Παρατηρώντας τη μετατροπή της Βουλής σε κιτσάτο σκηνικό ακτιβιστικού ριάλιτι [η φωτογραφία είναι από προηγούμενο νομοθετικό θρίαμβο των ΛΟΑΤΚΙ], έμπαινες στον πειρασμό μιας “τολμηρής” υπόθεσης : Ο δικαιωματισμός της gay κοινότητας [;] αποτελεί δημιούργημα της βιομηχανίας του θεάματος.* Και της διαπλεκόμενης μ’ αυτήν “νεανικής κουλτούρας”. Έχοντας ασχοληθεί μ’ αυτήν επί δεκαετίες, θεωρώ δεδομένο ότι αποτελεί κατασκευή των μυστικών υπηρεσιών, με τη συγχρηματοδήτηση “ευαγών ιδρυμάτων” όπως το Rockefeller Foundation, και με σκοπό τη διάβρωση της πυρηνικής οικογένειας και του κοινωνικού ιστού στο σύνολό του. Τα ίδια ιδρύματα έχουν προωθήσει διοχετεύντας τεράστια κεφάλαια, “ζητήματα” όπως η εξάπλωση της ομοφυλοφιλίας, η άμβλωση, τα αντισυλληπτικά, τα αντικαταθλιπτικά και η γυναικεία εργασία – σε μια ευρύτερη επιχείρηση απαλλαγής της γυναίκας από τον “βραχνά” της τεκνοποιϊας και πλήρους ένταξής της στη διαδικασία παραγωγής. Τα ίδια ιδρύματα, προεξάρχοντος πλέον του …Bill & Melinda Gates Foundation, βρίσκονται πίσω από την “επικαιροποιημένη” ατζέντα του WEF.
Μιλώντας για γυναίκες, η υπερέξαρση / κυριαρχία της λεσβιακής παραμέτρου στην υπόθεση, αποτελεί αποχρώσα ένδειξη για την ορθότητα των παραπάνω. Γιατί η σχέση του λεσβιασμού με τη βιομηχανία του θεάματος είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθεί. Το αυτό και για την […εντονότερα απαντώμενη παραδοσιακά, απ’ ότι στους άνδρες] ανάγκη των γυναικών για προσφορά ερεθιστικού θεάματος.
Θα επανέλθουμε θέλοντας και μη : το [υπερδιεσταλμένο] ζήτημα των δικαιωμάτων της “κοινότητας” αναμένεται …
να κυριαρχήσει, εξορίζοντας από τον δημόσιο διάλογο τα αληθινά σημαντικά, χάρη στην ακατάβλητη δραστηριότητα μιας ωρυόμενης μειοψηφίας, και των πολιτικομιντιακών κύκλων των οποίων την ατζέντα υπηρετεί.
* Μέχρι μια εποχή ούτε τα …ετερόφυλα ζευγάρια διεκδικούσαν το “δικαίωμά τους” να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται δημόσια. Η τάση αναπτύχθηκε μέσα στα ’60s, εκ παραλλήλου με τη βομηχανία του porn και την [πολλαπλώς διακλαδιζόμενη] κουλτούρα της κλειδαρότρυπας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου