Άντε σε ‘’θέρετρο’’ ρε ‘’Δημοκράτες’ που ‘χει και ‘’φέρετρο’’ λαο’’επιβάτες’’….!

Του Αλέξανδρου Ζήβα

Χούντα της Νύχτας πέρα….!

* ….. Έβγαλε το ρολόι του….,

που του ‘χανε φορέσει….,

το πέταξε στο βόθρο τους….,

ήλιο, δήθεν, πλασμένο….,

και σχήμα ηλιοφέγγαρου

πήρε….. μεταλλαγμένο….!

Κοιμόταν μέρα, έκτοτε….,

Χούντα της Νύχτας πέρα….,

και ήλιο αμετάλλακτο

είχε, εντελώς, δικό του….,

βγήκε κι απ’ το καλούπι τους….,

που του ‘χαν ‘’για καλό του’’….!

Κι άλλο δεν ξαναφόρεσε

εξάρτημα ρολόι….,

τη λευτεριά του μέτραγε

με χτύπους της καρδιάς του….,

να ζει στο σύμπαν άρχισε

της ζήσης της δικιάς του….!.....

 

* …..Μπρός μου ελάτε….. κι άστε τις πλάτες….!.....

….. Να ‘μαι….. και να το στήθος μου….,

να ‘την και η καρδιά μου….,

μπρός μου ελάτε….. κι άστε τις πλάτες….,

αν είστε, όπως λέτε, παλικάρια….,

να…., στον δικό μου ουρανό

δε σεργιανούν φεγγάρια….!

Αμάρτησα….: τραγούδησα τη Μέρα….,

Νονοί της Τέχνης, ρίξτε μου κι άλλη σφαίρα….,

αργεί το τέλος μου….. και υπάρχω ακόμα….,

παιδί μεγάλο είμαι εγώ….. και με απωθεί το χώμα….,…..

στην ‘’Άγια τρέλα’’ δόθηκα…..

κι ως Άγιος προδόθηκα….!

Να ‘μαι….. και να το πνεύμα μου….,

να ‘την και η ψυχή μου….,

μπρός μου ελάτε….. κι άστε τις πλάτες….,

ελάτε να με ρίξτε στα σκουπίδια….,

μα, και, κουρέλια κι αν γενώ….,

θα ‘ν’ στο λαό σωσίβια….!.....