ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: H Ευρώπη πρόκειται να ξαναδοκιμαστεί από την Ελλάδα - Μόνη ελπίδα της οι "Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης" !

Tου ΑΣΟΚΑ ΜΟΝΤΙ 

Επισκέπτη καθηγητή Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Princeton και πρώην επικεφαλής αποστολών του ΔΝΤ σε Γερμανία - Ιρλανδία.

Κατά τη διάρκεια της χρονιάς ήταν εύκολο να παραβλέψεις την κρίση χρέους της Ελλάδας. Φορτωμένη με δανεικά, η χώρα είχε μπει για σέρβις. Όμως, η Ευρώπη πρόκειται να ξαναδοκιμαστεί από την Ελλάδα.

Από το 2010, η χώρα είναι εξαρτημένη από έναν άνευ προηγουμένου πακτωλό χρημάτων διάσωσης. Αυτά δόθηκαν με την ελπίδα ότι οι Έλληνες κάποια στιγμή θα έφταναν να σηκώνουν τα δικά τους βάρη. Αυτό δεν ήταν ποτέ ρεαλιστικό. Η κρίση της Ελλάδας ήταν πάντα προορισμένη να εξαπλωθεί πέρα από τα εθνικά της σύνορα  το ερώτημα ήταν ποιος θα μοιραζόταν το κόστος.

Το συμπέρασμα ότι η Ελλάδα χρειαζόταν κρατικά δάνεια για να εξοφλήσει τους ιδιώτες πιστωτές της διασφάλιζε ότι το ελληνικό χρέος θα παρέμενε τεράστιο, επιτρέποντας τους ηγέτες της Ευρωζώνης να απαιτούν οικονομικά καταστροφική λιτότητα. Πέρσι, κατέστη σαφές ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να εξοφλήσει τους επίσημους πιστωτές της με βάση τους συμφωνηθέντες όρους. Όμως, το ευρωπαϊκό σχέδιο ελάφρυνσης του χρέους της, αν και προσεκτικά σχεδιασμένο, ήταν απατηλό. Οι συνεχείς μειώσεις επιτοκίων και επεκτάσεις αποπληρωμής έχουν καταφέρει μόνο να παρατείνουν τα βάσανα της Ελλάδας.

Μέχρι στιγμής, η χώρα δεν έχει εξοφλήσει σχεδόν τίποτα από τα ύψους 282 δισ. ευρώ δάνεια που έχει λάβει από το 2010. Για να ξεφύγει από αυτό το τέλμα, η Ελλάδα χρειάζεται μαζική διαγραφή χρέους.

Όμως, εδώ προκύπτει θέμα: 

Σχεδόν όλες οι δόσεις που έχει να αποπληρώσει τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα είναι προς το ΔΝΤ, του οποίου η θέση ως «προνομιούχος» πιστωτής υπαγορεύει να εξοφληθεί πρώτο. Επειδή, όμως, η χώρα ξεμένει τάχιστα από ρευστό, θα πρέπει πρώτα να δανειστεί είτε από τους Ευρωπαίους εταίρους της είτε από το ίδιο το ΔΝΤ. Αν το ΔΝΤ χαλάρωνε τους όρους στο δάνειο προς την Ελλάδα, θα συναντούσε έντονη διαμαρτυρία από τους λιγότερο πλούσιους πιστωτές-μέλη του και θα υπονόμευε τη θέση του ως «προνομιούχος» πιστωτής  αποτέλεσμα που το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου αποκλείεται να δεχτεί.

Γι' αυτό, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πιθανότατα θα χορηγήσουν νέα δάνεια γνωρίζοντας ότι δεν θα εξοφληθούν. Για τους ηγέτες των χωρών-δανειστών, μια διαγραφή θα σήμαινε αθέτηση της υπόσχεσης ότι οι φορολογούμενοί τους δεν θα πλήρωναν το λογαριασμό.  

Παρά την εσωτερική αντίδραση, η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, έχει δεσμευτεί να κρατήσει την Ελλάδα εντός ευρώ, διότι θεώρησε μεγάλο τον κίνδυνο διάσπασης ολόκληρης της ένωσης. Όμως, και αυτή η λογική έχει πολιτικές επιπτώσεις που επίσης υπονομεύουν την ευρωπαϊκή ενότητα.

 

Ως εκ τούτου, υπάρχει η πιθανότητα η ολοένα και πιο δυσχερής θέση της Ελλάδας να αποβεί καταλυτική για τη δημιουργία ενός δημοκρατικά νομιμοποιημένου πανευρωπαϊκού ταμείου διασώσεων που θα παρέχει αυτόματα και χωρίς όρους ανακούφιση στις χώρες που αντιμετωπίζουν προβήματα. Σε αυτήν την περίπτωση, η Ε.Ε. θα μετατραπεί σε μια αληθινή ομοσπονδία, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης