Ως γνωστόν, η Σύνοδος των Πρυτάνεων είπε «όχι σε όλα», στις κυβερνητικές θέσεις για τα πανεπιστήμια. Υπερασπίστηκαν ακόμη και το προκλητικό καθεστώς να εισέρχονται στα ΑΕΙ παιδιά που ουσιαστικά παρέδωσαν λευκή κόλλα.
Η αρνητική θέση τους είναι απολύτως φυσιολογική. Οσο πιο πολλοί οι φοιτητές, τόσο πιο πολλές οι σχολές, τόσο πιο πολυάνθρωπο το διδακτικό προσωπικό, τόσο πιο πολλά τα προς διαχείριση κονδύλια.
Λεφτά, λεφτά, λεφτά. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο υπερασπίστηκαν και τον «θεσμό» των «αιώνιων» φοιτητών, καθώς στην Ελλάδα πρόκειται περί θεσμού. Να μη μειωθεί ο αριθμός των φοιτούντων.
Είναι εμφανές πως ένα ολόκληρο σύστημα εκπαίδευσης, που οικοδομήθηκε στη βάση ποιες πολιτικές θα απαιτήσουν μεγαλύτερη κρατική επιχορήγηση, νοσεί. Και αυτό το νοσηρό και αντιπαραγωγικό καθεστώς δεν αφορά μόνον αυτούς που διοικούν τα πανεπιστήμια. Αφορά και όλο το πολιτικό σύστημα που έχει διαστρέψει τον ρόλο του σύγχρονου πανεπιστημίου. Γιατί διαστροφή είναι να δημιουργούνται απίθανες σχολές σε επαρχιακές πόλεις με αποκλειστικό σκοπό την τόνωση των τοπικών κοινωνιών. Τα πανεπιστήμια δεν είναι μοχλοί της οικονομικής ανάπτυξης της περιφέρειας. Προς τούτο, οι κυβερνήσεις διαθέτουν άλλα εργαλεία. Τα πανεπιστήμια είναι χώροι που παράγουν γνώση. Δυστυχώς, τα έχουν καταντήσει σαν τα στρατόπεδα. Ως γνωστόν, παλιότερα, οι τοπικοί βουλευτές πίεζαν τον εκάστοτε υπουργό Εθνικής Αμύνης να δημιουργεί στρατόπεδα στις εκλογικές τους περιφέρειες, για να τονωθεί η οικονομική κίνηση.
Και τι θα γίνουν όλες αυτές οι σχολές που ιδρύθηκαν, αν ανέβουν οι βάσεις;
Θα μείνουν χωρίς φοιτητές. Θα κλείσουν; Εννοείται πως θα κλείσουν. Κακώς άνοιξαν, καλώς θα κλείσουν. Είναι αδιανόητο να διαιωνίζεται ένα αρρωστημένο σύστημα, το οποίο παράγει απολύτως τίποτα. Ούτε γνώση ούτε φορείς της γνώσης, δηλαδή επιστήμονες. Το μόνο που επιτυγχάνει είναι να αυξάνει την εξουσία των πρυτάνεων και τα κονδύλια που αυτοί διαχειρίζονται.
Να υποθέσω πως η κυρία Κεραμέως συζητεί για να πετύχει συναίνεση. Δεν διαπραγματεύεται. Η κυβέρνηση έχει μια συγκεκριμένη πρόταση για τα ΑΕΙ, που καλύπτει όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων τους. Είναι ένα ολοκληρωμένο πακέτο, το οποίο απέρριψαν συλλήβδην οι πρυτάνεις
. Ενας δρόμος υπάρχει για μια κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της:
Η κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή, ως έχει, χωρίς εκπτώσεις και υπαναχωρήσεις. Η στάση των πρυτάνεων δεν αφήνει άλλη επιλογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου