Από το 2001 έως το 2008 η Ελένη Αυλωνίτου διατηρούσε την τακτική εβδομαδιαία αθλητική στήλη «Η Ματιά της Ελένης» στην εφημερίδα «Η Αυγή». Mάλιστα σε μια πρόχειρη αναζήτηση που έκανα, βρήκα σε άρθρο της από τον Απρίλιο του 2008 τον πολύ εύστοχο τίτλο: «Μας θεωρούν... βόδια».
Θα καταλάβετε στη συνέχεια γιατί το αναφέρω.
Επίσης, το 2001 και το 2002 η πρώην πρωταθλήτρια της κολύμβησης παρουσίαζε την εβδομαδιαία αθλητική εκπομπή «Αθλητισμός με την Ελένη» στο τοπικό κανάλι της Αθήνας Seven.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν όσους την κατηγορούν για ξεδιάντροπα ψεύδη και στην καλύτερη περίπτωση για έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. Προφανώς, διατηρεί τη δική της πραγματικότητα.
«Η πραγματικότητα της Ελένης» –θα μπορούσε να γίνει καθημερινή εκπομπή– είναι αυτή σύμφωνα με την οποία «οι συντάξεις δεν έχουν περικοπεί», «κατασχέσεις δεν γίνονται γιατί υπάρχει και δεύτερη δόση που μπορούν να πληρώσουν», και «το 70% των ελεύθερων επαγγελματιών θα καταβάλλουν χαμηλότερες εισφορές». Ολα αυτά, δηλαδή, αλλά και πολλά άλλα απ’ όσα υποστήριξε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε τηλεοπτική εκπομπή, μαζί με τις απαραίτητες αερολογίες περί «καλύτερου συντονισμού και επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου».
Ηταν μία από τις πρώτες μέρες της επιστροφής μου από τις διακοπές. Με το αλάτι σχεδόν ακόμη πάνω στο δέρμα και τους ρυθμούς στο ρελαντί, σ’ αυτήν την υπέροχη κατάσταση δηλαδή, που μιλάς χαμηλόφωνα και αργόσυρτα, λες και εξουσιάζεις τον χρόνο και μπορείς να τον διαθέσεις όπως εσύ επιθυμείς.
Τότε ήταν που έκανα το λάθος να ξανασυστηθώ με την επικαιρότητα και έτσι ημιζαλισμένη, όπως ήμουν, δεν πρόλαβα να πάρω τη «στροφή». Η σύγκρουση με την κυρία Αυλωνίτου ήταν μετωπική. Σφοδρή. Τα άκουσα όλα. Οτι οι νέοι επιστήμονες της λένε ότι θα πληρώσουν χαμηλότερες εισφορές. Οτι εμείς οι δημοσιογράφοι δεν αναδεικνύουμε τα θετικά της κυβέρνησης, παρουσιάζοντας μονομερώς τις ειδήσεις. Σ’ αυτό το σημείο, μάλιστα, επικαλέστηκε δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Χάζενπλαστ. Σωστά διαβάσατε. Τι «Χάντελσμπλατ», τι Χάζενπλαστ. Μπορεί το δεύτερο να θυμίζει τον «ειδικό» στην περιποίηση τραυμάτων, αλλά ποιος δίνει σημασία...
Αν και η εμπειρία από τη μέχρι σήμερα διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ μάς έχει κάνει να μην νιώθουμε πλέον έκπληξη με την ευκολία και το εύρος της ψεύτικης, κατασκευασμένης ρητορικής, υπάρχει κάτι που συνεχίζει να εντυπωσιάζει:
Η απουσία της κοινής λογικής, της στοιχειώδους συστολής και ταπεινότητας, όχι μόνο στα κυβερνητικά στελέχη που επιλέγουν για λόγους άμυνας και αυτοσυντήρησης να ζουν στον δικό τους φανταστικό κόσμο ελλείψει πλέον σοβαρών επιχειρημάτων απέναντι σε όσα τους κατηγορούν, αλλά προφανώς και σ’ εκείνους που βρίσκονται δίπλα τους. Που συγκροτούν το στενό τους περιβάλλον.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά αυτό παραμένει μυστήριο. Διότι όλοι έχουμε κάποιον να μας φυλάει και ενίοτε να μας μαζεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου