Εγώ φιλελεύθερος δεν έγινα διαβάζοντας Χάγιεκ και Άυν Ραντ. Έγινα δουλεύοντας στο υφαντουργείο του πατέρα μου από 12 χρονών. Τους θεωρητικούς του φιλελευθερισμού τους ανακάλυψα πολύ αργότερα, όταν παράτησα τους κρετίνους μαρξιστές της ΑΣΟΕΕ για να μελετήσω σοβαρά Οικονομία και όλα τα άλλα που με ενδιέφεραν.
Τότε απλώς διαπίστωσα αυτό που διαπιστώνετε όσοι από σας μού λέτε: "μιλάς με τα δικά μας λόγια".
Ήταν σαν να είχα γράψει εγώ τα βιβλία τους. Απόλυτη ταύτιση. Κι είναι αναμενόμενο, διότι οι νόμοι της Οικονομίας έχουν την απόλυτη ισχύ των φυσικών νόμων. Αν, βέβαια, έχεις στοιχειώδη νοημοσύνη. Ένα δισεκατομμύριο νοήμονες να ρωτήσεις "τι συμβαίνει όταν υπάρχει μεγάλη ανεργία και λίγες δουλειές;" θα σου απαντήσουν ΟΛΟΙ: πέφτουν οι μισθοί. Αν κάποιος σου απαντήσει: δεν συμβαίνει τίποτε διότι μια φιλολαϊκή κυβέρνηση θα βγάλει έναν νόμο που θα απαγορεύει την πτώση των μισθών, είναι τελειωμένος ηλίθιος. Δεν έχει νόημα να συζητάς με έναν ηλίθιο. Δεν μπορεί να καταλάβει.
Ο Τσίπρας λοιπόν και η παρέα του είναι κλινικές περιπτώσεις ηλιθίων - ηλίου φαεινότερον. Το μεγαλύτερο κακό που έκαναν όμως δεν είναι ότι επιμένουν να εφαρμόσουν στον πραγματικό κόσμο την ηλιθιότητά τους. Είναι ότι δαιμονοποίησαν και κατήγγειλαν τους φυσικούς νόμους. Εσύ φταις φιλελεύθερε, που πέφτουν οι μισθοί. Κι όχι μόνο φταις αλλά και χαίρεσαι, διότι είσαι του διαβόλου που λέει κι η κυρία Λουκά.
Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από αριστερά καθίκια τα οποία γράφουν και αναπαράγουν σαν τα ποντίκια αφορισμούς του τύπου: "ο Τζήμερος που ΘΕΛΕΙ να δουλεύουμε όλοι για ένα κομμάτι ψωμί."
Δεν ΘΕΛΩ, ηλίθιε συκοφάντη. Θέλω ακριβώς το αντίθετο. Να δουλεύουμε για μισθούς Ελβετίας και Καναδά. Αλλά πρέπει να έχουμε την παραγωγικότητα της Ελβετίας και του Καναδά για να γίνει αυτό. Δεν γίνεται με τα νταούλια του αρχηγού σου. Σε προειδοποιώ όμως από το 2011 για αυτό που θα συμβεί δίκην φυσικού φαινομένου. Δεν θα ΧΑΡΩ ηλίθιε συκοφάντη όταν θα συμβεί, επειδή επιβεβαιώθηκα. Διότι δεν πρόκειται για πρόβλεψη που χρειάζεται ικανότητες. Πρόκειται για φυσικό νόμο.
Πόση ικανότητα χρειάζεται για να προβλέψεις ότι αυτός που ετοιμάζεται να πέσει στον γκρεμό, θα γκρεμοτσακιστεί;
Οι μισθοί Βουλγαρίας που λέγαμε κάποτε, σαν ξόρκι, δεν ήταν χαμηλοί επειδή τους Βούλγαρους τους τιμώρησε ο Θεός. Αυτό ήταν το επίπεδο παραγωγικότητάς τους, αυτοί ήταν και οι μισθοί τους.
Αλλά δεν είναι πια! Όσο θα αναπτύσσονται - κι αυτοί και οι Ρουμάνοι και οι Αλβανοί και οι Σκοπιανοί - θα κοιτάμε τους μισθούς τους με κυάλια. Εϊδα ένα ρεπορτάζ στο STAR για μισθούς 100 ευρώ και θυμήθηκα την ερώτηση που μου έκανε το 2012, όταν και δεξιοί και αριστεροί υποσχόντουσαν μαγικές επιστροφές στη φούσκα των δανεικών, ένας "έξαλλος" δημοσιογράφος για να με "στριμώξει": εσείς κε Τζήμερε θα δεχόσασταν να δουλέψετε για μισθό 300 ευρώ;
"Φυσικά θα δεχόμουν!" του απάντησα. "Τούμπες θα έκανα, αν είχα ως εναλλακτική να πεθάνω από την πείνα. Αν είχα αντιπροσφορά με 3000 ευρώ, προφανώς αυτή θα προτιμούσα. Αλλά αν δεν είχα; 300; 300! Θα έμενα σε μια ημιυπόγεια γκαρσονιέρα και θα ξόδευα μόνο για τα απολύτως απαραίτητα - μέχρι να περάσει ο τυφώνας."
Δεν το κατάλαβε. Δεν ξέρω τι κάνει σήμερα. Ελπίζω να έχει δουλειά έστω και με 300 ευρώ. Διότι...
η φοροεπιδρομή που λανσάρησε ο ΓΑΠ, την αυγάτεψε ο Σαμαράς και την έκανε τούρμπο ο Τσίπρας θα έχει ένα και μόνο αποτέλεσμα: την ανεργία ΟΛΩΝ μας. Και τότε δεν θα μιλάμε για 300 ή 100 ευρώ. Θα μιλάμε για ένα κομμάτι ψωμί κυριολεκτικά.
Το τέλος του κρατισμού είναι πάντα μια ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ, πολύ συχνά και ΕΘΝΙΚΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου