Το να συμμετάσχει η Ελλάδα στην αποστολή στην Ερυθρά θάλασσα, έστω με την φρεγάτα που δεν ξέρει κανείς αν θα φθάσει ως εκεί, είναι, ενδεχομένως, κάτι συζητήσιμο.
Το να το παίζει, μια αποδομημένη χώρα, πρωτοπαλίκαρο στην όλη διαδικασία, είναι προβληματικό και κάτι κρύβει.
Ο Μητσοτάκης το έκανε με την Ουκρανία και το Ισραήλ στη Γάζα. Η Ελλάδα του Μητσοτακη στηρίζει την πολιτική του Ισραήλ που κατηγορείται για γενοκτονία.
Ο Δένδιας το κάνει με τους Χούτι. Εντάξει, σύμμαχοι και εταίροι είμαστε, να συμμετάσχουμε στην επιχείρηση. Το στρατηγείο τι το θέλουμε;
Να γίνει η χώρα αντικείμενο τρομοκρατικών ενεργειών;
Εδώ δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το οργανωμένο έγκλημα, θα αντιμετωπίσουν το διεθνές τζιχάντ;
(Σημείωση: η Ελλάδα απέφυγε το κύμα των μεσανατολικών τρομοκρατικών ενεργειών της δεκαετίας του 70 και του 80 λόγω της ιστορικής σχέσης της με την περιοχή και των καλών σχέσεων του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Αραφάτ και άλλους ηγέτες. Τα πράγματα δεν είναι γραμμικά. Θέλουν πολιτική).
Τόσο ο Μητσοτάκης όσο και ο Δένδιας χρησιμοποιούν την χώρα για προσωπικούς λόγους.
Ο Μητσοτάκης δήλωσε δεδομένος διεκδικώντας ευρωπαϊκή ή διεθνή θέση και ο Δένδιας προσφέρει και αυτός την χώρα διεκδικώντας την ηγεσία της ΝΔ.
Το χρίσμα θα δοθεί εξωθεν.
Έχουμε την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης με τον λαό να την στηρίζει.
Πρέπει...
να συγκροτηθεί μια νέα αντιπολίτευση με ικανή ηγεσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου