Στο σχολείο του Αχιλλέα, στην Ιστορία, αυτή την εποχή κάνουν τους νομοθέτες της Αρχαίας Αθήνας. Από τον Δράκοντα πήγαμε στον Σόλωνα και στη σεισάχθεια. Κι επειδή τα κουβεντιάζουμε όλα αυτά, μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τις δυσκολίες που έχει ο νομοθέτης, καθώς προσπαθεί να συμβιβάσει αντίθετα συμφέροντα, αλλά και για την αξία που έχει η τήρηση των νόμων μέχρι κάποιοι νόμοι να αποδειχθεί ότι δεν χρειάζονται ή είναι επιβλαβείς και να τους αλλάξουμε με κάποιους άλλους.
Χθες πηγαίνοντας στην ομάδα ποδοσφαίρου που προπονείται ο Αχιλλέας, ακούγαμε ραδιόφωνο. Είπε και ειδήσεις. Ακούει λοιπόν ότι οι αγρότες έκλεισαν τον δρόμο Καρδίτσας - Λάρισας και η αστυνομία απαγόρευσε την μετακίνηση σε αυτόν τον άξονα.
Δεν το κατάλαβε καλά και με ρώτησε:
- Η αστυνομία τους απαγόρεψε να κλείσουν το δρόμο;
- Όχι, του είπα, απαγόρευσε σε άλλους οδηγούς να μετακινηθούν σε αυτόν τον δρόμο.
- Σε παράνομους οδηγούς; Τι έκαναν; συνέχισε να απορεί ο Αχιλλέας.
- Όχι, του λέω, σε νόμιμους! Η αστυνομία άφησε να παρανομήσουν αυτοί που έκλεισαν τον δρόμο και απαγόρεψε να μετακινηθούν στο δρόμο αυτοί που νόμιμα ήθελαν να πάνε στη δουλειά τους!
- Δηλαδή εάν έβγαινε μπροστά μας κάποιος και μας εμπόδιζε να πάμε στην προπόνηση, η αστυνομία με ποιανού το μέρος θα ήταν; συνέχισε ο 9χρονος.
- Αν ήταν ένας, του απάντησα, θα ήταν με το δικό μας, αν ήταν περισσότεροι και είχαν τη δύναμη να διαπραγματευτούν την ψήφο τους με την κυβέρνηση, η κυβέρνηση, άρα και η αστυνομία θα ήταν με την δικιά τους τη μεριά, και όχι με την δικιά μας.
- Μα αυτός...
δεν είναι νόμος, κατέληξε το 9χρονο.
Ντράπηκα που μεγαλώνει σ΄ αυτή τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου