ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Χριστουγεννιάτικη ιστορία (Τέτοια νύχτα ήταν, παιδιά... )

O Βαγγέλης Περρής μοιράζεται μια χριστουγεννιάτικη ιστορία από το παρελθόν.

Τζάμια με συννεφάκια από μπαμπάκι. Πάνω τους ξεκουράζονται ροδομάγουλα αγγελάκια με γαλάζιες φτερούγες. Η άχνα της ανάσας τα θολώνει και πάνω τους ζωγραφίζουμε έλατα, αστέρια και καμπάνες. Η δασκάλα της Ωδικής γράφει πάνω στον πράσινο θολό πίνακα τους στίχους της Άγιας Νύχτας. Οι ακορντεονίστες της τάξης λαμποκοπούν. Από τα πλήκτρα τους βγάζουν σκηνές με χιονισμένα καμπαναριά και πιστούς που ξαγρυπνούν με αναμμένα φαναράκια.

Βουνά από αλεύρι πάνω στο μάρμαρο της κουζίνας. Λαδωμένες λαμαρίνες, φιδάκια από ζυμάρι, μυρωδιά από αμμωνία και καμένα ξύλα. Ο ήχος της «μπουρούς». Παιδικά ποδοβολητά. «Έρχεται το θωρηκτό Αβέρωφ»! Είναι ξύλινο και το κρατάνε στους ώμους οι εργάτες του λιμανιού. Φορούν καθαρές τραγιάσκες και χαιρετάνε την επίσημα ντυμένη μαμά που βγαίνει στην αυλή. Έτσι πρέπει να είναι οι άγγελοι.

Στρωμένα χαλιά, πρωινό με τσάι που βράζει πάνω στη σόμπα βγάζοντας εορταστικούς θορύβους. Αχνιστοί λουκουμάδες βουτηγμένοι στο μέλι και την κανέλα.

Η μικρή σιδερένια εξώπορτα σέρνεται πάνω στο μωσαϊκό. Η γιαγιά ξεφυσάει, ψιθυρίζει «δόξα Σοι ο Θεός» και μας φωνάζει να ψάξουμε στις βαθιές τσέπες του παλτού της. Καραμέλες με ζάχαρη που μένει στα χείλη. Ασημένια εικοσάρικα βγαίνουν απ’ το σφιχτοδεμένο μαντηλάκι της.

Άσπρο τραπεζομάντιλο, στη μέση το χριστόψωμο, κανάτα με κρασί, σαλάτες διακοσμημένες με ραπανάκια. Καλά μαχαιροπίρουνα πάνω σε κεντημένες πετσέτες. Φωτογραφία με το σπαθί του αδερφού. Τον θαυμάζω γιατί είναι ο ιππότης μου. Ψάχνω νότες στο ακορντεόν της νονάς.

Ο παππούς αφήνει το κεχριμπαρένιο κομπολόι του δίπλα στο πιάτο και κάνει το σταυρό του.  

 

Ο καλοχτενισμένος γλυκός, όμορφος κύριος με το κουστούμι είναι...

 

 ο πατέρας. Εκείνος μας ξύπνησε σήμερα βάζοντας το χέρι του στα μαλλιά μας. «Χρόνια πολλά, αγόρια μου».

Χρόνια πολλά, Άγιε Βασίλη μας.