Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ
Η κατάσταση υπερβαίνει όλα τα όρια, όλα τα δεδομένα και όλες τις «κατακτήσεις» της λεγόμενης ελληνικής επιθεώρησης
Μόνο ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ο θρυλικός και επονομαζόμενος Χάρρυ Κλυνν σε ρόλο Τραμπάκουλα και μάλιστα στο αθάνατο και αξεπέραστο άλμπουμ «πατάτες» θα μπορούσε να αποδώσει με υποδειγματική ακρίβεια όλα όσα λαμβάνουν χώρα μετά την συντριβή του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα
Η σκηνή θα μπορούσε να εξελιχθεί ως εξής: «πόσο έλαβε ο Κυριάκος; Μόνο 40 και κάτι. Λάθος. Πρέπει τάχιστα να λάβει 45. Τι λέω τώρα; Καλύτερα πενήντα»
Ποιος το λέει αυτό;
Κανείς. Όμως με τον τρόπο του, περίπου το εννοεί ο αγαπητός Νίκος Ξυδάκης. Οι άνθρωποι κάμουν ό, τι μπορούν να ευεργετούν και να χορηγούν Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη. Που σημαίνει η πολύ θλίψη σε φττάνει στα όρια της τρέλας
Από που προκύπτει κάτι τέτοιο;
Από τις πρόσφατες τοποθετήσεις του συναδέλφου και πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Ξυδάκη. Ο οποίος, επιχειρώντας να δικαιολογήσει, να εξηγήσει τα αδικαιολόγητα και εκ πρώτης όψεως ανεξήγητα, είπε τα ακόλουθα
Πως ένα μέρος του πληθυσμού πορεύεται με ομίχλη στο μυαλό. Και μάλιστα συμπληρώνοντας και εξηγώντας ανέσυρε το «σύνδρομο Στοκχόλμης»
Τι είναι το σύνδρομο Στοκχόλμης;
Ενα ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνοια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, μερικές φορές σε σημείο που να τους υπερασπίζονται και να ταυτίζονται μαζί τους
Με απλά λόγια σα να λέει ό, τι ένα μέρος του πληθυσμού και των ψηφοφόρων πάσχουν από ασυγκράτητο και αθεράπευτο μαζοχισμό. Γι αυτό ψήφισαν τον «απαγωγέα» τους, δηλαδή τον «δήμιό» τους και τον δυνάστη τους. Και ακόμα χειρότερα, ψηφίζοντας τον δυνάστη τους ηδονίζονται και την καταβρίσκουν
Μα ο Κυριάκος θα σου αρπάξει και την περισκελίδα. Μα αυτό θέλω. Κυριάκο γδύσε με, ξύρισέ με, χαστούκισε με, δείρε με, μαστίγωσέ με. Εν ολίγοις, για την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, φταίνε η ομίχλη που κουβαλάει στο κεφάλι του μέρος του πληθυσμού και ο μαζικός μαζοχισμός, σύμπτωμα σε άτομα που πάσχουν από το «σύνδρομο Στοκχόλμης»
Μα ρε συ Νίκο μπας και φταίει το σύνδρομο «Πολάκης, Φωτίου, Κατρούγκαλος, Παππάς, Ηλίας Κασιδιάρης και όλα όσα συμβαίνουν στα γραφεία επί της Πειραιώς;»
Όχι, φταίει η ομίχλη και ο μαζικός μαζοχισμός
Και ως κερασάκι στην τούρτα αυτού του ασυγκράτητου, ανελέητου και αδιόρθωτου μαζικού παλιμπαιδισμού και η εξήγηση για την μεταστροφή της Νεολαίας, από τον Τσίπρα προς τον Κυριάκο τον «απαγωγέα», τον «δήμιο» και τον «δυνάστη»
Ποιος φταίει λοιπόν: «είτε δεν έχουν καταλάβει οι ίδιοι, είτε δεν έχουν καταλάβει οι γονείς τους». Και οι δύο λέω εγώ
Τι να πεις και τι να σκεφτείς;
Παραιτούμαι από κάθε επεξεργασία και καταλήγω στον πλησιέστερο βρεφονηπιακό σταθμό υπό τους ήχους του γνωστού άσματος «α μπε μπα μπλομ, α μπε μπα μπλομ, α μπε μπα μπλομ του κίθε μπλομ μπλιμ μπλομ»
Και ως υστερόγραφο παραπέμπω...
στους κάτωθι στίχους από το θρυλικό άλμπουμ «πατάτες» του Χάρρυ Κλυνν. Ανάμεσα στα τόσα άλλα κι αυτά:
"Και παί και παίξαν τις πιτσι - πιτσι - πιτσικουλιές, στα μαρμαρένια αλώνια, ο πρώτος παίζει δεξιά, κι ο δεύτερος στο κέντρο, κι ο τρίτος παίζει αριστερά ... ωρέ και τέταρτο δεν έχει" .
Μωρέ έχει και παρά έχει.
Περίμενε να δεις πατάτες της τρελής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου