Tης Χριστινας Κοψινη
Είναι στέλεχος στη δημόσια ραδιοτηλεόραση και πρέπει να επιλέξει ένα βιογραφικό, για να καλύψει μια οκτάμηνη σύμβαση. Συνειδητοποιεί ότι έχει στα χέρια της τον ανθό της μελλοντικής δημοσιογραφίας. Ξεφυλλίζει βιογραφικά και μελαγχολεί. Πολυσέλιδα. Με μεταπτυχιακά σε ΗΠΑ και Αγγλία. Λιγότεροι από Παρίσι και Γερμανία. Αλλά και απόφοιτοι των ΜΜΕ του Πανεπιστήμιου της Αθήνας. Στα 18.809 μόρια ήταν η βάση για τους φετινούς εισακτέους. Κι όλοι πολύγλωσσοι. Αυτή είναι η προσφορά των νέων υποψηφίων στην αγορά της δημοσιογραφίας σήμερα.
«Γράφει ωραία» επέμενε τις προάλλες μια φίλη που έψαχνε τρόπο για το επαγγελματικό ξεκίνημα του βλαστού της, μετά την επιστροφή του από πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου η οικογένεια επένδυε επί χρόνια σε όλο το πακέτο: προπτυχιακά, μεταπτυχιακά, διδακτορικό.Πού να το φανταζόταν πως αυτή φιλομάθεια και η έμφυτη περιέργεια που είχε θα ήταν χρόνια μετά στα αζήτητα της δημοσιογραφικής αγοράς. Μιας αγοράς που αποδείχτηκε άλλη μια φούσκα, όπως εκείνη του χρηματοπιστωτικού τομέα. Ο σημερινός 30άρης, που καμαρώναμε, πολύγλωσσο παιδάκι στα παιχνίδια της ετυμολογίας, να επιμένει πώς το ελληνικό «μέσο» ή messo στην Ιταλική, προέρχεται από το ρήμα mettere που σημαίνει τοποθετώ.
Τις τελευταίες ημέρες, η ελληνική δημοσιογραφία μετράει «πτώματα» Η «Απογευματινή» έκλεισε. Το καθημερινό «Βήμα» αποχαιρέτησε. Παντού γίνονται περικοπές μισθών, επιμισθίων και προσωπικού. Τα περισσότερα βδομαδιάτικα φύλλα με δυσκολία στέκονται, ενώ εμφανές είναι και το αδιέξοδο σε μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς. Ο χώρος συρρικνώνεται και μαζί με αυτόν η απασχόληση, τα έσοδα για μελλοντικές συντάξεις, αλλά και οι ελπίδες για τις οικογένειες που επένδυσαν στις σπουδές των παιδιών τους.
Πώς βάζεις τα βιογραφικά στα συρτάρια όταν για χρόνια η κοινωνία ζούσε με την εντύπωση ότι τα μίντια θα αναπτύσσονται εσαεί και προς όλες τις κατευθύνσεις; Σαν ένα σύμπαν που μόνο... διαστέλλεται.
Πώς μπορείς να πείσεις ότι το παιχνίδι των ΜΜΕ με την εξουσία τέλειωσε, όταν ακόμη και χθες σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων ο δημοσιογράφος διάβαζε on air μήνυμα που μόλις είχε λάβει (όπως ισχυρίστηκε) από τον υπουργό Οικονομικών, σχετικά με την παράταση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου και μάλιστα, εν μέσω συνεδρίασης Eurogroup. Μια εικόνα με σπουδαία σημειολογική βαρύτητα, που φωνάζει τη συνενοχή, αυτό το «όλοι μαζί κυβερνάμε γιατί ξέρουμε πώς να απαξιώνουμε την εργασία».
Γιατί η αξία της εργασίας στο επάγγελμα του δημοσιογράφου δεν αποτιμάται ούτε με την επένδυση σε σπουδές που έχει ενσωματώσει μέσα της, ούτε με το βάθος της δημιουργικότητας που μπορεί να κρύβει κάθε ένας, αλλά με αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνει ο τηλεφωνητής, υπενθυμίζοντας τη σημασία που έχει για την επαγγελματική σου πορεία: να είσαι αυτός που θα νιώσει την ανάγκη να σου στείλει μήνυμα ο υπουργός... οn air.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου