές και καθηγήτριες δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι «έτσι που είναι φτιαγμένο το σύστημα εγώ ξεκινώ τη βαθμολογία μου από το 14 και πάνω».
Τόσα χρόνια και τόσες ώρες γιατί να ταλαιπωρούνται Μαθητές – Γονείς – Εκπαιδευτικοί, υποκρινόμενοι πως στα σχολεία μας γίνονται μαθήματα, με στόχο να αποδώσουν στην κοινωνία νέους και νέες με ολοκληρωμένη προσωπικότητα;
Η ερώτηση δεν απευθύνεται μόνο στο σημερινό υπουργό αλλά, και σε όλους τους υπουργούς που πέρασαν από το Υπουργείο (της δήθεν) Παιδείας και νομοθέτησαν με αποκλειστικό γνώμονα την άγραν των ψήφων.
Ο νόμος που διέπει τη λειτουργία των σχολείων μας ψηφίστηκε επί υπουργίας Τρίτση. Προέβλεπε αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Γνωρίζει ο σημερινός υπουργός πότε αξιολογήθηκαν οι εκπαιδευτικοί για τελευταία φορά;
Την περιβόητη αξιολόγηση , που η Πολιτεία με «προφάσεις εν αμαρτίαις» δεν την επέβαλε, την θέλαμε εμείς οι εκπαιδευτικοί;
Επισήμως λέγαμε ΝΑΙ και, ταυτόχρονα, βάζαμε τέτοιες προϋποθέσεις ώστε το ΝΑΙ γινόταν ΟΧΙ.
• Εις ουδένα αναγνωρίζαμε το δικαίωμα να είναι αξιόπιστος και αντικειμενικός κριτής.
• Απαιτούσαμε να λυθεί πρώτα το κτιριακό.
• Απαιτούσαμε πρώτα να μετεκπαιδευτούν ουσιαστικά -με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει- όλοι οι εκπαιδευτικοί.
• Απαιτούσαμε πρώτα να εισαχθούν ως υποχρεωτικά μαθήματα , στα Πανεπιστήμια, τα μαθήματα της παιδαγωγικής και διδακτικής του κάθε επιστημονικού αντικειμένου.
• Απαιτούσαμε – απαιτούσαμε- απαιτούσαμε και, «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει», λέει μια παροιμία!
Ας μου επιτραπεί να ενημερώσω τον σημερινό υπουργό για τα στατιστικά στοιχεία της τελευταίας έκθεσης του ΟΟΣΑ:
• Μόνο το 3.9% των μαθητών στην Ελλάδα βρίσκεται στην κατηγορία των «καλών» μαθητών. Ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 12.5% ενώ μερικές χώρες όπως η Κορέα είχαν 31%.
• Αντίστοιχα ο αριθμός των «κακών» μαθητών στην Ελλάδα είναι 35% ενώ ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 23%. Σε χώρες όπως η Πολωνία είναι 24% ενώ στην Κορέα μόλις το 9%.
• Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη για τα παιδιά μεταναστών πρώτης και δεύτερης γενιάς (10% του συνόλου), όπου 6 στους 10 μαθητές είναι στην τελευταία βαθμίδα.
Τα σχολεία μας υστερούν σε έλεγχο – αξιολόγηση - και λογοδοσία.
Αν ο σημερινός υπουργός θέλει το καλό των σχολείων μας και των παιδιών μας ας ασχοληθεί με αυτά τα τρία προαπαιτούμενα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου