ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Αυτά που λείπουν από την πρόταση για το νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Ομολογώ ότι δεν μου αρέσει ιδιαιτέρως η μαυσωλιακή αισθητική οπότε δεν πολυενθουσιάζομαι και με την πρόταση για το νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αλλά 

α) περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, 

β) ας πρόσεχα και 

γ) αναγνωρίζω ότι ακόμα και τα μαυσωλιακά κτίρια με τους τεράστιους συμπαγείς όγκους τσιμέντου που καθόλου δεν μου αρέσουν είναι συνήθως πολύ καλύτερα από το τίποτα (το «Βουλαρίνε, δεν έχεις ιδέα από αρχιτεκτονική» που μπορεί να πει κάποιος ομολογώ ότι δεν το καταλαβαίνω και μου φαίνεται το ίδιο ανόητο με το «Βουλαρίνε, δεν είσαι μουσικός για να λες ποια τραγούδια σου αρέσουν» ή «Bουλαρίνε, δεν είσαι μάγειρας για να μπορείς να λες αν σου αρέσει ένα φαγητό»).

Η ένστασή μου στις μεγαλεπήβολες ανακοινώσεις δεν είναι αισθητικής φύσεως. Είναι κάπως πιο συνολικής. 

Θέλω να πω πως δεν καταλαβαίνω πώς σε μια πόλη που είναι τόσο χάλια ώστε όποιος θέλει να την υπερασπιστεί να λέει «έχει ωραία σημεία» (κατά το «-Η Ελένη δεν βλέπεται –Ναι, αλλά έχει πολύ ωραία μάτια») αντί να χρηματοδοτηθεί ένας συνολικός σχεδιασμός που θα την κάνει στοιχειωδώς υποφερτή, ξοδεύονται ένας σκασμό λεφτά για να φτιαχτεί άλλο ένα «ωραίο σημείο». Και δεν το καταλαβαίνω γιατί γύρω από το «ωραίο σημείο» θα επικρατεί η γνωστή μπίχλα, θα κυριαρχούν οι γνωστές αντικοινωνικές συμπεριφορές, θα επιβάλλεται η εχθροπάθεια προς τον κάτοικο-χρήστη.  

Είναι σαν κάποιος άπλυτος σαπιοδόντης που είναι ντυμένος με κουρέλια και βρωμάει από μέτρα μακριά να καμαρώνει για το καινούργιο του ρολόι. Φυσικά μπορεί να είναι ωραίο ένα καινούργιο ρολόι, αλλά για τον συγκριμένο κύριο το καινούργιο ρολόι δεν μπορεί να είναι η μόνη έγνοια.       

Μια πόλη στην οποία κυριαρχεί η βρώμα και η μουτζούρα, μια πόλη στην οποία η παραβατική-αντικοινωνική συμπεριφορά κάνει το περπάτημα extreme sport, πρώτα ξεμπερδεύει με τη βρώμα και την παραβατική-αντικοινωνική συμπεριφορά, πρώτα φτιάχνει υποδομές και μετά αρχίζει να στολίζεται. Διαφορετικά και τα στολίδια θα τα καταπιεί η μπίχλα, η μουτζούρα και η παραβατική συμπεριφορά. 

Εκτός αν πιστεύετε ότι μπορεί και η πόλη να μείνει ως έχει και το νέο μουσείο να μοιάζει με αυτό που βλέπετε στη μακέτα, σαν ένα νησί μέσα στον ωκεανό της ασχήμιας.

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, το θέμα είναι πως, είτε είναι του γούστου σας είτε όχι, το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που βλέπετε στο σχέδιο. Γιατί λείπουν τα γκράφιτι, τα πανό, οι αφίσες, οι ναρκομανείς, οι έμποροι ναρκωτικών, οι άστεγοι, οι πωλητές μαϊμού προϊόντων, οι μπάχαλοι με τις μολότοφ, τα ΜΑΤ, τα τουριστικά λεωφορεία, τα ΙΧ και τα δίκυκλα που οι παραβατικοί-αντικοινωνικοί οδηγοί τους θα παρκάρουν όπου γουστάρουν... Με λίγα λόγια λείπει η πραγματικότητα της πόλης και ειδικότερα της συγκεκριμένης περιοχής της πόλης.  

Κι αν η πραγματικότητα δεν αλλάξει...

 

 αν ο ψωριάρης δεν κοιτάξει να απαλλαγεί από την ψώρα πριν στολιστεί με τη φούντα με μαργαριτάρι, ακόμα κι αν το σχέδιο εκτελεστεί στο 100% (πράγμα που για κάποιον λόγο ποτέ δεν γίνεται) το νέο αρχαιολογικό μουσείο, περισσότερο γρήγορα παρά αργά, θα αποκτήσει την όψη της πόλης.  

Δηλαδή αυτή την όψη:

 

Αυτά που λείπουν από την πρόταση για το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο

Και μπράβο του και καλορίζικο.