ΕΘΝΙΚΟΙ ΞΥΛΟΛΙΟΠΛΗΚΤΟΙ ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΕΣ: Φρουρά, φρουρά...

Τρείς προέδροι κ
μιά μάνα
πήγαν να κάνουν
τη χώρα πουτάνα !

— MasTaKanateTsourekia (@KosmidisStathis) April 7, 2025

Φήμες λένε ότι τα συνθήματα την Τετάρτη στην #Απεργια θα είναι μεταξύ άλλων Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΚΑΦΩΣΗΣ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΡΙΣΜΑ ΗΤΑΝ ΕΙΚΑΣΙΑ, με το #Δεν_εχω_Λακαφωση να κυριαρχεί στη μεγαλειώδη συγκέντρωση#Τεμπη_σκευωρια#Τεμπη_εργαλειοποιηση

— Velzevoulis (@velzevoulis5406) April 7, 2025

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ

Tην προηγούμενη εβδομάδα χάσαμε το ξυλόλιο. 

Αυτή την εβδομάδα χάθηκε η όποια αθωότητα μας είχε απομείνει. Κορυφαία στιγμή ασφαλώς η αποκάλυψη για την έκθεση σχετικά με τα Τέμπη την οποία είχε παραγγείλει ο κ. Βερβεσός, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Μάθαμε λοιπόν ότι όλους αυτούς τους μήνες που μιλούσε για συγκάλυψη, γνώριζε ότι ο εμπειρογνώμονας τον οποίον ο ίδιος είχε επιλέξει για να φωτίσει το δυστύχημα, είχε καταλήξει στο αντίθετο συμπέρασμα! Υπεύθυνα για την πυρόσφαιρα ήταν τελικά τα έλαια των μετασχηματιστών.

Οι δικαιολογίες που επικαλέστηκε είναι ανάξιες σοβαρού σχολιασμού. Όλους αυτούς τους μήνες, μας εξήγησε, μιλούσε για ξυλόλιο επειδή τον είχαν επηρεάσει νεότερες έρευνες που άφηναν ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο. Τις ακολούθησε, λοιπόν, υπερασπιζόμενος την αλήθεια που κάποιοι «θέλουν να την πάνε στον πάτο», όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Μόνο που αυτές οι έρευνες βγήκαν ένα χρόνο μετά την έκθεση που είχε παραγγείλει. Στο μεταξύ διάστημα δεν αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη να ενημερώσει για τα πραγματικά συμπεράσματα στα οποία κατέληγε η δική του έκθεση. 

Επικαλέστηκε γι’ αυτό και τη μυστικότητα της δικογραφίας. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει: την έκθεση την είχε παραγγείλει ο ίδιος και μπορούσε να τη δώσει στη δημοσιότητα όπως έκανε για παράδειγμα ο ΕΟΔΑΣΑΜ.  

Γιατί την κράτησε μυστική;

Σε αυτό ίσως μας βοηθήσει και η άλλη υπόθεση που ήρθε στη δημοσιότητα αυτή την εβδομάδα, η παραπομπή της κ. Γιαννακά στο πειθαρχικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών. Πρόκειται για μια γελοία ιστορία που εκθέτει την Ένωση, μας αφορά ωστόσο όλους.  

Όταν ένα επίσημο όργανο του επαγγελματικού σωματείου των δημοσιογράφων επιχειρεί να επιβάλει λογοκρισία, τι εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε στην ενημέρωση;

Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον όμως έχει η δικαιολογία την οποία επικαλέστηκε το εν λόγω όργανο. Η κ. Γιαννακά βρέθηκε κατηγορούμενη επειδή άσκησε κριτική χωρίς να παίρνει υπόψη της «τη γενική κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη, καθώς και τον αγώνα μιας μάνας για δικαίωση και τιμωρία των ενόχων». Εδώ στην πραγματικότητα οι συντάκτες επικαλούνται τον γενικό κανόνα ο οποίος ισχύει στα σόσιαλ μίντια: όποιος τολμήσει να αντισταθεί στο ρεύμα, όποιος εκφράσει μια άποψη που δεν συμβαδίζει με την επικρατούσα αλήθεια, γίνεται αμέσως εξοβελιστέος. Όχι μόνο οι απόψεις του αλλά και ο ίδιος προσωπικά. 

Όταν κάποιοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αφήγημα της συγκάλυψης βρέθηκαν να λοιδορούνται άγρια όχι μόνο από τα τρολ, αλλά και από σοβαρούς υποτίθεται σχολιαστές. Αν ήταν ειδικοί και τολμούσαν να διατυπώσουν μια άλλη θεωρία για τη φωτιά χαρακτηρίζονταν άσχετοι και επιστημονικά ανεπαρκείς. Όποιοι πάλι τους φιλοξενούσαν ήταν αυτοδίκαια «φρουρά» και τσιράκια του Μητσοτάκη, όλοι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Είχε δημιουργηθεί ένα κλίμα διαδικτυακής τρομοκρατίας μέσα στο οποίο ανθούσε κάθε είδους συνωμοσιολογία. 

Η χαρά της Ζωής και του Βελόπουλου κι από κοντά όλων όσοι θεώρησαν τα Τέμπη ευκαιρία για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Είδαμε ποιοι βγήκαν χαμένοι.

Το αποτέλεσμα ήταν μια γιγαντιαία επιχείρηση παραπληροφόρησης η οποία, πέρα από τις πολιτικές επιπτώσεις, τους μόνους που εξυπηρετεί είναι όσους έχουν πραγματικές ευθύνες για την τραγωδία. Επί ένα και πλέον χρόνο αντί να αναζητούμε τις αιτίες της σύγκρουσης τα λάθη που έγιναν και κυρίως τις συστημικές αστοχίες του σιδηροδρόμου, ασχολιόμαστε με το ανύπαρκτο ξυλόλιο. Αν δεν είχε βγει μάλιστα το βίντεο της αμαξοστοιχίας, καθώς και δυο τρεις σοβαροί και θαρραλέοι πολίτες με ειδικές γνώσεις οι οποίοι κατέρριψαν πειστικά τις ανοησίες, με το ξυλόλιο θα ασχολιόμασταν και σήμερα.

Η ζημιά πάντως έχει γίνει. 

Κατ’ αρχήν στην κοινή γνώμη. Το ότι κατερρίφθη η θεωρία του ξυλολίου δεν λέει πολλά γιατί, όπως είπε ο Νίτσε, οι πεποιθήσεις είναι πιο επικίνδυνος εχθρός της αλήθειας από τα ψέματα. Μπορεί οι αρχιτέκτονες του ψέματος λοιπόν να έχουν λουφάξει, είναι αμφίβολο ωστόσο ότι έχει ανατραπεί η αντίληψη που επικρατεί στην κοινή γνώμη. Η άποψη ότι επιχειρήθηκε συγκάλυψη παραμένει πλειοψηφική.

Όμως η ζημιά είναι μεγαλύτερη στο πολιτικό σύστημα – και όχι αυτό δεν αφορά μόνο τις δημοσκοπήσεις. Εδώ και καρό η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός μοιάζει να έχουν χάσει την ψυχραιμία τους. Το είδαμε πρόσφατα στην περίφημη συνέντευξη που έδωσε μετά τα μεγάλα συλλαλητήρια. Έσπευσε τότε να δηλώσει, χωρίς λόγο, ότι δεν αποκλείει τη θεωρία του ξυλολίου. Πέτυχε να κάνει ακόμα και φιλικές του εφημερίδες να μιλήσουν για «mea culpa», ενώ οι γνωστοί συνωμοσιολόγοι το θεώρησαν ως δικαίωσή τους.

 

Να μην λησμονήσω και τον Λούϊ τον χέστη ,που κόντεψε να ζητήσει και συγγνώμη από τους απατεώνες!! pic.twitter.com/UCfk5PzFgU

— Nikos Appelaios (@NAppelaios) April 7, 2025

Το διαπιστώσαμε ωστόσο και αυτή την εβδομάδα, όταν από αδέξιους και επιπόλαιους χειρισμούς ξεκίνησε ένα ντόμινο υποσχέσεων για μισθολογικές αυξήσεις εμφανώς εκτός προγράμματος. Συνοδεύτηκε, ή μάλλον προκλήθηκε, από κυβερνητικές αρρυθμίες με υπουργούς να λένε δημόσια γιατί οι στρατιωτικοί και όχι όλοι οι ένστολοι. Ας μην αμφιβάλουμε ότι το ίδιο θα πουν και άλλοι κλάδοι, υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί, συνταξιούχοι, ο κατάλογος είναι μεγάλος. Πώς όχι;

   Ο πρωθυπουργός βέβαια δήλωσε επανειλημμένα ότι όλα θα είναι μετρημένα, δεν πρόκειται να ανατραπεί η δημοσιονομική ισορροπία. Πολλοί ωστόσο φοβούνται ότι το πουκάμισο έχει ήδη αρχίσει να ξηλώνεται. Αν χαθεί ο έλεγχος, ξέρουμε το τέλος. Στο οποίο φυσικά με θέρμη θέλει να μας οδηγήσει και η αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τον 13ο και τον 14ο μισθό, ενώ το ΠΑΣΟΚ λέει είμαστε το κόμμα της ευθύνης, τον 13ο τώρα, τον 14ο όχι αμέσως, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Κάτι σαν την πρόταση δυσπιστίας, δηλαδή: συμμετέχει στο σεξ αλλά με λίγη καθυστέρηση. Το ότι ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος προειδοποίησε ότι δεν αντέχει η οικονομία τόσο μεγάλες αυξήσεις, προφανώς δεν απασχόλησε κανέναν. Ούτε φυσικά ότι ο διεθνής ορίζοντας έχει βαρύνει απειλητικά, όλοι μιλάνε για επερχόμενη ύφεση. Ποτέ δεν θα αφήσουμε την πραγματικότητα να μας χαλάσει ένα τόσο ωραίο πάρτι.

Για το τέλος μια ωραία ατάκα του κ. Φάμελλου...

 

  πάλι από αυτή την εβδομάδα στη Βουλή. Κατηγόρησε τον πρωθυπουργικό για αντιπερισπασμό, επειδή έφερε προς συζήτηση τα εξοπλιστικά. Με μια έννοια έχει δίκιο. Εμείς καιγόμαστε για τόσα άλλα, έχουμε ολόκληρο μπάζωμα να μας απασχολεί, τι μιλάμε για την άμυνα; 

Από μια άλλη σκοπιά βέβαια το ότι θεωρείται αντιπερισπασμός το θέμα που σε όλη την Ευρώπη ήταν μαζί με τους δασμούς το κύριο θέμα προβληματισμού όλο αυτό το διάστημα, λέει πολλά για την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος. Είναι αλλού, όπως λέει και η διαφήμιση.