ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Θα φύγει το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε θα σηκώσει λευκή σημαία παρακαλώντας τον πρόεδρο Αλέξη για λίγο έλεος.

Toυ ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Το νέο συγκλονιστικό αφήγημα θέλει το ΔΝΤ να φεύγει από το πρόγραμμα και τον Σόιμπλε να σηκώνει ταπεινωμένος την λευκή σημαία, παρακαλώντας τον πρόεδρο Αλέξη για λίγο έλεος.  

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Γυρίσαμε τον χρόνο πίσω. Καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2015! Τι ζούμε...

Το να φύγει από το πρόγραμμα το ΔΝΤ δεν είναι κάτι που θα προκαλέσει έκπληξη. Εκείνο που δεν έχουμε ακόμη αποσαφηνίσει είναι με ποιόν είμαστε.  

Με το ΔΝΤ που επιμένει στην μείωση του χρέους ή με την Ευρώπη που πιστεύει ότι το χρέος είναι βιώσιμο και άρα δεν χρειάζεται να κάνει κάτι το ιδιαίτερο για το χρέος;  

Μέχρι τώρα ο μόνος μας σύμμαχος στο θέμα του χρέους ήταν το ΔΝΤ. Δεν καταλαβαίνουμε, λοιπόν, για ποιόν ακριβώς λόγο θα πανηγυρίσουμε με την αποχώρησή του από το πρόγραμμα.

Ένα ακόμη θολό σημείο αυτού του αφηγήματος είναι οι σχέσεις μας με την Γερμανία. Το επιτελείο του κ. Τσίπρα κάνει έναν «εύκολο» διαχωρισμό μεταξύ του κ. Σόιμλπε και όλων των άλλων: Ο κακός κύριος Σόιμπλε, η ουδέτερη κυρία Μέρκελ και οι καλοί σύμμαχοί μας. Είναι σαφές ότι αυτό το σκηνικό δεν έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα.  

Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη δύναμη στην Ευρώπη και ο λόγος της έχει ιδιαίτερη αξία, από την στιγμή που είναι και ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της. 

Όσο για τον κ. Σόιμπλε, ήταν και εξακολουθεί να είναι ο ισχυρός άνδρας της ισχυρής χώρας.  

Ποιος ήταν ο λόγος να στοχοποιηθεί; Και πόσο σίγουρος είναι ο κ. Τσίπρας ότι οι νέοι φίλοι του της σοσιαλιστικής ομάδας θα τον στηρίξουν στην δύσκολη στιγμή. Θα μπορούσε να ρωτήσει για περισσότερες πληροφορίες τον Γιώργο Παπανδρέου...

Ο κ. Σόιμπλε έχει τα σχέδια του και τις πολιτικές του. Το κακό είναι ότι εμείς δεν έχουμε σχέδιο ούτε για την επόμενη ημέρα. Η κυβέρνησή μας εφαρμόζει κοντόφθαλμες πολιτικές και κοιτάζει να πετύχει μικρούς επικοινωνιακούς στόχους. Την ίδια ώρα η θλιβερή κατάσταση της ελληνικής Οικονομίας μας απειλεί με αφανισμό, χωρίς αυτό να συγκινεί ιδιαίτερα κάποιον. Ο κ. Τσίπρας μοιράζει χρήματα από ένα ανύπαρκτο (στην πραγματικότητα) πλεόνασμα και αποφάσισε να παίξει για άλλη μία φορά το μέλλον μας στα ζάρια. 

Το χειρότερο όλων είναι ότι...

 πιστεύει πως αυτό είναι πολιτική. Ότι η ζωή είναι μία αλληλουχία από μπλόφες.  

Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική και αποτυπώνεται στις ουρές που έγιναν σήμερα στις τράπεζες από συνταξιούχους που έσπευσαν να πάρουν το επίδομα. Ήταν εκεί ώρες πριν ανοίξουν οι τράπεζες, Προφανώς φοβήθηκαν ότι μπορεί και να τους το πάρουν πίσω.

Ο κ. Τσίπρας γίνεται μέρα με την ημέρα όλο και πιο επικίνδυνος, για τον ίδιον και για την χώρα. Ανεβάζει συνεχώς το στοίχημα, αγνοώντας την πιθανότητα ότι μπορεί και να χάσει. Και στο τέλος θα χάσουμε στα σίγουρα, όσο δεν φροντίζουμε τα του οίκου μας. 

Δεν υπάρχει βοήθημα που να ανατρέπει μία πραγματικότητα: Δεν υπάρχει μέλλον σε μία χώρα που κάθε ένας εργαζόμενος καλείται να συντηρήσει έναν συνταξιούχο. Δεν υπάρχει μέλλον σε μία χώρα που η κυβέρνησή της μισεί τις επενδύσεις και τον ιδιωτικό τομέα.

Ο κ. Τσίπρας επέλεξε και πάλι την οδό της «ρήξης» στο εξωτερικό και την ρητορική του μίσους στο εσωτερικό. Επιστρέφει με ορμή στην περίοδο που τα στελέχη του αποκαλούσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους “πουτανάκια των δανειστών”. Την ίδια ώρα δηλώνει ότι η δική του κυβέρνηση είναι η πιο μεταρρυθμιστική που πέρασε ποτέ από την χώρα. Βγάλτε άκρη! Η θεωρία των παιγνίων ήρθε και πάλι στο προσκήνιο.