Του Πάνου Λαζαράτου
Καθηγητή Διοικητικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών
Μετά από πολύμηνο δικαστικό αγώνα και
πληθώρα απογοητεύσεων σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων έφτασε η ώρα της
μεγάλης δικαίωσης των τηλεοπτικών σταθμών στη μητέρα των μαχών. Την
κύρια δίκη ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Όπως είχαμε τολμήσει να προβλέψουμε
το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο με σχετικώς οριακή, αλλά πάντως
ευδιάκριτη πλειοψηφία 14 δικαστών έναντι 11 έκρινε ανίσχυρες τις
κανονιστικές πράξεις που προηγήθηκαν της προκηρύξεως του διαγωνισμού επί
τη βάσει μιας θεμελιώδους σκέψεως.
Ο Υπουργός Επικρατείας δεν μπορεί να
μεταφέρει αρμοδιότητες στη Γενική Γραμματεία Ενημερώσεως, ούτε να
προσδιορίζει την τιμή εκκινήσεως της δημοπρασίας διότι κατά το Σύνταγμα
οι αρμοδιότητες αυτές ανήκουν στο ΕΣΡ και όχι στον Υπουργό Επικρατείας.
Όντως λοιπόν, όπως προαναγγέλθηκε, οι
κανονιστικές πράξεις κατέρρευσαν και μαζί τους ολόκληρος ο διαγωνισμός,
δίχως εξαιρέσεις, δίχως παραθυράκια, δίχως αστερίσκους, δίχως
μεσοβέζικες λύσεις και δίχως λαθεμένες προδικαστικές αποφάσεις.
Το ΣτΕ
εξέδωσε χθες βράδυ απόφαση σταθμό, όχι μόνο για τους εργαζομένους των
καναλιών που θα έκλειναν, αλλά για την ίδια την δικαστική ανεξαρτησία,
την ελευθερία εκφράσεως, την πολυφωνία, τις ανεξάρτητες αρχές και τη
Δημοκρατία.
Σε μία τέτοια στιγμή ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Επικρατείας όφειλαν να ζητήσουν ένα μεγάλο συγγνώμη από τους Έλληνες πολίτες που ταλαιπώρησαν τόσο αδόκητα επί τόσους μήνες με αποφάσεις που παρέβλεπαν τα στοιχειώδη σχετικά με τη συγκρότηση των ανεξαρτήτων αρχών, το Σύνταγμα και τη κοινή λογική. Ένα μεγάλο συγγνώμη για τις δύσκολα επουλώσιμες πληγές στην ελευθερία εκφράσεως και τη Δημοκρατία δυτικής χώρας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Αντ’ αυτού προς μείζονα απογοήτευση του γράφοντος η κυβερνητική εκπρόσωπος καταφέρθηκε με τρόπο σκαιό κατά της δικαστικής εξουσίας γενικά και κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας ειδικότερα, απειλώντας μάλιστα με νέο νομοθέτημα από Δευτέρα.
Κρίμα για το ύφος και το ήθος αυτής της παρεμβάσεως. Εδώ ισχύει πραγματική η ρήση του Ελύτη "όπου ακούς τάξη ανθρώπινο αίμα μυρίζει".
Θέλω να ελπίζω ότι...
την απερίγραπτη αυτή δήλωση προκάλεσε μόνο η ακατανόητη έλλειψη ψυχραιμίας της Κυβερνήσεως από τη μεγαλοπρεπή ήττα και τον ηχηρό κόλαφο.
Όσο για τις ανεκδιήγητες δηλώσεις περί προσωρινών βεβαιώσεων επί ανταλλάγματι πρέπει να επιστήσω την προσοχή. Οι προσωρινές βεβαιώσεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια άλλη λέξη για τις προσωρινές άδειες για τις οποίες επίσης απαιτείται, σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, ΕΣΡ και προσεκτική μελέτη από την ανεξάρτητη αρχή του ύψους του τιμήματος. Διαφορετικά την πρώτη αντισυνταγματικότητα θα ακολουθήσει μια δεύτερη, εξίσου μεγάλη, αν όχι ακόμα μεγαλύτερη. Και ο λαός μας κάνει λόγο για το δις εξαμαρτείν. Και το Ευαγγέλιο για την εσχάτη πλάνη η οποία έσεται μείζων της πρώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου