Αξιότιμε κ. Μπαμπινιώτη δώστε ΤΕΛΟΣ στην επικύρωση της αγραμματοσύνης απο τους επίσημους αγράμματους!

Της Γκέλης Βούρβουλη

Καταλαβαίνω ότι έχετε πολύ σοβαρότερα θέματα ν’ασχοληθείτε και δεν έχω καμία διάθεση να σας υποχρεώσω να βγείτε απο τον δρόμο σας (πώς θα μπορούσα, άλλωστε) αλλά απο τότε που αναλάβατε υπουργός, σκέφτομαι συνεχώς το ίδιο πράγμα: αυτή είναι ίσως η μοναδική ευκαιρία για να σωθεί ένα είδος που απειλείται με άμεση εξαφάνιση. Όχι, δεν σας μπερδεύω με τον κ. Παπακωνσταντίνου. Το απειλούμενο είδος είναι της δικής σας αρμοδιότητας. Και ως υπουργού και ως γλωσσολόγου. Κι αν δεν κάνετε εσείς κάτι γι’ αυτό, κ. Υπουργέ, πολύ φοβάμαι ότι το είδος θα εξαφανιστεί για πάντα.

Μιλάω για ένα μικρό, διακριτικό και εντελώς άκακο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου, το οποίο υφίσταται έναν πολυμέτωπο, ανελέητο και εντελώς ανεξήγητο διωγμό τα τελευταία χρόνια. Για το τελικό «νι» μιλάω, κ. Μπαμπινιώτη. Κι είμαι σίγουρη ότι βλέπετε κι εσείς τι τραβάει αλλά έχετε σοβαρότερα πράγματα ν’ ασχοληθείτε, το καταλαβαίνω. 

Εδώ χάνονται δουλειές, σπίτια, προνόμια και κεκτημένα και το τελικό «νι» χτενίζεται. 

Συμφωνώ. 

Και ο κ. Σαμαράς έχει πολύ σοβαρότερες προτεραιότητες και γι’ αυτό δεν επιχείρησα καν να επικοινωνήσω μαζί του για να επιβεβαίωσει την πληροφορία ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, λίγο έλειψε να έχουμε διπλωματικό επεισόδιο με την Τουρκία επειδή σε μία έγγραφη απάντησή μας κάποιος αφαίρεσε το «νι» απο ένα αρνητικό «δεν», μετατρέποντάς το σε εμφατικό «δε».

Μικρό το κακό, θα μου πείτε. Γι’ αυτό υπάρχουν οι Γραμματικές και τα Λεξικά – αρκεί να μην αναπαράγουν τα λάθη, όπως συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση (και γενικότερα σε αυτή την χώρα). Δεν αμφιβάλω ότι ως ειδήμων γνωρίζετε πολύ καλά πώς η αφαίρεση του «νι» απο το «δεν» περιλαμβάνεται πια στα σχολικά βιβλία Γραμματικής και πως η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας αφαιρεί το τελικό «νι» απο την αιτιατική των αρσενικών μετατρέποντά τα σε ουδέτερα. 

Μήπως όμως ξέρετε και πώς φτάσαμε ως εδώ, κ. Υπουργέ; Ποιός και γιατί τον άρχισε τον διωγμό και πώς κατάφερε να τον εξαπλώσει μέχρι και στα σχολικά βιβλία; Τι ακριβώς του έκανε το τελικό «νι» κι αποφάσισε να το εξαφανίσει; Ή μήπως πρόκειται περί σκέτης αγραμματοσύνης, η οποία όχι απλώς μεταδόθηκε απο άκρου σε άκρον αλλά επικυρώθηκε και σε επίσημα έγγραφα απο επίσημους αγράμματους, ενώ οι των Γραμμάτων είχαν σοβαρότερα θέματα ν’ ασχοληθούν;

Δεν περιμένω απάντηση, κ. Υπουργέ – μην επαναλαμβανόμαστε. Απλώς νομίζω ότι είναι η τελευταία ευκαιρία για να γλυτώσετε απο «το Μπαμπινιώτη».