Το χαμένο στοίχημα

Του  ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΔΑ

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ προεκλογικά εξήγγειλε ένα σύστημα διακυβέρνησης που θα βασιζόταν στην πράσσινη ανάπτυξη και στην τόνωση της αγοράς. Εξήγγειλε μία αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης,αφού πλέον το ζητούμενο θα ήταν η ριζική αναδιάρθρωση του κράτους με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι φιλικό μέν προς τον πολίτη, αλλά και πολύ λειτουργικό. Ο Γιώργος Παπανδρέου με την περίφημη φράση "λεφτά υπάρχουν",έδωσε στον κόσμο ελπίδα,οτι την ανάπτυξη της Ελλάδας δέν θα την πληρώσουν οι μικρομεσσαίοι,αλλά με τα χρήματα που θα έδινε στους πολίτες,θα την πλήρωνε η αγορά με την κίνησή της,και το μεγαλύτερο κεφάλαιο.

Στον αντίποδα ο Κώστας Καραμανλής υποστήριζε "υπεύθυνα" οτι η μόνη λύση είναι να κοπούν μισθοί συντάξεις,να παγώσουν επιδόματα και διάφορα τέτοια. Οι εκλογές έδειξαν Πα.Σο.Κ με ίσως τη μεγαλύτερη διαφορά που είχε ποτέ...10,5 μονάδες..

Περάσε ο καιρός,πέρασαν οι 100 μέρες,κοντεύουν και οι 200 αλλά η πορεία που υποσχόταν ο πρωθυπουργός για τις πρώτες 100 δέν τον επιβεβαιώνει.

Έγιναν κάποια θετικά βήματα,όμως η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης μόνο σοσιαλιστικό κόμμα δέν θυμίζει. Η πρακτική των πρώτων 198 ημερών δείχνει μέτρα με νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα που στοχεύουν στο εισόδημα των μισθωτών και των συνταξιούχων. Μέτρα αμιγώς εισπρακτικά,μέτρα που χτυπάνε κυρίως τους ανθρώπους του μόχθου.

Το ζήτημα όμως είναι το εξής:Μπορούν να είναι αυτά τα μέτρα αποτελεσματικά;; Γιατί οι αρχαίοι έλεγαν το "Ουκ αν λάβης παρα του μή έχοντος".Και προφανώς κάτι ήξεραν.

Με τους χειρισμούς που ταιριάζουν καλύτερα στο Texas Hold'em και τις αλλεπάλληλες μπλόφες,η κυβέρνηση κατάφερε να τρομοκρατήσει την αγορά.Κατάφερε να κάνει τον ήδη μαζεμένο κόσμο, τρομοκρατημένο.Κατάφερε να παγώσει τη ροή του χρήματος,πέτυχε να παγώσει την ανάπτυξη. Αντί να δώσει λεφτά στον κόσμο,στους μισθωτούς,για να κινηθεί η αφορά,έκοψε μισθους,έκοψε συντάξεις.

Είναι κοινή λογικη το οτι όσο άσχημα κι αν είναι τα πράγματα δέν θα βγείς να τρομοκρατήσεις τον κόσμο.Γιατί άν ο λαός ακούει απο την κυβέρνηση οτι δέ θα έχει ψωμί να φάει,πώς να βγεί να ψωνίσει;

Ο Γ.Παπακωνσταντίνου παρομοίασε την Ελλάδα με τον Τιτανικό. Και είχε απόλυτο δίκιο. Φρόντισαν να βάλουν τους πλούσιους και τους έχοντες στις σωσίβιες λέμβους,και άφησαν όλους τους υπόλοιπους να βυθιστούν μαζί με το καράβι. Είχε δίκιο γιατί όταν είδαν το παγόβουνο αντί να στρίψουν γρήγορα προς μιά κατεύθυνση,επέλεξαν να το ανακοινώσουν στους επιβάτες και να μήν ξέρουν αν θα πάνε αριστερά ή δεξιά.

Το πρόβλημα όμως που ανέκυψε είναι τεράστιο γιατί με τα εισπρακτικά μέτρα που επέβαλλαν σε συνδυασμό με την τρομοκρατία των αγορών, κατάφεραν καί να δυσκολέψουν τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους,και να μην εισπραχθούν χρήματα,γιατι λεφτά για να πάρουν, δέν υπάρχουν,αλλά καί να παγώσει ή ανάπτυξη.

Η κυβέρνηση μπορεί να έχει κάνει κάποια θετικά βήματα και να έχει(;) καλές προθέσεις,αλλά τα οικονομικά δέν ειναι το φόρτε της. Πρέπει να εξασφαλισθεί ο ελληνικός λαος απέναντι στους κερδοσκόπους, πρέπει να μήν χαθούν χρόνια αγώνων και διεκδικήσεων στο εργατικό και το ασφαλιστικό. Οι καλές προθέσεις δέν αρκούν. Μόνο ο Ομπάμα κατάφερε να κερδίσει κάτι απ'αυτό (Νομπελ Ειρήνης), κανείς άλλος.

Ο ελληνικός λαός χρειάζεται μια κυβέρνηση σοσιαλιστική όπως αυτή που ψήφιζε. Άν ήθελε δεξιά,θα κράταγε την προηγούμενη.