Ρωσία και Τουρκία συμμετέχουν σε κάποιες από τις σημαντικότερες συγκρούσεις στον κόσμο, όπως η Λιβύη, ο Καύκασος και η Συρία. Υποστηρίζοντας αντίπαλα στρατόπεδα και οι δύο ελπίζουν να επεκτείνουν τη στρατιωτική τους παρουσία και την πολιτική τους εμβέλειά στην Μέση Ανατολή και την Μεσόγειο. Η πλέον αιματηρή αντιπαράθεση τους σημειώθηκε τέλη Οκτωβρίου, με βομβαρδισμό των Ρώσων στο Ιντλίπμ της Συρίας, που αποτελεί τον τελευταίο θύλακα των ανταρτών- τζιχαντιστών, οι οποίοι υποστηρίζονται από την Τουρκία. Επρόκειτο για άμεσο πλήγμα και μήνυμα της Μόσχας προς την Τουρκία.
Στον Καύκασο, η Άγκυρα υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας στην περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Σε 44 ημέρες ο Αλίεφ υφάρπαξε το ένα τρίτο της περιοχής από τους Αρμενίους, και ενώ ήταν ο επιτιθέμενος ζητά και αποζημιώσεις. Τον αρμενικό στρατό που αποχωρεί από τα εδάφη ακολουθούν κομβόι αυτοκινήτων με τους εκπατρισμένους κατοίκους του Kelbecer και του Lacin, που έχουν περιθώριο έως την 15η Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου αντίστοιχα να εγκαταλείψουν τις πόλεις τους. Η Ρωσία επέτρεψε στους Αζέρους να το εγκολπώσουν και η Δύση έκρινε φρόνιμο να μην παρέμβει στην αυλή της.
Ανάλογα ενήργησαν οι Ευρωπαίοι με τον Χίτλερ και την συμφωνία του Μονάχου όταν οι ναζί απαίτησαν την Τσεχοσλοβακία.
Το Γιερεβάν έχοντας μοναδικό στήριγμα την Ρωσία θυμάται την σοβιετική περίοδο, όταν ο Στάλιν αποφάσισε να δώσει το Ναγκόρνο Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν. Ο Πούτιν έχοντας ανατραφεί με το δόγμα Μπρέζνιεφ και σεβόμενος την σταλινική διακυβέρνηση, μεσολάβησε στην νομιμοποίηση της κατάληψης. Πιθανώς δεν ξέχασε ότι ο πρωθυπουργός Ν.Πασινγιάν άσκησε ποινική δίωξη κατά του πρώην προέδρου και φίλου του Κοτσαριάν. Αλλαγή του Πασινγιάν, όχι πραξικοπηματικά, θα καταλαγιάσει τα πνεύματα.
Το ερώτημα είναι: Η Ρωσία αύξησε την παρουσία της στον Καύκασο ή η Τουρκία επέστρεψε στα όρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας;
Μάλλον πρόκειται για win-win εξέλιξη. Γεωργία, Αρμενία και Ναγκόρνο Καραμπάχ θα φιλοξενούν πλέον επ’ αόριστον ρωσικά στρατεύματα. Η Αρμενία βαδίζει στον μονόδρομο της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, ένα μπλοκ πρώην σοβιετικών κρατών, κυριαρχούμενο από την Μόσχα.
Ο Ερντογάν, αξιολογεί αυτές τις καταστάσεις και εφ’ όσον δεν βλέπει αντιδράσεις το εκλαμβάνει ως σημάδι αδυναμίας, όπως και είναι.
Λογικά θα εντείνει την δράση του.
Ήδη απευθύνθηκε στον Πούτιν και τον κάλεσε για μια παρόμοια συμφωνία και στην Συρία, όπου «το καθεστώς [Άσαντ] και οι τρομοκρατικές οργανώσεις από τις οποίες αιμορραγεί η Συρία πρέπει να εξαλειφθούν».
Τα επόμενα πλέον αδύναμα μέτωπα όπου θα ασκήσει τους μυς του είναι η Κύπρος και το Αιγαίο.
Ο υπουργός αμύνης Χουλουσί Ακάρ ανακοίνωσε τον προϋπολογισμό του υπουργείου του για το 2021 στα 61.484.939.000 τουρκικές λίρες (8 δις $), επισημαίνοντας: «Δεν μπορούμε παρά...
να παρακολουθούμε τις σχέσεις Ελλάδας και Αιγύπτου στην Ανατολική Μεσόγειο. Λάβαμε τα αναγκαία μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της χώρας μας».
Ορθά ο Τσεχοσλοβάκος πολιτικός Emil Franke είπε: «Δημοκρατία που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου