"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Γερμανικές αποζημιώσεις: Μεγάλη υποκρισία με χυδαία αφορμή

Της Σοφίας Βούλτεψη

Οψιμα, άκαιρα και με χυδαία αφορμή «ασχολήθηκε» το πολιτικό σύστημα με τις γερμανικές αποζημιώσεις. Για επικοινωνιακούς λόγους και για να εκμεταλλευτεί, λαϊκίζοντας, το δικαιολογημένο λαϊκό αίσθημα. Χρόνια τώρα κάνουν ότι δεν ακούνε τις φωνές όσων μιλούμε για το χρονίζον θέμα. Συστηματικά αγνόησαν -με πρώτους αυτούς που σήμερα παριστάνουν τους εξεγερμένους- ακόμη και τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις για κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα, όπως το κτίριο του Ινστιτούτου Γκαίτε.

Ο νόμος προβλέπει ότι για να προχωρήσει η κατάσχεση απαιτείται υπογραφή του υπουργού Δικαιοσύνης. Ουδείς, όμως, υπουργός Δικαιοσύνης τόλμησε να πράξει κάτι τέτοιο. Ο πρωθυπουργός, δήλωσε στη Βουλή ότι «το θέμα παραμένει ανοικτό», λέγοντας πως ως υπουργός Εξωτερικών είχε θέσει το θέμα στο Γερμανό τότε ομόλογό του Γιόσκα Φίσερ. Ισως. Αλλά ο Φίσερ -και βέβαια ο Σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ- υπήρξαν οι φανατικότεροι πολέμιοι του ελληνικού αιτήματος. Επιπλέον, όταν ένα θέμα «παραμένει ανοικτό» επ’ αόριστον, στην ουσία έχει κλείσει. Ούτε είδαμε κανέναν να διαμαρτύρεται τότε (το 2005) που ο Κ. Σημίτης παρέτεινε τη θητεία του προέδρου του Αρείου Πάγου Στ. Ματθία, ακριβώς για να γίνει δεκτή (τελικώς απερρίφθη), η προσφυγή της Γερμανίας με το επιχείρημα της ετεροδικίας.

Η Γερμανία χρωστάει. Αλλά χρωστάνε κι αυτοί που έφεραν τη χώρα σ’ αυτά τα χάλια. Και αυτή δεν είναι η κατάλληλη ώρα για να συμψηφίσουν τις ευθύνες τους -αν και πάντα αυτό επιδιώκουν. Για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων δικαιούνται να μιλούν μόνο οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και τα μέλη της Επιτροπής Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων. Είναι άνανδρο να κρύβονται πίσω τους όσοι μπορούσαν να κάνουν κάτι και δεν το έκαναν. Όταν έπρεπε και όχι τώρα που η Ευρώπη δέχεται έξωθεν επίθεση. Όταν μίλησε με επιθετικό ύφος ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε. Σ’ αυτόν έπρεπε να απαντήσουν. Και όχι σε ένα περιοδικό.

Το θέμα των απαράδεκτων δημοσιευμάτων μπορούσε να επιλυθεί διά της ενδοδημοσιογραφικής οδού. Με διαμαρτυρία των ελληνικών Ενώσεων Συντακτών στα αρμόδια γερμανικά όργανα δημοσιογραφικής δεοντολογίας και στα διεθνή δημοσιογραφικά συνδικαλιστικά όργανα. Όλα τα άλλα είναι ανέξοδοι λεονταρισμοί…

πηγη ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: