Τον Φεβρουάριο του 1948 ο κομμουνιστής πρωθυπουργός της
Τσεχοσλοβακίας Γκότβαλντ απέρριψε τη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ και
αμέσως όλοι οι μη κομμουνιστές υπουργοί παραιτήθηκαν, ενώ μαζικές
διαδηλώσεις υποχρέωσαν τον πρόεδρο Μπένες να μην αντιδράσει.
Στη Δύση
η εξέλιξη καταγράφηκε ως το «Πραξικόπημα της Πράγας» και θεωρήθηκε η
επίσημη έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.
Για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της
ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1991, η μετασοβιετική Ρωσία δέχθηκε παρόμοιο
ανηλεές σφυροκόπημα από ΗΠΑ και Ε.Ε. με τη Γερμανία σε πρωταγωνιστικό
ρόλο για τις εξελίξεις στην Ουκρανία στην Ετήσια Διάσκεψη Ασφαλείας του
Μονάχου.
Σταϊνμάγερ, Ρομπάι και Κέρι ενθάρρυναν την ουκρανική αντιπολίτευση να απαιτήσει την παραίτηση του Γιανουκόβιτς.
Ο κίνδυνος παλινδρόμησης
στον Ψυχρό Πόλεμο ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία είναι ορατός: Ούτε η
Μόσχα μπορεί να αντέξει την απώλεια του Κιέβου από το «Πρόσω Εξωτερικό»
τη Ρωσική Ζώνη Επιρροής, ούτε η Δύση και ειδικότερα η Γερμανία μπορούν
να δεχθούν ότι η Ε.Ε. τελειώνει στα σύνορα της πρώην ΕΣΣΔ με τις τρεις
Βαλτικές Χώρες να αποτελούν τη μοναδική εξαίρεση.
Ενα είναι βέβαιο
ότι, αν δεν υπάρξει αλλαγή πορείας στη Μόσχα και στο Βερολίνο, σε λίγο η
Ειδική Σχέση Ρωσίας - Γερμανίας που συνήψαν ο Κολ και ο Γκορμπατσόφ
στον Καύκασο τον Ιούνιο του 1990 θα αποτελεί παρελθόν προς μεγάλη
ικανοποίηση της Ουάσιγκτον, η οποία θα διευκολυνθεί στις διμερείς
σχέσεις και τις ισορροπίες και με τις δύο πλευρές.
Το Μόναχο χθες και προχθές το
Βερολίνο κατέστησαν σαφές στη Μόσχα ότι θέλουν να επιβάλλουν όρους που
θυμίζουν τη Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ του Φεβρουαρίου του 1918, όταν η
νεαρή Σοβιετική Ρωσία αναγκάστηκε να παραχωρήσει την Ουκρανία στη
Γερμανία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου