ΜΕΛΛΟΝ: Tα "απίθανα σενάρια-έκπληξη" της Morgan Stanley για το 2013

1. Δριμεία επιστροφή του πληθωρισμού: Σε μια περίοδο που ο πληθωρισμός θεωρείται ότι δεν θα επανέλθει από τον Αδη, μια μεγάλη και απότομη άνοδος των τιμών θα μπορούσε να πυροδοτηθεί από έναν συνδυασμό παραγόντων: μεγάλη μείωση της αγροτικής παραγωγής από παρατεταμένη ξηρασία, ισχυρότερη του αναμενόμενου ανάκαμψη σε Κίνα και Ινδία και διόγκωση των ισολογισμών στις κεντρικές τράπεζες.

2. Απομείωση του χρέους: Η απομείωση χρέους στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και τη Βρετανία με τη διαγραφή ομολόγων, που απορροφήθηκαν από τις πολιτικές ποσοτικής χαλάρωσης των κεντρικών τραπεζών τους, θα επιβεβαίωνε τους φόβους των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης, αλλά θα εξαγρίωνε και τους ομολογιούχους επενδυτές.

3. Οι ΗΠΑ στην άκρη του «δημοσιονομικού γκρεμού»: Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Morgan Stanley, Βίνσεντ Ρέινχαρτ, προβλέπει ότι η συμφωνία μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών για την παράταση μέτρων στήριξης θα επιτευχθεί τελικά το 2013, αποτρέποντας με καθυστέρηση τον «δημοσιονομικό γκρεμό» στην οικονομία. Ως αποτέλεσμα, η επενδυτική εμπιστοσύνη εκτοξεύεται στα ύψη και σημειώνεται βελτίωση στην αγορά εργασίας.

4. Αποθάρρυνση στην αγορά κατοικίας: Στις ΗΠΑ, η δυσκολία στην απόκτηση πίστωσης μπορεί να αποθαρρύνει υποψήφιους αγοραστές στην αγορά πρώτης κατοικίας, εκτοπίζοντας τον κλάδο των ακινήτων από την εύθραυστη ανάκαμψη που διανύει τελευταία, ύστερα από πολυετή ύφεση.

5. Η Τράπεζα της Ιαπωνίας στοχεύει στην αύξηση των τιμών: H Τράπεζα της Ιαπωνίας αντικαθιστά τον γενικό πληθωρισμό με τον δομικό πληθωρισμό (όπου εξαιρούνται τρόφιμα και ενέργεια) και λαμβάνει δραστικά μέτρα με στόχο την αύξηση των τιμών. Ομως, ο αποπληθωρισμός επανέρχεται στην ιαπωνική οικονομία.

6. Η Ιαπωνία αγοράζει ομόλογα της Ευρωζώνης: Η Τράπεζα της Ιαπωνίας μετατρέπεται σε ύστατο δανειστή της Ευρωζώνης αντί της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Σε συνάρτηση με την πολιτική χαμηλών επιτοκίων, η Τράπεζα της Ιαπωνίας προχωρεί σε μαζικές αγορές ομολόγων από κράτη-μέλη της Ευρωζώνης σε μια απόπειρα υποτίμησης του γιεν έναντι του ευρώ.

7. Η αστάθεια της Ιταλίας: Η κρίση στην Ευρωζώνη επιδεινώνεται εκ νέου από τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία. Η αναμενόμενη προεκλογική εκστρατεία κατά της λιτότητας στην Ιταλία, όπως δείχνει η στάση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μπορεί να πυροδοτήσει φόβους για αναχώρηση της Ιταλίας από την Ευρωζώνη. Σε ένα τέτοιο σενάριο, η ΕΚΤ μπορεί να προχωρήσει απευθείας σε αγορές ιταλικών ομολόγων εφόσον έχουν κλιμακωθεί φόβοι για επιστροφή της Ιταλίας στη λίρα.

8. Από την Grexit στην Brixit: Η Ελλάδα παραμένει στην Ευρωζώνη αλλά βρετανικές δημοσκοπήσεις στις αρχές του 2013 υποστηρίζουν την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, διαμορφώνοντας ένα πιθανό σενάριο.

9. Η Τράπεζα της Αγγλίας εγκαταλείπει τη μάχη κατά του πληθωρισμού: Η Βρετανία εγκαταλείπει επισήμως τη μάχη για τη συγκράτηση του πληθωρισμού στο 2%. Ο πραγματισμός και οι πολιτικές πιέσεις θα αναγκάσουν την Τράπεζα της Αγγλίας να αποστασιοποιηθεί από τον στόχο του 2%, επιτρέποντας αύξηση του πληθωρισμού ώστε να στηριχθεί η οικονομία και να διατηρηθούν τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα.

10. Η ύφεση φτάνει στην Αυστραλία: Η ύφεση επιστρέφει στην Αυστραλία, μια χώρα που δεν έχει έρθει αντιμέτωπη με κρίση την τελευταία 21ετία.

11. Οι αναδυόμενες αγορές αποτυγχάνουν στις μεταρρυθμίσεις: Οι αναδυόμενες αγορές συνεχίζουν να στηρίζουν την ανάπτυξη στις εξαγωγές και τις ξένες επενδύσεις, αποτυγχάνοντας να προωθήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να εφαρμόσουν ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης στο εσωτερικό των οικονομιών τα επόμενα χρόνια.

12. Αυστηρά μέτρα από την Κίνα: Η επιβολή αυστηρών μέτρων για την αναχαίτιση του δανεισμού στην Κίνα παραλύει την οικονομία της και κατ’ επέκταση την ανάκαμψη στην παγκόσμια οικονομία.

13. Εκρηξη της παραγωγικότητας στην Ασία: Με εξαίρεση την Ιαπωνία, η παραγωγικότητα στην Ασία ενισχύεται σημαντικά μέσα από πολιτικές μεταρρυθμίσεις, με αποτέλεσμα να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων.

14. Το Μεξικό, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο: Η αλλαγή πολιτικής ηγεσίας στο Μεξικό δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την αύξηση της παραγωγής σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Εν συνεχεία, τα κρατικά έσοδα διοχετεύονται σε κοινωνικά προγράμματα. Το πέσο Μεξικού και οι άμεσες ξένες επενδύσεις εκτοξεύονται στα ύψη.

15. Επενδύσεις σε προγράμματα υποδομής στη Βραζιλία: Η οικονομική πολιτική στη Βραζιλία στρέφεται από την αύξηση της ζήτησης στην ενίσχυση της προσφοράς με επενδύσεις σε προγράμματα υποδομής.

16. Η Τουρκία υιοθετεί ορθόδοξη νομισματική πολιτική: Στην Τουρκία, η κεντρική τράπεζα δεν εφαρμόζει πλέον ασύμβατες μεθόδους στη χάραξη νομισματικής πολιτικής, αλλά δεν καταφέρνει να αλλάξει την οικονομική προοπτική της χώρας με μια πιο «παραδοσιακή» διαχείριση των επιτοκίων.

17. Ανασύσταση της ΕΣΣΔ: Η Ρωσία και ο Πούτιν καταφέρνουν την εκ νέου σύγκλιση των πρώην κρατών-μελών της Σοβιετικής Ενωσης, με πρώτη την Ουκρανία, και συνέπεια την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρασία.