Γράφει ο Παναγιώτης Παστουσέας
Αντιναύαρχος ε.α. ΠΝ - Επίτιμος Υπαρχηγός ΓΕ
Οι Τούρκοι και ιδιαίτερα ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια μας αποκαλύπτουν ευθέως τις προθέσεις και τους στόχους τους, φαίνεται όμως ότι κανείς από την δυτική πλευρά του Αιγαίου, παρά τα όσα συμβαίνουν, δεν θέλει ή δεν μπορεί να αναγνώσει σωστά το ευρύτερο σχέδιο των Τούρκων με αποτέλεσμα να είμαστε μονίμως αιφνιδιασμένοι και να τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα.
Ήταν πλήρως απογοητευτικές και ίσως κωμικές (αν δεν αφορούσαν την εθνική μας αξιοπρέπεια ) οι αντιδράσεις της Ελληνικής και της Κυπριακής κυβέρνησης όταν οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν τους αρμοδίους αν όντως οι Τούρκοι τρύπησαν την Κυπριακή ΑΟΖ (35 νμ μόλις από την Πάφο και 220 νμ από την κοντινότερη Τουρκική ακτή).Οι Ελληνικές αρχές και ενώ το τρυπάνι είχε φθάσει στα 3000 μ., απαντούσαν «ναι, υπάρχουν κάποιες φήμες αλλά δεν ξέρουμε, ρωτήστε τους Κυπρίους», οι Κύπριοι στην ίδια ερώτηση έλεγαν «ναι, υπάρχουν φήμες αλλά δεν ξέρουμε θα πρέπει να το πει η Τουρκία».
Η φράση του Ερντογάν σε ομιλία του, πριν από λίγες μέρες «ΑΝ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΚΑΒΓΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΕΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΙ» αποκαλύπτει ξεκάθαρα τους στόχους, τις επιδιώξεις, το γεωπολιτικό σχέδιο και τελικά το όραμα των νέο-Οθωμανών (αλλά και οι Κεμαλιστές εκεί καταλήγουν) για την Τουρκία του μέλλοντος.
Ο Ερντογάν ΔΕΝ έχει στόχο μόνο την ενέργεια, αυτή είναι ένα υποσύνολο των όσων οραματίζεται.
Το όραμά του είναι η Τουρκία να γίνει όχι μόνο μια περιφερειακή δύναμή αλλά και μια Μεγάλη Δύναμη παγκοσμίου εμβέλειας. Η ανάδυση της όμως σε τέτοιου είδους Δύναμη απαιτεί Ζωτικό Χώρο (όπως έχει περιγράψει ο θεωρητικός της Τουρκικής νέο-Οθωμανικής γεωπολιτικής Νταβούτογλου) και ο χώρος αυτός ΔΕΝ είναι χερσαίος αλλά ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ (Γαλάζια Πατρίδα).
Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι:
Πρώτον: Η υπεροχή και ο Έλεγχος επί των θαλασσίου χώρων Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου με την δημιουργία ισχυρής Ναυτικής Δύναμης
Δεύτερον: Η αμφισβήτηση και τελικά αφαίρεση από την Ελλάδα της θαλάσσιας υπεροχής η οποία αποκτήθηκε με τους Βαλκανικούς Πολέμους, την συνθήκη της Λωζάννης και την συνθήκη των Παρισίων.
Εκπληρώνοντας αυτές τις δύο προϋποθέσεις θέτει τα θεμέλια για την μετατροπή της σε μια ισχυρή Ναυτική Δύναμη που θα έχει την δυνατότητα (σε συνδυασμό με τον έλεγχο των Στενών και των βάσεων που έχει αναπτύξει σε Σομαλία-Κατάρ-Αλβανία) να ελέγχει τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνιών δηλαδή τις μεταφορές αγαθών και ενέργειας από και προς την Μαύρη Θάλασσα –Σουέζ-Αδριατική-Κ. Μεσόγειο.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Ερτογάν ζει πια για την υστεροφημία του και για το τι θα γράψει η ιστορία γι’ αυτόν, ίσως δεν τον ενδιαφέρει ακόμα και η ίδια του ζωή του, θεωρεί ότι είναι αυτός ο «εκλεκτός» που θα αναστήσει την αίγλη της παλιάς Αυτοκρατορίας την οποία την διαμέλισαν οι Δυτικοί με αιχμή του δόρατος την Ελλάδα και με επιστέγασμα την συνθήκη της Λωζάννης, με την οποία ολοκληρώθηκε η παρακμή της.
Ο διακαής πόθος του είναι το 2023 (100 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης που του έχει γίνει εφιάλτης) να την έχει ανατρέψει και να βρει μια θέσει και αυτός στην Οθωμανική –Τουρκική ιστορία
Οι γείτονες μας φαίνεται ότι μελέτησαν πάρα πολύ καλά την πολιτική του Βενιζέλου των Βαλκανικών πολέμων και αναπτύσσουν την Θαλάσσια Ισχύ τους για να μετασχηματιστεί η Τουρκία από Ηπειρωτική δύναμη σε πανίσχυρη Ναυτική Δύναμη που θα μας επισκιάσει τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Α. Μεσόγειο, παίρνοντας ένα αιώνα περίπου μετά την ρεβάνς.
Ξέρουν ότι τα μειονεκτήματα μας, μικρός πληθυσμός, μικρές οικονομικές δυνατότητες και μικρότερη στρατιωτική ισχύ έναντι πολυπληθέστερων αντιπάλων, τα αντισταθμίζαμε πάντα ,από αρχαιοτάτων χρόνων, με την δύναμη που μας έδινε η εκμετάλλευση του θαλασσίου στοιχείου που μας περιβάλει (θαλάσσιο εμπόριο, συγκρούσεις στην θάλασσα).
Συνεπώς το πρώτο εμπόδιο για την εκπλήρωση των μεγαλεπήβολων σχεδίων της και της αναβίωσης της δόξας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι η Ελλάδα, η γειτονική της χώρα που αν και μικρή είχε πάντα ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας την ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΙΣΧΥ της και αυτή πρέπει να της αμφισβητηθεί.
Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι:
Πρώτον: Το Τούρκικο κράτος είναι κληρονόμος μιας μεγάλης και μακροχρόνιας αυτοκρατορίας που έχει ζωντανή, μέσα του, την λογική της ισχύος τόσο σε ότι αφορά στην κοινωνία της όσο και στην θεώρηση διεθνών σχέσεων από τις κρατικές δομές του. Ο γείτονάς μας σέβεται μόνο την ισχύ και όχι τις επιθέσεις φιλίας ή κατευνασμού τις οποίες δεν αντιλαμβάνεται ως πρόθεση ειρηνικής συνύπαρξης. Για να είσαι φίλος του πρέπει να είσαι υποτεταμένος στις επιθυμίες.
Δεύτερον: Ο γερασμένος στόλος των φρεγατών μας ηλικίας, 30 έως 40 ετών, καθιστά ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ την πρόσκτησης σύγχρονων φρεγατών. Οι επιχειρησιακές μας ,αυτές, ανάγκες καθίστανται μεγαλύτερες για την κάλυψη της περιοχής μεταξύ Κρήτης-Καστελόριζου-Κύπρου και της ευρύτερης Ανατολικής Μεσογείου. Οι ναυτικές μας δυνάμεις, στην περιοχή αυτή, ενδεχομένως θα κλιθούν να δράσουν σε ανοικτή θάλασσα υπό συνεχή αεροπορική απειλή ,λόγω εγγύτητας Τουρκικών αεροδρομίων και δυσχερή αεροπορική κάλυψη από αεροσκάφη της ΠΑ που είναι υποχρεωμένα να επιχειρούν σε μεγάλες αποστάσεις από τα αντίστοιχα δικά μας αεροδρόμια. Για την επιτυχή αντιμετώπιση της αεροπορικής απειλής , τα πλοία μας θα πρέπει να έχουν αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες
Τρίτον: Οι ΕΔ μας πρέπει να διατηρούν ισχυρή αποτρεπτική ισχύ αλλά και να επιδεικνύεται αξιόπιστη πολιτική βούληση να τις χρησιμοποιήσει αν απαιτηθεί.
«ΑΣ ΜΗΝ ΓΕΛΙΟΜΑΣΤΕ Ο ΚΑΒΓΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ».
Αν το αγνοήσουμε τότε ίσως εμείς θα είμαστε αυτοί που θα περιμένουμε άλλα 100 χρόνια να πάρουμε πίσω ό,τι χάσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου