ΠΑΙΔΕΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οι «χειροκροτητές» του φροντιστηρίου

Toυ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΚΑΣΑ

«Υποταγή σε μνημονιακές πολιτικές λιτότητας», «αφυδάτωση της εκπαίδευσης», «ενίσχυση της παραπαιδείας» και άλλα σχετικά περιλαμβάνονται στην γκρίνια των συνδικαλιστών, που βάλλουν κατά του σχεδίου του υπουργείου Παιδείας για τις σπουδές στο Λύκειο και το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο οδεύει προς τη Βουλή. 

Κι όμως, η αλλαγή στο Λύκειο και το εξεταστικό σύστημα μπορεί να δώσει ουσιαστική απάντηση στον προσανατολισμό των παιδιών με βάση τις ανάγκες της χώρας και ταυτόχρονα να κάνει μία ρεαλιστική τομή στη μέση εκπαίδευση αναβαθμίζοντας και το ρόλο του εκπαιδευτικού.

Με το σχέδιο για το νέο Γενικό και Επαγγελματικό Λύκειο, επί της ουσίας, η παιδεία προσανατολίζεται στην πραγματικότητα της χώρας, καθώς δίνεται βάρος και στην, απαξιωμένη έως τώρα, επαγγελματική και τεχνολογική εκπαίδευση.  

Αλήθεια, χρειάζεται η χώρα μόνο επιστήμονες;  

Χαρακτηριστικά, πρόσφατη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (CEDEFOP) έδειξε ότι οι εξειδικευμένοι τεχνικοί και τεχνολόγοι και τα συναφή με αυτές τις ειδικότητες επαγγέλματα θα ευνοηθούν από τις τάσεις που θα έχουν διαμορφωθεί στην ελληνική αγορά εργασίας το 2020. Γιατί λοιπόν να μην ενισχυθεί η επαγγελματική εκπαίδευση, την ίδια στιγμή που η άκριτη ανάπτυξη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης την τελευταία τριακονταετία έχει πλέον καταλήξει να παράγει στρατιές ανέργων, απαξιώνοντας, εμμέσως πλην σαφώς, το πανεπιστημιακό πτυχίο;

Παράλληλα, έως τώρα στην Ελλάδα ζήσαμε την πανωλεθρία του καθηγητή Λυκείου. Με το ισχύον σύστημα μόνο μέλημα των μαθητών Λυκείου είναι να προετοιμαστούν στο φροντιστήριο όσο το δυνατόν καλύτερα στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Ετσι, οι καθηγητές του σχολείου περιορίζονται σε ρόλο «χειροκροτητή» των επιτευγμάτων του φροντιστηρίου. Και αυτό διότι όσοι διδάσκουν τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα (π.χ. Αρχαία, Ιστορία, Μαθηματικά, Φυσική) βαθμολογούν τις γνώσεις που έχει το παιδί από το φροντιστήριο. Οσο για τους καθηγητές των μη εξεταζόμενων μαθημάτων Γενικής Παιδείας (π.χ. Θρησκευτικά, Φυσική για όσους μαθητές πηγαίνουν για θεωρητικές σπουδές, Ιστορία για εκείνους που στοχεύουν σε σχολές θετικών επιστημών), συνθλίβονται από την ουσιαστική αδιαφορία των μαθητών για το μάθημά τους.

Στο προτεινόμενο σχέδιο για το Λύκειο και διατηρείται το αδιάβλητο των πανελλαδικών, εισαγωγικών στα ΑΕΙ εξετάσεων και ο ρόλος του καθηγητή του σχολείου αναβαθμίζεται, καθώς οι μαθητές θα πρέπει να μελετούν σοβαρά όλα τα σχολικά μαθήματα και ο βαθμός κάθε τάξης θα μετρά για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Στο πλαίσιο αυτό η ελληνική οικογένεια θα πρέπει να εμπιστευτεί τον καθηγητή του σχολείου, ο οποίος εύλογα θα αξιολογείται.  

Δεν το θέλουν αυτό οι συνδικαλιστές; Τι αντιπροτείνουν;  

Η ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων για τα χάλια της παιδείας είναι μεγάλη. Ομως, γιατί σήμερα να μην υπάρξει μία ευρεία σύγκλιση για ένα νέο, καλύτερο σχολείο;