Οι θέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ (διότι ο Πρόεδρός του όταν ομιλεί δημοσίως εκφράζει τον φορέα που εκπροσωπεί) είναι το λιγότερο απαράδεκτες.
Δεν αποτελούν εναλλακτική λύση σε ένα φάσμα επιλογών που θα μπορούσαν να τεθούν υπόψιν του ΥΠΕΞ.
Στο εύλογο ερώτημα γιατί, η απάντηση είναι, διότι το ΥΠΕΞ διαμορφώνει πολιτική για το πως η χώρα θα ασκήσει τα δικαιώματά της. Όχι πως θα τα απεμπολήσει. Και το ΕΛΙΑΜΕΠ προτείνει απεμπόληση των δικαιωμάτων της χώρας, όταν λέει να μην επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια.
Για να εφαρμόσεις αυτήν την πολιτική, δεν χρειάζεται συμβουλή και, μάλιστα, πληρωμένη. Απλώς, δεν κάνεις τίποτε.
Μια παρακμιακή μειοψηφία στην Αθήνα προσπαθεί να ελέγξει την πολιτική της χώρας με θέσεις απαράδεκτες για την ακεραιότητα και τα δικαιώματά της.
Το υπουργείο εξωτερικών θα πρέπει να απαντήσει:
-Αν χρηματοδοτεί το ΕΛΙΑΜΕΠ για να του παρουσιάζει θέσεις σε διάφορα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
-Αν το χρηματοδοτεί με ποια λογική το κάνει.
-Ποια είναι τα κριτήρια ανάθεσης σε ιδρύματα σαν το ΕΛΙΑΜΕΠ μελετών για προτάσεις εξωτερικής πολιτικής.
-Αν με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις χρηματοδοτούνται και άλλα ιδρύματα με θέσεις διαφορετικές από του ΕΛΙΑΜΕΠ.
-Γιατί δεν ενεργοποιεί το ΥΠΕΞ φορείς με δημόσιο ή εν μέρει δημόσιο χαρακτήρα, όπως το ΙΜΧΑ και η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών για την επεξεργασία θέσεων εξωτερικής πολιτικής;
Το ΕΛΙΑΜΕΠ δεν είναι, πλέον, Δεξαμενή Σκέψης. Πολιτική κάνει και, μάλιστα, ενδοτική. Γι αυτό...
η κυβέρνηση δεν μπορεί να το χρηματοδοτεί.
Πρέπει να μας εξηγήσει, πειστικά, τους λόγους της χρηματοδότησής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου