ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΛΑΜΟΓΙΟ-ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: «Πράσινη» Αθήνα στα λόγια. Στην πράξη; (και για ποιους???)

 

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle


Ακούμε πολλά τελευταία για πράσινη ενέργεια, για βιοκλιματικά συστήματα και για ανθεκτικές πόλεις. Μας λένε ότι η Αθήνα πρέπει να γίνει πράσινη, με δέντρα, με γάργαρα νερά και πλατάνια που θα βελτιώσουν το μικροκλίμα και θα κάνουν τη ζωή των Αθηναίων καλύτερη.

Τι πάρκα διαβάζουμε, τι πεζόδρομους, τι αναπλάσεις, ούτε η Κοπεγχάγη τέτοια «ανοιχτωσιά», όπως έλεγε και μια ψυχή.  

Δεδομένης της πληθυσμιακής σύστασης μεγάλου μέρους της πόλης πραγματικά αναρωτιέμαι για ποιους θα γίνουν αυτές οι αναπλάσεις.  

Για αυτούς που έχουν μετατρέψει την πόλη σε χαβούζα; 

Εάν δεν αλλάξει ο πληθυσμός σε ένα μεγάλο μέρος της Αθήνας, τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας να φτιάξουν, τσαντίρι θα καταντήσουν.

Και μετά όλο αυτό το ενδιαφέρον δήθεν για το πράσινο και τον αέρα που αναπνέει ο Αθηναίος και τους καύσωνες που τον βασανίζουν μόνο ως υποκριτικό μπορώ να το δω. Επέτρεψαν τη μεταφορά συντελεστή δόμησης και την κατασκευή πολυώροφων αντιαισθητικών κουτιών του ενός δωματίου σε μικρά οικόπεδα, χωρίς πάρκινγκ, επιτρέπουν την ανέγερση γιγαντιαίων ξενοδοχειακών μονάδων και άλλων κτιρίων μέσα στο κέντρο, ρίχνουν τσιμέντα παντού, αλλά… να βάλουμε και μερικά δέντρα, να πέσει η θερμοκρασία.

Και στο μεταξύ νααα οι τόνοι το τσιμέντο σε κάθε γωνίτσα, σε κάθε δρομάκι. Διαλύουμε την πόλη ποικιλοτρόπως να δούμε εάν αντέχει, δεν αντέχει, αναμενόμενο, και μετά εφαρμόζουμε επιδοτούμενα πρότζεκτ αμφιβόλου αποτελεσματικότητας να βγάλουμε και κανένα μεροκάματο. Γι’ αυτό μιλώ για υποκρισία.

Τα δε αυτοκίνητα ο κ. δήμαρχος και λοιποί βιοκλιματικοί τύποι θέλουν να τα στείλουν στο πυρ το εξώτερον. Μόνο ποδήλατα, πατίνια και τα ποδαράκια μας θα πρέπει να χρησιμοποιούμε στο κέντρο. Αρχής γενομένης από την Πανεπιστημίου που όλο και στενεύει. Στενεύει η Πανεπιστημίου, στενάζουν οι οδηγοί μέσα στα αυτοκίνητα μποτιλιαρισμένοι. Διότι όλοι αυτοί που λένε αυτά τα νόστιμα για το κέντρο της πόλης χωρίς αυτοκίνητα και άλλα ανέκδοτα ...

 

δεν κατανοούν ότι το αυτοκίνητο είναι κομμάτι μίας πόλης. Δεν είναι πολυτέλεια.

Ο άλλος που παίρνει το αυτοκίνητό του θέλει να κάνει κάποια δουλειά. Δεν το παίρνει για να κάνει γύρω γύρω την Πανεπιστημίου και τη Σταδίου να περάσει η ώρα. Περνά από το κέντρο της πόλης για να πάει κάπου. Δεν βρέθηκε τυχαία στην Ομόνοια, γιατί δεν δούλευε το GPS.  

Ωραία όλα αυτά τα «πράσινα» στα λόγια. Στην πράξη όμως;