Του Μανόλη Καψή
Ήταν αναμενόμενο... Αφού μετά από 16
ώρες σκληρής διαπραγμάτευσης και έναν έρπη το μόνο που κατάφερε ο
"διαπραγματευτής" ήταν να υπογράψει ένα πιο σκληρό μνημόνιο από αυτό που
θα υπέγραφε ποτέ ο Σαμαράς... θα ερχόταν και η σειρά του προγράμματος
Θεσσαλονίκης. (Όχι, ο διορισμός του πατρός του Νίκου Παππά στον
Οργανισμό Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης δεν προβλεπόταν στο πρόγραμμα.
Αυτό ήταν ένα συμπληρωματικό παράρτημα που συνέγραψε ο "θεωρητικός" της
Πρώτης Φοράς Αριστεράς, κ. Σπίρτζης).
Αφού δηλαδή στην οικονομία κάνουμε ό,τι
ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενοι - καθώς οι φαντασιώσεις έχουν
ημερομηνία λήξης (συνήθως με την ενηλικίωση...)- ας "υποδυθούμε" τους
αριστερούς με μέτρα που δεν έχουν κόστος, δεν ενδιαφέρουν τους δανειστές
και αρέσουν στο κοινό μας.
Έτσι, κλείνουμε και πάλι το μάτι στους
αντιεξουσιαστές (βλέπε "Ρουβίκωνας"...), κατεβαίνουμε στους δρόμους για
την Ηριάννα, καταργούμε το βαθμολογικό κριτήριο για τους παραστάτες της
σημαίας, καταργούμε (λέμε...) και τις πανελλαδικές και έπεται συνέχεια. Ο
Νίκος Βούτσης θα μας ενημερώσει ότι διαφωνεί με το "Πατρίς, Θρησκεία,
Οικογένεια", ο Νίκος Παππάς ότι διαφωνεί με την οικογενειοκρατία (ουπς,
γράψε λάθος...) και ακολουθεί η υιοθεσία για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και
λοιπές ακτιβιστικές ενέργειες.
Είναι μια "έξοδος κινδύνου" (για να
δανειστώ τη φράση του Αντιπροέδρου Δραγασάκη για το δημοψήφισμα).
Φοβάμαι όμως ότι τα κέρδη θα είναι περιορισμένα...
Πρώτον, γιατί οι αριστερές τομές έτσι
όπως τις οραματιζόταν η πάλαι ποτέ ελληνική Αριστερά, συναντούν την
αντίδραση θεσμών (όπως η Εκκλησία της Ελλάδος), με τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ
έχει συμβιβαστεί προ πολλού, σε μια προσπάθεια να αποκτήσει ερείσματα,
τώρα που χάνει την αποδοχή της ελληνικής κοινωνίας. Το τζαμί, ο
διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας, τα αποτεφρωτήρια, ναι θα ήταν
"αριστερές τομές". Έλα όμως που διαφωνεί ο Ιερώνυμος...
Δεύτερον, οι αριστερές ακτιβιστικές
ενέργειες της κυβέρνησης θα συναντήσουν την αντίδραση του ακροδεξιού
εταίρου του κ. Τσίπρα. Ακόμα και στα αυτονόητα που δήλωσε ο κ. Βούτσης
προχθές στην ΕΡΤ, ο "βαθιά θρησκευόμενος" υπουργός Άμυνας έσπευσε να
αντιδράσει. (Η μόνη εντολή που δεν θυμάται ο κ. Καμμένος είναι η 9η. Ου
ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή...). Άσε που
αυτή η εκλογική μάζα που απεγκλώβισε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% (από απόγνωση;
από αφέλεια; από ιδιοτελή μικροϋπολογισμό;) είναι απίθανο να
ενθουσιαστεί. Πόσω μάλλον που η επικαιρότητα θα συμπέσει με την πληρωμή
του φόρου εισοδήματος, του ΕΝΦΙΑ, των νέων εισφορών κ.λπ.
Τρίτον, σε μια εποχή έλλειψης άρτου, το
θέαμα είναι πολυτέλεια. Το πρώτο που κόβεις... Σε μια εποχή που οι
Έλληνες συνθλίβονται από τη "φοροκαταιγίδα Ευκλείδη", η λοταρία για τους
παραστάτες της σημαίας μοιάζει με την παρηγοριά στον "άρρωστο
αριστερό". Δύσκολα ξαναπιάνει τους χορούς στο Σύνταγμα...
Υπάρχουν όμως και χειρότερα:
Σε μια
προσπάθεια να συγκινήσουν και πάλι τους απογοητευμένους συντρόφους, οι
αριστεροί υπουργοί -ενόψει μάλιστα και του ανασχηματισμού που θα
μπατάρει αναμφίβολα το καράβι προς τα αριστερά- "παίζουν" με την
ελληνική οικονομία. Η άρνηση του κ. Σταθάκη να βρει λύση στο πρόβλημα με
την Eldorado Gold, απειλεί να οδηγήσει την εταιρεία σε αποχώρηση
από την Ελλάδα. Εκτός από το λάθος μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση στους
επενδυτές (για τα μάτια της κ. Ιγγλέση), έχω μια απορία: Αν χιλιάδες
σκληρά εργαζόμενοι στα λατομεία χάσουν τη δουλειά τους, πού θα βρουν να
κρυφτούν οι "αριστεροί υπουργοί";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου