Εσείς; Πού ήσασταν το βράδυ της 27ης Ιουνίου του 2015;
Πού ήσασταν το βράδυ που εξαγγέλθηκε το δημοψήφισμα;
Ολοι κάτι έχουν να διηγηθούν από εκείνες τις ημέρες. Ολοι έχουν μια ανάμνηση από τη στιγμή που η ζωή τους διασταυρώθηκε με την Ιστορία – όπως έχουν να πουν πού βρίσκονταν και τι φορούσαν τη στιγμή που τους πέταξε έντρομους στον δρόμο ένας μεγάλος σεισμός.
Ο σεισμός του 2015 δεν μοιάζει σήμερα τόσο ισχυρός, όσο τον ένιωθε κανείς την ώρα της εκδήλωσής του.
Προσπαθώντας να τη μετρήσει μέσα στη μεγάλη διάρκεια της νεοελληνικής περιπέτειας –μέσα στα διακόσια χρόνια που περίπου εορτάζουμε φέτος– η δοκιμασία φαίνεται ότι τελικά είχε και ευεργετικές, αν και αθέλητες, συνέπειες. Σαν την επίθεση ενός ιού που δεν καταφέρνει να σκοτώσει τον ξενιστή του, η τριτοκοσμική αμφιταλάντευση κατέληξε να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα της μεθοριακής ευρωπαϊκής δημοκρατίας.
Μετά την 6η Ιουλίου 2015, ήταν πια πολύ δύσκολο να είσαι κατά του ευρώ – όχι μόνο του νομίσματος, αλλά και όλων των όρων με πρώτο συνθετικό το «ευρω-».
Είχαν αναβλέψει και οι τυφλοί.
Είχαν δει...
το χάσμα που περίμενε να τους καταπιεί στην άκρη της παραφοράς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου