ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Τρελές δηλώσεις, σενάρια τρόμου

Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΙΜΑ

Η δήλωση του Αμερικανού γερουσιαστή και συμβούλου του προέδρου Τραμπ, Ντάνα Ροχραμπάχερ, περί διαμελισμού του κράτους της ΠΓΔM και διανομής των εδαφών του στην Αλβανία και στη Βουλγαρία έκανε, όσους τη διάβασαν στην ευρύτερη περιοχή, να ανατριχιάσουν σκεπτόμενοι ότι μπορεί να αποτυπώνει την πολιτική του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου, στα Βαλκάνια.  

Ερωτηθείς, δε, ο Ροχραμπάχερ εάν τις απόψεις αυτές συμμερίζεται και η κυβέρνηση Τραμπ, διαβεβαίωσε πως θα θέσει το ζήτημα στην επόμενη κιόλας συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής, υποστηρίζοντας πως ο ίδιος μπορεί να ασκήσει επιρροή στην εξωτερική πολιτική της χώρας.  

Αν δεν πρόκειται για ανοησίες, από τις πολλές που εκστομίζουν διάφοροι απίθανοι τύποι που έχει μαζέψει δίπλα του ο Τραμπ, τότε πρέπει να μας ζώνουν τα φίδια για το τι μπορεί να σκέφτεται και να σχεδιάζει ο ισχυρότερος γεωπολιτικός παίκτης (ΗΠΑ) για την ασταθή περιοχή πάνω από τα βόρεια σύνορά μας.  

Ας υποθέσουμε ότι τα πράγματα εξελίσσονται όπως τα έχει στο μυαλό του ο εν λόγω κύριος: Διαλύεται, δηλαδή, αφού σφαχτούν οι δύο εθνότητες, η ΠΓΔΜ και οι μεν αλβανοκρατούμενες περιοχές του Τετόβου ενώνονται με το Κόσοβο, που de facto είναι ήδη ενοποιημένο με την Αλβανία, η δε Βουλγαρία προσαρτά τα εδάφη που κατοικούνται από Σλαβομακεδόνες, τους οποίους θεωρεί βουλγαρικό φύλο.
 

Κατόπιν αυτού τα σύνορα στα Βαλκάνια, όπως αυτά καθορίστηκαν με τους Βαλκανικούς Πολέμους (Συνθήκη Βουκουρεστίου, Ιούλιος 1913) και με πολύ αίμα, αλλάζουν. Στα βόρεια της Ελλάδας, νοτίως της Σερβίας και δυτικά της Τουρκίας δημιουργούνται δύο ισχυρά κράτη, μια «Μεγάλη Αλβανία» και μια «Μεγάλη Βουλγαρία».
 

Ο ισορροπίες ανατρέπονται, οι εθνικισμοί φουντώνουν, η καταιγίδα ξεσπάει. 

Θα παραμείνει η Ελλάδα παθητικός θεατής στην αλλαγή του συνοριακού status εις βάρος των συμφερόντων της στην περιοχή ή θα διεκδικήσει διά της ισχύος το δικό της μερίδιο στον υπό διαμόρφωση νέο βαλκανικό χάρτη; 

Ποιος αμφιβάλλει ότι ο σερβικός στρατός θα εισβάλει στα Σκόπια για να διεκδικήσει αυτό που θεωρεί ότι του ανήκει, δεδομένου ότι ιστορικά και μέχρι το 1991 τα εδάφη της σημερινής ΠΓΔΜ αποτελούσαν σερβική επαρχία, αλλά και για να αποτρέψει τη δημιουργία «Μεγάλης Αλβανίας», προοπτική που για το Βελιγράδι αποτελεί τον υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνο για το έθνος; 

Υπάρχει κανείς που πιστεύει πως η Αγκυρα θα παρακολουθεί αμέριμνη να διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα στα Βαλκάνια, τα οποία κατά τον Ερντογάν ανήκουν εντός των «συνόρων της καρδιάς μας» και δεν θα μπει στον «πειρασμό» να διεκδικήσει μερίδιο βάζοντας πόδι στη δυτική Θράκη;
 

Η πύλη της κολάσεως θα ανοίξει, και οι βαλκανικοί λαοί θα εμπλακούν σε έναν πόλεμο, μπροστά στον οποίο...

 ο γιουγκοσλαβικός εμφύλιος θα μοιάζει με παιδικό καβγά. 

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έσπευσε να μαζέψει κάπως το πράγμα. Και μόνο όμως το γεγονός ότι τέτοιες παρανοϊκές ιδέες διακινούνται από συνεργάτες του νέου Αμερικανού προέδρου προκαλεί εφιάλτες.