ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η κυβέρνηση ως Ρούλα Κορομηλά

Του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Είναι σα να διαμαρτύρεται μια ομάδα επειδή οι αντίπαλοι αμυντικοί δεν την αφήνουν να βάλει γκολ και να νικήσει . Ή ακόμα χειρότερα επειδή τα δοκάρια είναι τοποθετημένα στο συγκεκριμένο σημείο με αποτέλεσμα τα σουτ να βγαίνουν άουτ. Ή σαν να διαμαρτύρεται ο παρουσιαστής μιας εκπομπής που δεν σημειώνει υψηλά ποσοστά τηλεθέασης επειδή ένα άλλο κανάλι έχει βάλει απέναντί του μια άλλη εκπομπή.

Φυσικά και δεν πρόκειται για κάτι καινούριο. Το mantra «με πολεμάνε / με υπονομεύουν τα συμφέροντα» είναι τόσο παλιό όσο και το «αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις». Αποτελεί θαυμάσιο ψυχικό στήριγμα όταν έρχεται η ώρα της αυτοκριτικής. Και το κυριότερο, βοηθάει να συσπειρώσεις τους πιο ευήθεις οπαδούς σου σε ένα κοινό μέτωπο εναντίον ενός φανταστικού εχθρού. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι όπως όλες οι ωραίες ιδέες, έχει φθαρεί από την κατάχρηση.

Οπότε, τι ακριβώς καταγγέλλει η κυβέρνηση παριστάνοντας την Ρούλα Κορομηλά σε περιόδους χαμηλών τηλεθεάσεων και μιλώντας για σχέδιο υπονόμευσης; 

 Οτι η αντιπολίτευση θέλει να πάρει τη θέση της κυβέρνησης; Δηλαδή το προφανές! Που ούτε μυστικό σχέδιο είναι, ούτε προϊόν συνωμοσίας. Για την ακρίβεια δηλώνεται ανοιχτά σε κάθε ευκαιρία. Γιατί αυτή είναι η δουλειά της αντιπολίτευσης.

Δηλαδή με την ίδια ακριβώς λογική θα μπορούσε και η αντιπολίτευση να καταγγείλει σχέδιο συνωμοσίας ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ για παραμονή στην εξουσία; Και για τον ύποπτο ρόλο – ας πούμε – του Φώτη Κουβέλη που εμφανίζεται ξαφνικά με δηλώσεις συμπαράστασης;

Στην πραγματικότητα το να ανακαλύπτεις εχθρούς σε όσους λένε πράγματα που δεν σου αρέσουν ή δεν συμφωνούν με τις προθέσεις σου, δείχνει μια καθήλωση στο προνηπιακό στάδιο. Μια διαμαρτυρία επειδή η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με την εικόνα που έχεις στο μυαλό σου. Όπως ας πούμε το προνήπιο βάζει τα κλάματα επειδή δεν μπορεί να ισορροπήσει μια μπάλα επάνω στην άλλη. Και κάποιος του λέει ότι αυτό δεν γίνεται. Ή ότι για να πληρώνονται συντάξεις χρειάζονται χρήματα.

Και το χειρότερο είναι ότι...

 αποδίδοντας σε αυτούς που μιλούν, συμμετοχή σε σχέδιο υπονόμευσης, άθελά σου τους προσδίδεις πολύ μεγαλύτερη αξία από αυτή που πραγματικά έχουν. Και ταυτόχρονα υποτιμάς την δική σου αξία. Γιατί τι ακριβώς επικοινωνείς όταν λες ότι Στουρνάρας και Σημίτης σε υπονομεύουν με τις δηλώσεις τους, αν όχι ότι είσαι τόσο ευάλωτος που η σταθερότητά σου εξαρτάται από μερικές δηλώσεις ανάμεσα στις τόσες που συνιστούν τον καθημερινό «θόρυβο»;

Ομως το ακόμα χειρότερο είναι ότι ακολουθώντας την συγκεκριμένη στρατηγική, πολύ γρήγορα πρέπει να περάσεις στην επόμενη «πίστα». Εξαντλώντας το «με υπονομεύουν», σύντομα καλείσαι να βρεις κάτι ακόμα πιο άγριο. Δηλαδή να αυξάνεις συνεχώς τη δόση. Οπότε κατά πάσα πιθανότητα, ένα από τα επόμενα πρωτοσέλιδα της Αυγής θα μπορούσε να είναι το «Κάνουν μάγια στην κυβέρνηση…».