ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ποίημα κυβερνητικό και πένθιμο

 

Είπαν στη Μούσα ότι οι επόμενες δύο εβδομάδες είναι κρίσιμες και έβγαλε περίστροφο

    Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Πόσο καλά πάν’ όλα…
Κατάπιαμε αμάσητη της πανδημίας φόλα.
 

Ούτε φωτιές ούτε πλημμύρες
ούτε των οίκων μας τις δύστηνες τις μοίρες
δεν θέλουμε να βλέπουμε ούτε να τις ακούμε,
μόνο ειδήσεις παρακολουθούμε.

Βλέπουμε νέα και είν’ ωραία
και ας φαντάζει γραία
η κυβέρνησις η νέα,
που ’ρθε πρόσφατα ως λύσις.
Πρόσεχε! Θα λερωθείς
όπου την ακουμπήσεις.

Τον άρχοντα τον λένε Κούλη
θα ’θελε να τον ψηφίζουν ούλοι.
Μα δεν το πράττουν τώρα πια,
μαύρη γαλέρα, ασήκωτα κουπιά

Πάλιωσε το κτίριο και πέφτουν,
μουχλιασμένα και λερά σοβατεπιά
δοκάρια τρίζουν, πάνε οι κολόνες!
Δύο χρονάκια Κούλης κυβερνά
μα φαίνονται ολόκληροι αιώνες!
Πόλεις αρχαίες, σύγχρονοι κοπρώνες.
 

Μα σας παρακαλώ, δεν είναι έτσι. 

Δεν είναι μπάμιες, είναι κοκορέτσι. 

Δεν είναι πικρή σαν την ελιά τη θρούμπα.

Είναι γλυκιά η διετία, σαν τουλούμπα!

 

Θαρραλέος, τολμητίας, δεν υπολογίζει!
Καραντίνες αψηφά και στα νησιά γυρίζει 

και όλο λέει για τις επόμενες βδομάδες

και μας κλειδώνει σε σπίτια χαραμάδες.

 

Μυριάδες κρούσματα, ΜΕΘ και εμβόλια 

της παραπληροφόρησης τα βόλια

αρέσουνε στον Κούλη και σ’ εμάς.
Χορταίνεις ψέματα, αν δεν μπορείς να φας

 

Μέλαινος χώρα της ροδοδάκτυλης Ηούς.

Χρωστάει σε πιστωτές και της Μιχαλούς.

Έχει ταλέντο στην αυτοκαταστροφή.

Πάντα τρακάρει στην επόμενη στροφή.

Σαν το ποίημα αυτό είν’ άναρχη.
Δεν θέλει ν’ άρχεται ούτε και να άρχει.
Μα...

 

 και να ’θελε η δόλια δεν μπορεί…
Ετσι την έφτιαξαν πανάρχαιοι θεοί.