Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Ομάδας, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδρυτής της Λέσχης Φιλελεύθερου Προβληματισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόσφατα (2018) ίδρυσε το "Ινστιτούτο ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ" και εξέδωσε το νέο του βιβλίο υπό τον τίτλο "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ στην ΕΛΛΑΔΑ της ΚΡΙΣΗΣ" από τις εκδόσεις "Θερμαϊκός".
Ο άνθρωποι του φιλελεύθερου χώρου* δεν είναι εξοικειωμένοι με τα συνθήματα.
Είναι εξοικειωμένοι με τις προτάσεις, τις αναλύσεις, τη λογική και τον ορθολογισμό. Είναι επίσης γεγονός ότι σπάνια "καταπιάστηκαν" με τη διατύπωση αλλά και την εκφορά κάποιων συνθημάτων. Κάποιων δηλαδή κομβικών φράσεων που συνοψίζουν και συμπυκνώνουν μια θέση, μια άποψη, μια προοπτική που να γίνεται κατανοητή σε πολύ κόσμο και είναι ενταγμένη σε μια ιδεολογία (του Φιλελευθερισμού στο προκείμενο).
Αντίθετα ο χώρος της αριστεράς είναι γεμάτος από παντοειδή συνθήματα. Αυτές τις συμπυκνωμένες φράσεις που γίνονται κατανοητές από τους πολλούς και καθορίζουν συνειδήσεις και συμπεριφορές. Μετά την πτώση της χούντας, το 1974, τα "φοβερά" συνθήματα της pure & light κολεκτιβίστικης αριστεράς μαζί βέβαια με τα ανάλογα του αριστερόστροφου ΠΑΣΟΚ δόνησαν τα αμφιθέατρα αλλά και τις ψυχές των φοιτητών.
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΟΚ & ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ
Αλλά και το καθοριστικό ΣΥΝΘΗΜΑ κυρίως ΠΑΣΟΚικό αλλά και όλης της αριστεράς
Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΞΙΑ
Όλα τους (τα συνθήματα) έμοιαζαν να είναι οι αυταπόδεικτες αλήθειες που πιστοποιούσαν κατά πολλούς τρόπους την ηθική της υπεροχή αλλά και τα οράματά της για ένα κόσμο "ΛΕΥΤΕΡΟ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ".
Η ακριβής μέτρηση της επίδρασης αυτών των συνθημάτων είναι αδύνατη, όμως ο καθένας κατανοεί πως όταν οι "αλήθειες" που περιέχουν (τα συνθήματα) γίνονται αποδεκτές επηρεάζουν βαθιά τον καθένα. Ήταν και τα συνθήματα ένας τρόπος για να επιβληθούν οι ιδέες της αριστεράς ως ισχύουσες, ως Ηθικά δόκιμες και κατάλληλες για την Ελλάδα. Ήταν κι’ αυτά (τα συνθήματα) ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στην ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
Από την άλλη πλευρά, για τη ΛΑΙΚΟΔΕΞΙΑ, δεν υπήρχε τίποτα να διατυπωθεί καθώς δεν υπήρχε και ιδεολογία που έστω και χονδρικά να διατυπωνόταν. Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ή το ΠΑΤΡΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, που κάποιες φορές πήγε να ακουστεί, έμοιαζαν ασαφή, παρωχημένα και εντελώς συντηρητικά για να ακουμπήσει τις ψυχές των (νέων ειδικά) ανθρώπων.
Αν καθίσταται σαφές (έστω και λίγο) ότι η σημασία των πολιτικών συνθημάτων είναι μεγάλη τότε καλούνται και οι φιλελεύθεροι να δώσουν αξία-σημασία σ’ αυτά (τα συνθήματα). Καλούνται ακόμη (οι φιλελεύθεροι) να αναδείξουν τα δικά τους συνθήματα κατανοώντας ότι όταν αυτά γίνουν αποδεκτά επηρεάζουν καθοριστικά τις στάσεις και τις συμπεριφορές των πολιτών. Και τέλος εύλογα οι Φιλελεύθεροι καλούνται να εκφέρουν και να αναδείξουν τα δικά τους συνθήματα ως κομβικές φράσεις που συμπυκνώνουν τις ΙΔΕΕΣ της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και προβάλλουν το ΟΡΑΜΑ για μια ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΠΙΛΟΓΩΝ, ΕΥΘΥΝΗΣ και ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ.
Ας παραθέσουμε μερικά:
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ "ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ" ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΚΡΙΒΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΛΗΣΤΕΙΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΚΡΙΒΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΑ ΟΡΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΙΣΘΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΛΑΒΩΝΟΥΝ
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ & ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ
Ή και εκ του αντιθέτου μπορούν να διατυπωθούν ως διεκδικήσεις του τύπου:
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και των ΜΑΘΗΤΩΝ από την ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΛΗΣΤΕΙΑΣ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΚΡΙΒΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΑ ΟΡΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΙΣΘΩΝ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΛΑΒΩΝΟΥΝ
ΜΙΚΡΟ & ΛΙΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Εύκολα ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι η κάθε φράση-σύνθημα περιέχει πολλές συμπυκνώσεις και αναδεικνύει μια κατεύθυνση για την κοινωνία και τους πολίτες. Ταυτόχρονα η κάθε φράση-σύνθημα αναδεικνύει και προτείνει ένα μέρος από το συνολικό φιλελεύθερο όραμα για μια κοινωνία με ΜΙΚΡΟ & ΛΙΤΟ ΚΡΑΤΟΣ που δεν θα έχει το δικαίωμα να "ανακατεύεται" στις αποφάσεις, τις επιλογές και τις συμφωνίες μεταξύ των πολιτών. Ενός κράτους δηλαδή περιορισμένου στο να διασφαλίζει την Ισχύ των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών. Η μόνη δηλαδή παραδεκτή παρέμβαση του κράτους οφείλει να είναι στις περιπτώσεις που θίγονται τα δικαιώματα-ελευθερίες των πολιτών ιδίως όταν κάποιοι επιχειρούν να τα ανατρέψουν.
Για να υπάρξει κάτι πιο σαφές ας αναφερθούμε στην οικονομική ελευθερία η οποία αποτελεί και τη βάση όλων των ελευθεριών. Κατά τη συλλογιστική που περιγράφεται το κράτος, δεν έχει κατά κανέναν τρόπο το δικαίωμα, να φορολογεί κατά πώς τα αφεντικά του κράτους (πολιτική ηγεσία και η περί αυτήν νομενκλατούρα) ορίζουν. Ο πλούτος που παράγουν οι πολίτες είναι δικός τους και όχι του κράτους.. Δεν γίνεται δηλαδή να έχουμε κρατική υγεία, κρατική παιδεία, κρατικό ασφαλιστικό σύστημα, κρατικές ειδήσεις, κρατικές συγκοινωνίες κ.ο.κ.
Πέραν κάποιων ελάχιστων και απαραίτητων λειτουργιών του που είναι κατά βάση η Εξωτερική Ασφάλεια (στρατός), η Εσωτερική ασφάλεια (αστυνομία) και η Δικαιοσύνη, το κράτος δεν δικαιούται να παρεμβαίνει στα θέματα των πολιτών. Κυρίως φυσικά δεν μπορεί να παρεμβαίνει στο πώς θα μοιράζεται ο πλούτος που άλλοι παράγουν.
Ασφαλώς και πολύ πιο κατάλληλοι άνθρωποι Διαφημιστές, Επικοινωνιολόγοι κ.ά θα μπορούσαν να τα διατυπώσουν πολύ καλύτερα τα συνθήματα που αναφέρθηκαν. Να τα καταστήσουν εύηχα, ενδιαφέροντα και ικανά να αναδείξουν το μήνυμά τους.
Οι φιλελεύθερες όμως ηγεσίες στην Ελλάδα (και όχι μόνο) δεν μπόρεσαν ούτε το φιλελεύθερο όραμα να αναδείξουν και φυσικά δεν μπόρεσαν να παράγουν και πολιτικά συνθήματα που θα συμπύκνωναν τις ΙΔΕΕΣ της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Η αδυναμία αυτή είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς τους. Με τα λίγα που κατείχαν θεωρητικά μπορούσαν να φθάσουν μέχρι τις "ιδιωτικοποιήσεις" και το " να γίνουμε μια κανονική χώρα…"
Όμως...
τα φιλελεύθερα συνθήματα είναι απαραίτητο να διατυπωθούν και να τα βροντοφωνάξουμε απέναντι σε κάθε κολεκτιβιστή και κρατιστή….
* Φιλελεύθερος Χώρος: Το σύνολο των ανθρώπων που έχουν μικρή ή μεγαλύτερη σχέση και επαφή με τις ιδέες της Ελευθερίας και σε κάποιο βαθμό τις υποστηρίζουν. Είναι διεσπαρμένοι σε διάφορα κόμματα ή και μακριά από οποιαδήποτε πολιτική ενασχόληση. Πολλές φορές αντιπαρατίθενται με δριμύτητα και αλληλοαπορρίπτονται καθώς οι ιδεολογικές τους αφετηρίες και αναφορές είναι ποικίλες και δεν συγκροτούν ένα ενιαίο ρεύμα.
Εντός αυτού του χώρου υπάρχουν άνθρωποι με υψηλό ήθος και γενικότερη απήχηση αλλά και κομματάνθρωποι "έτοιμοι" και "διψασμένοι" για εξουσία…
1 σχόλιο:
Γιατρέ μου,
" .... πτώση χούντας 1974 ...." είναι το απόλυτο σύνθημα.
Με το που το διάβασα πέρασα στό τμήμα δημοσιεύσεως σχολίων του άρθρου.
Να είσαι καλά..... με ευθύμησες...
Δημοσίευση σχολίου