Toυ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Το Πάσχα που μας πέρασε, ο ελληνισμός έζησε ένα από τα δράματα που δεν σε αφήνουν ποτέ να πλήξεις στη χώρα του. Η υπόθεση του έργου ήταν ο εκκλησιασμός και η μετάληψη. Διάλογοι για τα κοχλιάρια, την περιφορά του Επιταφίου και τη σχέση τους με την πανδημία. Ακόμη και όσων η σχέση με την Εκκλησία περιορίζεται στη συμμετοχή τους στον συνωστισμό του προαυλίου περιμένοντας το Χριστός Ανέστη, αισθάνθηκαν στερημένοι.
Το Πάσχα που μας πέρασε, ο ελληνισμός έζησε ένα από τα δράματα που δεν σε αφήνουν ποτέ να πλήξεις στη χώρα του. Η υπόθεση του έργου ήταν ο εκκλησιασμός και η μετάληψη. Διάλογοι για τα κοχλιάρια, την περιφορά του Επιταφίου και τη σχέση τους με την πανδημία. Ακόμη και όσων η σχέση με την Εκκλησία περιορίζεται στη συμμετοχή τους στον συνωστισμό του προαυλίου περιμένοντας το Χριστός Ανέστη, αισθάνθηκαν στερημένοι.
Οι μεγάλοι τραγικοί μας μπορεί να μη μας έκαναν σοφότερους, όμως, διά των Επιδαυρίων τόνωσαν το ταλέντο μας στη μεγαλοστομία.
Με αφορμή την απαγόρευση του εκκλησιασμού λόγω του κορωνοϊού, το ταλέντο μας απελευθερώθηκε. Η απαγόρευση ερμηνεύθηκε ως συνωμοσία κατά της πίστης μας. Η θρησκοληψία σάρωσε τη συλλογική μας ψυχή, ένωσε τον χριστιανό με τον άθεο κάτω από τον θόλο της πίστης ότι ο κορωνοϊός στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ή, και αν υπάρχει, δεν διαφέρει από την κοινή, κοινότατη γρίπη. Βέβαια, αν πλησίαζες κανέναν από δαύτους και του έλεγες πως έχεις κορωνοϊό, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα τον ξανάβλεπες.
Τούτου δοθέντος, προσπαθώ εδώ και μέρες να καταλάβω για ποιον λόγο η πρόνοια εγκατέλειψε τους αρμόδιους, ενώ ήξεραν πως οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας επρόκειτο να γιορτάσουν το Ραμαζάνι.
Τούτου δοθέντος, προσπαθώ εδώ και μέρες να καταλάβω για ποιον λόγο η πρόνοια εγκατέλειψε τους αρμόδιους, ενώ ήξεραν πως οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας επρόκειτο να γιορτάσουν το Ραμαζάνι.
Ακουσα προχθές τον δήμαρχο Μύκης, του νομού Ξάνθης, να λέει ότι έκανε ό,τι μπορούσε για να πείσει τους δημότες του να μη συνωστίζονται για να γιορτάσουν. Τους εξήγησε, τους παρακάλεσε, όμως δεν κατάφερε να τους συγκρατήσει. Προσπάθησα να φανταστώ τι θα είχε γίνει αν και στο ορθόδοξο Πάσχα η προστασία από την πανδημία είχε ανατεθεί στη δύναμη της πειθούς που διαθέτουν οι δήμαρχοί μας. Καλό θέμα για κωμωδία.
Μετά, αναρωτήθηκα τι θα είχε γίνει αν η Πολιτική Προστασία απαγόρευε τον εορτασμό του Ραμαζανίου, ενώ έχει επιτραπεί ο εκκλησιασμός, και κανείς δεν ασχολείται πια με τον καθημερινό συνωστισμό, εκτός και αν πρόκειται για μπιτσόμπαρο. Πόση μεγαλοστομία θα είχαμε καταναλώσει για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων που καταπατούνται και πόσο ευρωπαϊκό πολιτισμό θα είχαν ρίξει στην αρένα για να τον υπερασπιστούν. Οι ρέκτες της συνωμοσιολογίας θα ύψωναν τη σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού με το πρόσχημα του κινδύνου από τον ανύπαρκτο ιό, η κυβέρνηση τραβάει τον δρόμο του Ορμπαν.
Μετά, αναρωτήθηκα τι θα είχε γίνει αν η Πολιτική Προστασία απαγόρευε τον εορτασμό του Ραμαζανίου, ενώ έχει επιτραπεί ο εκκλησιασμός, και κανείς δεν ασχολείται πια με τον καθημερινό συνωστισμό, εκτός και αν πρόκειται για μπιτσόμπαρο. Πόση μεγαλοστομία θα είχαμε καταναλώσει για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων που καταπατούνται και πόσο ευρωπαϊκό πολιτισμό θα είχαν ρίξει στην αρένα για να τον υπερασπιστούν. Οι ρέκτες της συνωμοσιολογίας θα ύψωναν τη σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού με το πρόσχημα του κινδύνου από τον ανύπαρκτο ιό, η κυβέρνηση τραβάει τον δρόμο του Ορμπαν.
Τίποτε από αυτά δεν έγινε, ευτυχώς.
Δυστυχώς, όμως, τα κρούσματα πολλαπλασιάστηκαν και στον Εχίνο επανήλθε η καραντίνα.
Φοβήθηκαν την ανυπακοή;
Φοβήθηκαν την ανυπακοή;
Ταυτίστηκαν με όσους προσπαθούν να ενοχοποιήσουν την Ελλάδα για πολιτική διακρίσεων;
Ξέχασαν ότι ο ιός δεν κάνει θρησκευτικές διακρίσεις και δεν είναι ανεκτικός απέναντι στο διαφορετικό;
Ο,τι και να είναι, λάθος είναι. Απόδειξη ότι...
ο φόβος μήπως σε κατηγορήσουν για πολιτική διακρίσεων οδηγεί σε ακρισία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου