ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και ΕΛΛΑΔΑ: Nέα διάσωση με άλλο όνομα!

The Economist

Πείτε τη μια σιωπηρή συμφωνία οικονομικής διάσωσης. Υστερα από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν να επιμηκύνουν, μερικώς, την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους και να προσφέρουν αρκετά ακόμη μέτρα προκειμένου να μειώσουν το οικονομικό βάρος από τα χρέη της χώρας.

Η συμφωνία επιτεύχθηκε έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις, κυρίως από την πλευρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Με έναν νέο πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά, και έναν θετικότερο προς τις μεταρρυθμίσεις κυβερνητικό συνασπισμό, η Ελλάδα χρειαζόταν μια συμφωνία που ισούται με τρίτο πακέτο διάσωσης, αν και κανείς δεν θα χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο. Επίσης χρειαζόταν μια αναδιάρθρωση των διακρατικών δανείων, κάτι ακόμη δυσκολότερο να επιτευχθεί. 

Οι διαπραγματεύσεις διακρίνονται σε δύο φάσεις. 

Πρώτον, η Ελλάδα έπρεπε να επανέλθει στον δρόμο μείωσης του δημοσιονομικού της ελλείμματος. Νωρίτερα τον Νοέμβριο η ελληνική κυβέρνηση ενέκρινε μεγάλες περικοπές στον προϋπολογισμό, οι οποίες ισούνται περίπου με το 7% του ΑΕΠ. Σε αντάλλαγμα δόθηκαν στη χώρα δύο επιπλέον χρόνια προκειμένου να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 4,5% του ΑΕΠ. 

Δεύτερον, οι δανειστές των οποίων ηγείται η Γερμανία έπρεπε να πειστούν να περιορίσουν τη συσσώρευση του ελληνικού χρέους. Αυτό αποδείχτηκε ακόμη δυσκολότερο, θέτοντας το ΔΝΤ απέναντι στους δανειστές. Ακόμη και μετά τα πρόσφατα μέτρα λιτότητας η Ελλάδα αναμενόταν να χάσει κατά πολύ τον στόχο για μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020. Αρχικά το ΔΝΤ επέμεινε στη μείωση του χρέους στο 120%, ωστόσο στη συνέχεια συμβιβάστηκε και δέχτηκε τον στόχο του 124% με αντάλλαγμα την υπόσχεση για περαιτέρω μείωση του χρέους «σημαντικά κάτω» από το 110% μέχρι το 2022.

Η προσδοκία ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει υψηλότερο χρέος πετυχαίνοντας επ’ αόριστον υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα 5% ή και 5,5% απορρίφθηκε ως απίθανη. Ο ευκολότερος τρόπος να μειωθεί το ελληνικό χρέος απλώς διαγράφοντας ένα μέρος του απορρίφθηκε, επειδή οι πιστωτές δεν μπορούσαν να τον αντέξουν εξαιτίας εσωτερικών πολιτικών λόγων. Η λύση ήταν να ληφθούν ορισμένα εμπροσθοβαρή μέτρα προκειμένου να επιδειχθεί η αξιοπιστία της πρότασης και να δοθεί η υπόσχεση για περισσότερα μέτρα στο μέλλον εφόσον χρειαστεί. 

 Ολα αυτά βοηθούν, ωστόσο Ευρωπαίοι αξιωματούχοι παραδέχονται ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι «εξαιρετικά τυχερή» ώστε να αντέξει χωρίς μια ακόμη αναδιάρθρωση χρέους. Γι’ αυτό το ΔΝΤ δίνει μεγάλο βάρος στην υπόσχεση, ακόμη και υπό προϋποθέσεις, να γίνουν περισσότερα στο μέλλον προκειμένου να μειωθεί περαιτέρω το ελληνικό χρέος.

Δεν είναι ακόμη σαφές ότι το ΔΝΤ επιδίωξε αναδιάρθρωση χρέους, αν και τελικά μπορεί να καταλήξουμε εκεί. 

Η Ευρωζώνη διασχίζει τον Ρουβίκωνα: 

Γνωρίζει ότι θα πρέπει να καταγράψει ζημίες αν θέλει να διατηρήσει την Ελλάδα εντός της. Η μείωση στο επιτόκιο δανεισμού σημαίνει ότι η Ιταλία και η Ισπανία δανείζουν την Ελλάδα με επιτόκιο μικρότερο από αυτό που πληρώνουν οι ίδιες. Ωστόσο, υπολογίζουν ότι μακροπρόθεσμα η σταθεροποίηση της Ευρωζώνης θα αποβεί προς όφελός τους. Οσον αφορά τη Γερμανία, η πληρωμή του λογαριασμού θα καθυστερήσει τουλάχιστον μέχρι τις γενικές εκλογές το φθινόπωρο του 2013.