Το παρελθόν δεν κατακτάται. Αυτό το γνωρίζουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι και μας κατηγορούν επειδή είμαστε οι ζώντες φορείς της Ιστορίας μας
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Το επίθετο με το οποίο αρέσκονται να μας χαρακτηρίζουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι (από τον Ερντογάν μέχρι τους εκπροσώπους της 4ης εξουσίας, δηλαδή του φιλοκυβερνητικού Τύπου) είναι «κακομαθημένοι». Κακομαθημένοι οι Ελληνες, κακομαθημένη (από τη Δύση) η Ελλάδα.
Ας αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές πρόσφατες περιπτώσεις:
Στις 15 Ιουνίου, ο Ερντογάν, στη συνεδρίαση της Kοινοβουλευτικής Oμάδας του κυβερνώντος κόμματος AKP, αναφέρθηκε στην άσκηση EFES 2022 και στους εορτασμούς για την επέτειο της Αλωσης της Κωνσταντινούπολης. Είπε: «Γνωρίζουμε και έχουμε αντιληφθεί το παιχνίδι που παίζεται εναντίον της χώρας μας, και αφήνουν την Ελλάδα πάνω που γίνεται κακομαθημένη και πάλι, όπως και στο παρελθόν». Στη συνέχεια ανέφερε κάτι που μπορεί να ξεκλειδώσει πολλά ψυχολογικά «μυστικά» και φοβίες της ελίτ της γείτονος: «Είμαστε αυτοί που απέδειξαν ότι το να υπηρετείς την Κωνσταντινούπολη είναι το ίδιο σημαντικό με το να την κατακτάς». Λες και ανησυχεί μην του πάρουν την Πόλη…
Στις 21 Ιουνίου, η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Yeni Şafak» έγραφε: «H Αθήνα, η κακομαθημένη των ΗΠΑ και της Ε.Ε., από το 1965 δημιουργεί συστηματικά κρίση στα νησιά και προκαλεί».
Στις 24 Ιουνίου, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωνε από την Κωνσταντινούπολη: «Εμείς δεν λέμε σε κάποιες χώρες να αλλάξουν το όνομά τους, όπως έκανε η Ελλάδα. Ξέρετε πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι μια χώρα να αλλάζει το όνομά της, για έναν λαό πόσο δύσκολο είναι. Πού ήσασταν όταν η Ελλάδα ήταν τόσο κακομαθημένη και για 12 χρόνια εμπόδιζε την ένταξη της “Μακεδονίας”;»
Στις 9 Ιουλίου, ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ μάς χαρακτήρισε κι αυτός με τη σειρά του «κακομαθημένους», σε συνέντευξη που έδωσε στο τουρκικό κανάλι, Haber Global «Δεν θα επιτρέψουμε να καταπατηθούν τα δικαιώματά μας, ούτε θα επιτρέψουμε τετελεσμένα. Το επαναλαμβάνουμε αυτό. Ο πρόεδρός μας αυτό είπε. Δεν αστειευόμαστε. Μην επιχειρείτε κάποια περιπέτεια σαν κακομαθημένοι, βασιζόμενοι σε άλλους».
Αξίζει να αναλυθεί αυτή η λέξη, «κακομαθημένη/οι», με την οποία χαρακτηρίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες τα αφεντικά του μαφιόζικου κράτους.
Γνωρίζουν τα ήδη γνωστά
Τι ξέρουν οι Τούρκοι της ελίτ που τους εξοργίζει και μας αποκαλούν συνεχώς «κακομαθημένους»;
Γνωρίζουν τα ήδη γνωστά, που είναι τα εξής: Το πολιτισμικό σύνολο, που συνοψίζεται στη λέξη «Δύση», είναι γνήσιο τέκνο του Ελληνισμού. Μπορεί η Δύση να μην είναι το ιδανικότερο παιδί που θα μπορούσε να υπάρχει, αλλά παραμένει σάρκα από τη σάρκα της ελληνικής πρότασης νοηματοδότησης και διεξαγωγής του αγώνα που ονομάζεται «ανθρώπινος βίος».
Η φιλοσοφία, η εκπαιδευτική διαδικασία, ο αθλητισμός, το θέατρο, η αναζήτηση του κάλλους, η ανάγκη συμμετοχής των πολιτών στα κοινά (η κακοποιημένη «δημοκρατία» της κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης), η απαίτηση της λογικής απόδειξης ισχυρισμών και θεωρημάτων, όλα πηγάζουν από το χωροχρονικό σημείο για το οποίο είμαστε υπερήφανοι.
Είτε υπόδουλοι είτε ελεύθεροι ή διωκόμενοι για το όνομά μας και την πίστη μας ή καταπιεζόμενοι είτε ασύδοτοι, οι ελληνικές γενιές μεγαλώνουμε με αυτή την πεποίθηση: Είμαστε οι πέτρες πάνω και μέσα από τις οποίες περνά ο ποταμός της Ιστορίας και του κυρίαρχου πολιτισμικού προτύπου χιλιετιών.
Ό,τι αξίζει στην καθημερινότητα δισεκατομμυρίων ανθρώπων ξεκίνησε εδώ. Αυτή η πεποίθηση είναι εμπεδωμένη όχι μόνο εδώ, αλλά και στη διεθνή πολιτική, οικονομική και διπλωματική αρένα.
Μπορεί να γίνεται συστηματική απόπειρα να θρυμματιστούν οι κατασκευές παγιωμένων αντιλήψεων, που αποκαλούνται «στερεότυπα», αλλά αυτές οι απόπειρες θα αποτύχουν – ειδικά όταν αυτά τα στερεότυπα δομούνται σταδιακά επί χιλιετίες και η αξιοπιστία τους έχει κυρωθεί από την καθημερινή εμπειρία δεκάδων λαών και εθνοτήτων. Σε αυτή την περίπτωση, τα στερεότυπα είναι δεδομένα διαρκούς έρευνας, που διεξάγεται στο εργαστήριο της Ιστορίας. Ο Ελληνισμός και η ευμενής επίδρασή του στις ζωές των ανθρώπων της Γης είναι άθραυστα στερεότυπα.
Δεν υπάρχει καλύτερη και λειτουργικότερη πρόταση οργάνωσης του συλλογικού βίου από τη δική μας (και είναι δική μας, παρά τις συστηματικές προσπάθειες της αξιοθρήνητης πολιτικής νομενκλατούρας να την αποποιηθούμε).
Πώς να μην είσαι κακομαθημένος αν έχεις βιωμένη αυτή την ιδέα;
Το δικό μας βίωμα...
που δεν μπορούν να κατανοήσουν οι αμύητοι, είναι ένα έλλειμμα που τους εξοργίζει.
Κάπου εκεί αρχίζει να εκδηλώνεται συμπλεγματική συμπεριφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου