Mια ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ γεωπολιτική ανάλυση
Του Yossi Beilin / THE NEW YORK TIMES
H ανακωχή με την οποία τερματίστηκε ο τελευταίος κύκλος βίας μεταξύ Ισραήλ
και Παλαιστινίων αύξησε τη δημοτικότητα της Χαμάς. Η εξτρεμιστική
οργάνωση έγινε ο μόνος συνομιλητής για τον αραβικό κόσμο, τη Δύση και,
εμμέσως, το Ισραήλ. Αλλά η Χαμάς αρνείται να αναγνωρίσει την ύπαρξη του
Ισραήλ ή να διαπραγματευθεί με τους Ισραηλινούς.
Την ίδια ώρα η
Παλαιστινιακή Αρχή υπό τον Μαχμούντ Αμπάς χάνει διαρκώς τόσο τη
δημοτικότητα όσο και τη νομιμότητά της. Η διαπραγμάτευση με τη Χαμάς
μπορεί να εξασφαλίσει μια εκεχειρία. H Χαμάς όμως δεν μπορεί να είναι
ένας εταίρος για την ειρήνη.
Αν ο κόσμος θέλει να εκφράσει την υποστήριξή του προς το παλαιστινιακό
κόμμα που αναγνωρίζει το Ισραήλ, αντιτίθεται στη βία και θέλει μια
ειρηνευτική συμφωνία στο πλαίσιο της οποίας ένα παλαιστινιακό κράτος θα
συμβιώνει με το Ισραήλ, έχει την ευκαιρία να το κάνει αυτή την εβδομάδα,
όταν ο Αμπάς καλέσει τα Ηνωμένα Εθνη να αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό
κράτος.
Αν η αντίθεση των Αμερικανών και των Ισραηλινών σε ένα τέτοιο
ενδεχόμενο συνεχιστεί, ο Αμπάς θα δεχθεί θανάσιμο πλήγμα. Και οι μέθοδοι
της Χαμάς θα ενισχυθούν ακόμη περισσότερο.
Από αυτή την άποψη, είναι
παράδοξο που η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση αντιτίθεται με τέτοια
σφοδρότητα στο αίτημα του Αμπάς.
Οι Παλαιστίνιοι αναγνωρίζουν σήμερα το λάθος που έκαναν πριν από 65 χρόνια,
στις 29 Νοεμβρίου 1947, όταν απέρριψαν το ψήφισμα 181 της Γενικής
Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών με το οποίο αναγνωριζόταν η ανάγκη να
ιδρυθεί ένα εβραϊκό κράτος δίπλα σε ένα αραβικό κράτος, στο έδαφος που
κατείχε η Παλαιστίνη. Και ζητούν από την ίδια Γενική Συνέλευση να
αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος δίπλα στο Ισραήλ, τα σύνορα του
οποίου θα καθοριστούν ύστερα από διαπραγματεύσεις με το τελευταίο.
Το
αίτημα αυτής της εβδομάδας δεν θα είχε υποβληθεί αν οι δύο πλευρές είχαν
συμμορφωθεί στο χρονοδιάγραμμα των συμφωνιών του Οσλο και δεν είχε
δολοφονηθεί ο πρώην πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν το 1995. Από τότε
ελάχιστη πρόοδος έχει σημειωθεί στην κατεύθυνση της επίλυσης της κρίσης.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν έχει γίνει ουσιαστικά καμία
διαπραγμάτευση. Και επειδή ο Αμπάς έχει δεσμευθεί ότι δεν θα ακολουθήσει
βίαια μέσα, η διπλωματική οδός είναι ο μόνος τρόπος να επανενταχθούν οι
Παλαιστίνιοι στην παγκόσμια ατζέντα.
Αντί γι' αυτό το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών απειλεί να καταργήσει τις
συμφωνίες του Οσλο στην περίπτωση που ο κόσμος αναγνωρίσει ένα
παλαιστινιακό κράτος. Αυτό είναι παράλογο.
Οι συμφωνίες του Οσλο
επέτρεψαν στις δεξιές κυβερνήσεις του Ισραήλ να κρυφτούν πίσω από μια
προσωρινή συμφωνία, η οποία επέτρεψε επί 20 χρόνια στη χώρα αυτή να
συνεχίσει τον εποικισμό της Δυτικής Οχθης, να απαλλαγεί από την ευθύνη
της καθημερινής διαχείρισης των Κατεχομένων, να εξοικονομήσει το κόστος
της κατοχής και να αποκομίσει κέρδη από τη συνεργασία με τις
παλαιστινιακές δυνάμεις ασφαλείας. Η παρεμπόδιση ενός παλαιστινιακού
κράτους θα ενισχύσει και άλλο τους εξτρεμιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου