ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: H κοινωνική διάσταση της παραγωγής ως παράγοντας επιχειρηματικής επιτυχίας

Του Andre-Yves Portnoff Le Monde

Εν μέσω κρίσης άλλες επιχειρήσεις ευημερούν ενώ άλλες καταρρέουν. Το κλειδί της ανταγωνιστικότητας δεν βρίσκεται στο εξωτερικό περιβάλλον αλλά στο εσωτερικό.

 

Ο διάλογος περιορίζεται, ωστόσο, στους εξωγενείς παράγοντες και τα ποσοτικά χαρακτηριστικά: το ύψος της φορολόγησης, τις ώρες εργασίας και το μισθολογικό κόστος. Αυτό είναι λάθος καθώς η παραγόμενη αξία δεν εξαρτάται μόνο από τον χρόνο παραγωγής. Επικεντρωνόμαστε στην παραγωγικότητα και όχι στη χρησιμότητα του παραγόμενου προϊόντος. Ομως, όταν άρχισε η πτώση της Kodak, το 2001, η παραγωγικότητα της εταιρείας βρισκόταν σε πολύ υψηλά επίπεδα.  

 

Αυτό που είναι καθοριστικό είναι το «πώς» και όχι το πόσο: πώς εκμεταλλευόμαστε τους υλικούς, οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους.

 

Οι διοικήσεις αγνοούν μια πλειάδα ερευνών οι οποίες καταδεικνύουν τον ισχυρό δεσμό ανάμεσα στην ανταγωνιστικότητα και το μάνατζμεντ, στην εμπιστοσύνη που δημιουργείται ανάμεσα σε εργαζομένους και πελάτες.

 

Η κυρίαρχη οικονομική ιδεολογία αρνείται τον δεσμό ανάμεσα στην κερδοφορία και την κοινωνική διάσταση της παραγωγής. Για να διαψεύσω τους κυνικούς υπερασπιστές αυτής της «αντινομίας» έχω αναδείξει πολλές επιχειρήσεις οι οποίες ευδοκιμούν στηριζόμενες σε δύο αρχές. Αφενός, διαχειρίζονται το παρόν με μακροπρόθεσμες στρατηγικές. Αφετέρου, σέβονται την αξιοπρέπεια των ανθρώπων (πελατών, υπαλλήλων, προμηθευτών) και τη δημιουργική τους ικανότητα να καινοτομούν.

Δύο παραδείγματα:

 

Η γαλλική οικογενειακή επιχείρηση επεξεργασίας μετάλλων Favi από το 1971 έχει εξαπλασιάσει τα μεγέθη παραμένοντας πιστή στις αρχές της: ετήσιο, ισόποσο, ανάλογο των κερδών και αυτονομία του προσωπικού.

 

Η αμερικανική Costco είχε μόλις ένα κατάστημα το 1983 και σήμερα έχει 600 κατέχοντας την τέταρτη θέση στις αλυσίδες λιανικής πώλησης. Αμείβει τους 150.000 υπαλλήλους της κατά 40% περισσότερο από τον κολοσσό Wal Mart, όμως αντέχει στην κρίση αυξάνοντας τα κέρδη της.

 

Η εργασία κρέμεται από μια κλωστή και υφαίνεται από το όραμα και τις αξίες που εμπνέουν τη διοίκηση. Η απασχόληση στηρίζεται στην ανθοφορία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πότε θα βάλουμε τέλος στην πολιτική που διοχετεύει το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας στήριξης στους μεγάλους ομίλους; Η πολιτική θα πρέπει επιτέλους να στηρίξει το «υπομονετικό κεφάλαιο» που επενδύει στους ανθρώπους και παράγει πλούτο που μοιράζεται σε όλους.